... جز به صحرای جان فروناید

سال ها شد که مرغ در سفر است

که به هیچ آشیان فروناید ...

... تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او

کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید

گفتم به ری مراد دل آسان برآورم

ز آنجا سفر به خاک خراسان برآورم

در ره دمی به تربت بسطام برزنم ...

... من چو گلم که در وطن خار برد عنان از آن

رستم و کوره سفر شد وطنم دریغ من

چون به زبان من رود نام کرم ز چشم من ...

... چشمه دجله میان جگرم بایستی

سفر کعبه به بغداد رسانید مرا

بارک الله همه سال این سفرم بایستی

قدر بغداد چه داند دل فرسوده من ...

... دل کشته من اینجا به خیال توست زنده

چه سبب خیالت از من به سفر دریغ داری

به امید تو بسا شب که به روز کردم از غم ...

... بال فرو کوفت مرغ مرغ طرب گشت دل

بانگ برآورد کوس کوس سفر کوفت خواب

صبح برآمد ز کوه چون مه نخشب ز چاه ...

... خواجه چون دید دردمند دلم

گفت کین دردناکی از سفر است

هان کجایی چه می خوری گفتم ...

... کشتن قندزی که در خزر است

نقطه خون شد از سفر دل من

خود سفر هم به نقطه ای سقر است

تا به غربت فتاده ام همه سال ...

... لیکن چو آب روزی خضر از مسافری است

عزم مسافران به سفر در نکوتر است

دارد سر و تنم سر و پای دل و هوات ...

... بخت که سیاره سعادت شاه است

یوسف تازه نگر که از سفر آورد

جوهر اسفندیار وقت به گیتی ...

... برهم شکن که بوی امان ز آن جناب شد

بر طاق نه حدیث سفر ز آنکه روزگار

چون طالع تو نامزد انقلاب شد ...

... سر شانه همی کرد و یکی موی بیفگند

برخاست از آنجا و سفر کرد به مشرق

باد آمد و باران زد و جایش بپراکند ...

... سی و شاق آمده و خانقهی بوده و باز

یاوگی گشته و تن با سفر آمیخته اند

همه ره صید کنان رفته به مغرب و اینک ...

... سال عمرش صد و در بر ز بتان چارده ماه

تا مه و سال و سفر با خضر آمیخته اند

روز بزمش همه عید و شب کامش همه قدر ...

... رنگ زیباست گر آواز نه زیبا شنوند

سفر کعبه نمودار ره آخرت است

گرچه رمز رهش از صورت دیبا شنوند ...

... چه نشانید جمازه به سر چشمه از

برنشینید و عنان را به سفر بازدهید

بشنوید این نفس غصه خاقانی را ...

... نونو از چشمه خوناب چو گل تو بر تو

روی پرچین شده چون سفره زر بگشایید

سیل خون از جگر آرید سوی باغ دماغ ...

... همه هم خوابه و هم درد دل تنگ منید

مرکب خواب مرا تنگ سفر بگشایید

نه نه چشمم پس ازین خواب مبیناد به خواب ...

... طوق مشک از گلوی قمری نر بگشایید

بلبل نغمه گر از باغ طرب شد به سفر

گوش بر نوحه زاغان به حضر بگشایید ...

... خونت ریز بی دیت مشمر بادیه که هست

عمر دوباره در سفر روح پرورش

در بادیه ز شمه قدسی عجب مدار ...

... که یک دیگ تو را گشنیز ناید زان دو تا نانش

بدین نان ریزه ها منگر که دارد شب برین سفره

که از دریوزه عیسی است خشکاری در انبانش ...

... به مانده خاصگان در بند او فارغ در ایوانش

سفر بیرون ازین عالم کن و بالای این عالم

که دل زین هر دو مستغنی است برتر زین وزان دانش ...

... طوطی گویاست کز هندوستان آورده ام

من نه پیل آورده ام بس بس نظاره کز سفر

پیل بالا طوطی شکرفشان آورده ام ...

... ماه را بسته میان خرگان سان آورده ام

از سفر می آیم و در راه صید افکنده ام

اینت صیدی چرب پهلو کارمغان آورده ام ...

... کز پی حج رخصتم خواهی ز شاه

کاین سفر دل را تمنا دیده ام

دل درین سوداست یک لفظ تو را ...