... در غم تو هر کجا فتنه درآمد ز در

عافیت از راه بم زود بدر می رود

از تو به جان و دلی مشتریم وصل را ...

... حاصل خاقانی است دفتر غمهای تو

زان چون قلم بر درت راه به سر می رود

دلم ز راه هوای تو بر نمی گردد

هوای تو ز دلم زاستر نمی گردد ...

... الرفیق الرفیق می راندم

رصد غیب راه جان بگشاد

شاهد دل درآمد از در من ...

... برداشت گام دیگر و بر آستان فتاد

بر شاه راه سینه من سوز عشق تو

دزد دلاوری است که بر کاروان فتاد ...

... عنان شاهد دل گیر و دست پیر خرد

ز راه زهد بگردان به کوی باده بیار

ببین که عمر گریبان دریده می گذرد ...

آن خال جو سنگش ببین آن روی گندمگون نگر

بر خاک راه او مرا جو جو دل پر خون نگر

هست از پری رخساره ای در نسل آدم شورشی ...

... چه طرف ها که نبستم ز رهنمایی دل

دلیل رهزن من مست خواب و راه خطیر

خدا زیارت فتراک دل نصیب کناد

رمیده خاطرم از دام راه بی تاثیر

نفس کشیدن مرغ اسیر پرواز است ...

کو صبح که بار شب کشیدم

در راه بلا تعب کشیدم

صبرم نکشید تا سحر زآنک ...

... ما به قبولی که نیست از همه خرم تریم

گر تو به کوی مراد راه مسلم روی

ما به سر کوی عجز از تو مسلم تریم

صاف طرب شرب توست چون که فراهم نه ای

دردی غم قوت ماست وز تو فراهم تریم

غصه تلخ از درون خنده شیرین زنیم ...

... رازی که چو نای از لب یاران ستدم من

از راه زبان بر دل همدم نفروشم

آری منم آن نای زبان گم شده کاسرار ...

... دیر آوریم و زحمت خود زود می بریم

گفتی چو می برید ز بغداد زاد راه

صد دجله خون که دیده به پالود می بریم

به کوی عشق تو جان در میان راه نهم

کلاه بنهم و سر بر سر کلاه نهم ...

... از من دواسبه قافله صبر درگذشت

ما در میان راه و غبار اوفتاده ایم

اندر بلا همی کندم آزمون بلی ...

... جان و دل قربان همه سالش کنم

چون مرا از راه کعبه است این فتوح

بس طواف شکر کامسالش کنم

ماه من کاشتر سوار آید به راه

دیده سقا سینه حمالش کنم ...

جانا ز سر مهر تو گشتن نتوانم

وز راه هوای تو گذشتن نتوانم

درجان من اندیشه تو آتشی افکند ...

... پای طلبم سست شد از سخت دویدن

هر سو که شدم راه به سوی تو ندیدم

خاقانی اگر بیهده گفت از سرمستی ...

... کین تو کمتر نگشت مهر چه بازم

تیر جفایت گشاد راه سرشکم

تیغ فراقت درید پرده رازم ...

... ما هم به باده همدم خاقانیم و بس

کو راه باده خانه که جویای باده ایم

... خضر لب تشنه در این بادیه سرگردان داشت

راه ننمود که بر چشمه حیوان برسم

شب تار و ره دور و خطر مدعیان ...

... در شهادتگه عشق است رسیدن مشکل

خاقنی راه چنان نیست که آسان برسم