... دل داده ام بهای نخستین نگاه او

جان را نهاده ام ز پی بار دیگرش

دلبر به جرم دوستی از من کناره کرد ...

... کاری نکرد هیچ دعایی به جوشنش

برداشت بار گردنم از بن به تیغ تیز

یارب که خون من نشود بار گردنش

قوت فروغی از لب یاقوت او رسید ...

... خدیو مملکت آرا خدایگان ملوک

که کرده بار خدا قبله سلاطینش

سر ملوک عجم مالک ممالک جم ...

... می خرم خار جفایش را به جان

می کشم بار گرانش را به دوش

ما و گل زاری که از نیرنگ عشق ...

... که آهوی ختن آمد به سیر چشم سیاهش

چرا برابر چشمی هزار بار نمیرم

که زنده می کندم از نگاه بی گه و گاهش ...

... زیرا که من دل از همه عالم بریده ام

هر موی من شکسته شد از بار خستگی

از بس به سنگلاخ محبت دویده ام ...

... هر گوهر غلتان که به دامان تو کردم

صد بار گزیدم لب افسوس به دندان

هر بار که یاد لب و دندان تو کردم

دل با همه آشفتگی از عهده برآمد ...

یک باره گر از سبحه در انکار نبودم

از زلف بتان صاحب زنار نبودم

تا رطل گران از کف ساقی نگرفتم

سرمست و سبک روح و سبک بار نبودم

روزی ز قضا قسمت من خون جگر بود ...

سروش عشق تو یک نکته گفت در گوشم

که بار هر دو جهان را فکند از دوشم

اگر چه وصل تو ممکن نمی شود لیکن ...

... تا بدانند که من هم ز خریدارانم

سر بسی بار گران بود ز دوش افکندم

حالیا قافله سالار سبک بارانم

تا مگر بر سر من بگذرد آن یار عزیز ...

... که زهره را بدرم ماه را دو پاره کنم

چو بی تو آه شرر بار برکشم از دل

علاج خرمن گردون به یک شراره کنم

خوشم به کشمکش خون خویش روز جزا

که سیر روی زین رهگذر دوباره کنم

گره فتد به سر زلفت از پریشانی ...

... من که ز آستان او جای دگر نرفته ام

رو به کدام در کنم بار کجا بیفکنم

از سر من هوای او هیچ به در نمی رود ...

... فصل خزان فسرده ام موسم نوبهار هم

زهر ستم چشیده ام بار الم کشیده ام

رنج فراق دیده ام محنت انتظار هم ...

... آن قدر خون دل از دیده به دامان کردیم

که خجالت زده دیده خون بار شدیم

هیچ از آن کعبه مقصود نجستیم نشان ...

... زین کان ملاحت چه نمکها که چشیدیم

صدبار به زخم دل ما زد نمک اما

یک بار لبان نمکینش نمکیدیم

خیاط وفا در ره آن سرو قباپوش ...

... فخر همه شاهان عجم ناصردین شاه

کز بار خدا شادی جانش طلبیدیم

... سر خوش و مست و بیهشم در همه نشیه ای خوشم

بار فلک نمی کشم از کرم سبوکشان

نزد حبیب کرده ام قصه درد اهل دل ...

... هم خانه به یغما بر هم شهر مسخر کن

تیر ستمت خوردم بار المت بردم

یعنی ز غمت مردم اندیشه ز داور کن ...

... خسرو ایران نمود گوش به گفتار من

ناصردین شاه راد بارگه عدل و داد

کز گهرش برده اب نظم گهر بار من

تا که فروغی شنید شعر مرا شهریار ...

... یارب که مستدام بماند نظام او

شمس الملوک ناصردین شه که روز بار

شاهان ستاده اند به صف سلام او

... بی پرده در حضور من امشب نشسته است

گر صد هزار بار کنند امتحان او

سودا نگر که بر سر بازار عاشقی ...