تا دهان او لبالب شد ز نوش
غنچه را در پوست خون آمد به جوش
بزم او بهتر ز گلگشت بهشت
نام او خوش تر ز الهام سروش
با غمش تا طاقتی داری بساز
در پی‌اش تا ممکنت باشد بکوش
صید قید او نمی‌یابد خلاص
مست جام او نمی‌آید به هوش
با چنان صورت چسان بندم نظر
با چنین آتش چسان مانم خموش
می‌خرم خار جفایش را به جان
می‌کشم بار گرانش را به دوش
ما و گل‌زاری که از نیرنگ عشق
گل بود خاموش و بلبل در خروش
تا پیامش بشنوی از هر لبی
پنبهٔ غفلت برون آور ز گوش
رهزن آدم شد آن خال سیاه
آه از این گندم‌نمای جوفروش
دوش در خوابش فروغی دیده‌ایم
تا قیامت سرخوشیم از خواب دوش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیف احساسات عاشقانه و عواطف عمیق انسان است. شاعر از شوق و عشق سخن می‌گوید که به اندازه‌ای شدید است که مانند نوشیدنی در دلش بجوش می‌آید. او بزم معشوق را بهتر از بهشت می‌داند و نام او را خوش‌تر از الهام سروش می‌بیند. شاعر به توصیه‌هایی اشاره می‌کند که در کنار غم عشق آن را تحمل کند و برای رسیدن به معشوق کوشش کند. همچنین از سختی‌های عشق و ناکامی در رهایی از آن سخن می‌گوید. با وجود موانع و دردهای عشق، آرزو دارد که از زیبایی‌های آن بهره‌مند شود و در عین حال به اشاره‌ای به خطای عاشقانه و فریبندگی می‌پردازد. در پایان به خواب و خیال معشوق اشاره دارد که خوشی را برایش به ارمغان آورده است.
هوش مصنوعی: وقتی که دهان او پر از نوشیدنی شد، غنچه‌ای در پوستش به جوش آمد و خونش به حرکت درآمد.
هوش مصنوعی: محفل او از باغ بهشت هم زیباتر است و نام او خوشایندتر از الهام فرشتگان است.
هوش مصنوعی: با غم و اندوه او تا جایی که می‌توانی، خودت را سازگار کن و برای رسیدن به او تلاش کن.
هوش مصنوعی: شکاری که گرفتار او شده، نمی‌تواند رهایی یابد و مستی ناشی از نوشیدن او، به هوش نمی‌آورد.
هوش مصنوعی: با چنین چهره‌ای چطور می‌توانم چشم از تو بر داشته و نگریستم؟ و با چنین آتشی چطور می‌توانم سکوت کنم؟
هوش مصنوعی: من با جان و دل تحمل مشکلاتش را می‌پذیرم و بار سنگین عشق او را به دوش می‌کشم.
هوش مصنوعی: ما در میان گل‌زاری هستیم که به خاطر نیرنگ عشق پر از گل است، در حالی که خاموش هستیم و بلبل در حال آواز خواندن است.
هوش مصنوعی: برای درک پیامش، باید از هر لبی که می‌شنوی، حواس پرتی و غفلت را کنار بگذاری و گوش‌هات را باز کنی.
هوش مصنوعی: عشق یا زیبایی که در نگاه اول جذاب به نظر می‌رسد، ممکن است باعث فریب و آسیب شود. این احساس شبیه به دانه‌های گندم است که ظاهری خوش‌نما دارند، اما در واقع می‌توانند ناشی از نیرنگی باشند که تنها برای بهره‌برداری دیگران طراحی شده‌اند.
هوش مصنوعی: شب گذشته در خواب، نوری دیده‌ایم که تا همیشه ما را خوشحال و سرحال کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از خراسان آن خورِ طاووس وش
سوی خاور می‌خرامد شاد و خوش
خونم از تشویر تو آمد به جوش
ناجوان مردی بسی کردم بپوش
عقل آمد عاشقا خود را بپوش
وای ما ای وای ما از عقل و هوش
یا برو از جمع ما ای چشم و عقل
یا شوم از ننگ تو بی‌چشم و گوش
تو چو آبی ز آتش ما دور شو
[...]
ای لبت عقلم به غارت داده دوش
وی دو چشم مستت از من برده هوش
تاختن کردی چو یاغی بر سرم
در چریک صبرم افکندی خروش
نا شکیبایی و بی صبری ببرد
[...]
هوشیار و مست و گویا و خموش
گاه جمله چشم و گاهی جمله گوش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.