... شد لب ودندان توگوهر ومرجان من

شد مه تابان من روی تو در چرخ حسن

روی تو درچرخ حسن شد مه تابان من

پر شده دامان من بی تو ز خون جگر ...

... من خون جگر خورده بود لعل تو رنگین

دامان من از اشک چو چرخ است پر اختر

بینم ز برماه تو طالع شده پروین ...

... نه عجب باشد اگر از قدرت

چرخ را پست تر آری ز زمین

یا که این پست زمین را ز شرف

مرتفع تر کنی از چرخ برین

نشود باور من کز در تو ...

... سفیدگشت مرا موی در سیه بختی

امان ز گردش گردون و چرخ ز نگاری

از آن زمان که ز من گشته یار من بیزار ...

سلطان چرخ دوش چوشد سوی خاورا

روی سپهر شد ز ثریا مجدرا ...

... وز روی شادمانی در پیش اوزدم

سر بر زمین کله را بر چرخ اخضرا

چون زلف خویش گشت پریشان مرا چودید ...

... تا عنبر از تتار و دیبه هم از ملک ششترا

تا هست چار عنصر ونه چرخ و هشت خلد

تا هست تیر ومشتری و زهره وخورا ...

... خنجر اندر کف جدلها با درو دیوار داشت

گفتم از حسنش بگو گفتا که اندر چرخ حسن

بود تابان ماهی اما ز لف عنبربار داشت ...

... کاید اندر پیش چشمم روز روشن شام تار

نه مرا دستی که تا بر سر زنم از جورچرخ

نه مرا پایی که تاجایی روم از این دیار ...

... می روم آنسوتر از روم و فرنگ و زنگبار

پای رفتارم ندارم ورنه چرخ کینه جو

داده بودم تاکنون از صفحه گیتی فرار

اف به رفتار تو ای نیلی سپهر کج روش

تف به کردار تو ای گردنده چرخ کج مدار

هرکه با من دوست است او را کنی خوار و ذلیل ...

... گرچه باشد هر نهانی بر ضمیرت آشکار

یک دوسال اکنون رود کز کین چرخ کج روش

گشته نقد خواهش ما بی رواج و کم عیار ...

... تو نه معمار آسمان بودی

بود معمار چرخ عمارت

خوب یا بد ز گلستان توام ...

... خاک بنشیند بر باد آتش افروزد ز آب

این قمر واین چرخ اطلس را خدا فرمود خلق

تا به رخش وزین خود از این کنی جل ز آن رکاب ...

... دوزخ از قهر تو شد پیدا بهشت از خوی تو

درهمان روزی که یزدان چرخ را فرمود خلق

کرد قامت را دوتا تا بوسد اوزانوی تو ...

... درخسوف ممات خواهی شد

گر به چرخ حیات ماه شوی

گر به قد همچو تیری از پیری ...

... نایب اندر فسا ز نباشی

چرخ دون پرور از تودون تر را

کرده برتر ز میرنجاشی ...

... ز یادمنت دهر غافل نمود

ازین چرخ کج گردش کج مدار

قراری نماند گهی برقرار ...

... به چاهش بیفتاد ناگه نگاه

که نه چرخ دارد نه دلوونه بند

مؤذن صفت شد صدایش بلند ...

... شب روی گردد قمر درکشورت

رخ بساید چرخ بر خاک درت

عاقبت بیرون رود جانت ز تن ...

درحیرتم زحال قوام وز کار چرخ

روباه لنگ بین که چه سان شیر گشته است ...

سه رسدکرده پریشانی عالم را چرخ

دو به من داده یکی را به خم طره یار ...

خونین جگرم ز گردش چرخ

افسرده دلم ز دور ایام ...

... که دارم چشم و کامی خشک این از غم ز اشک آن تر

مکن ای چرخ سنگین دل به من کار این همه مشکل

که جان دادن برم از خوردن آب است آسان تر ...

... رسد هر لحظه از درد جدایی

به گوش چرخ بانگ الامانم

نه روز از گریه ام دارد کس آرام ...

... با یک اشاره شیر فلک بردری زهم

زیر و زبر کنی به هم این چرخ چنبرا

حکم قضا به امر و رضای تو برقرار ...