... یاری از خرمی چو باد بهار

چرخ بر کار و یار ما به صبوح

می کند لعبتان دیده نثار ...

... نیک داند که فحل دورانم

دلم از چرخ ماده طبع افکار

نشکند قدر گوهر سخنم ...

... محنت این دل هم چنان بربود و بس

من ز چرخ آبگون نان خواستم

او جگر اجری من فرمود و بس

چرخ بر من عید کرد و هر مهم

ماه نوصاع تهی بنمود و بس ...

... مرگ عز الدین مرا فرسود و بس

بر سر خاکش خجل بنشست چرخ

نیم رو خاکی و خون آلود و بس ...

... گل گرفت و خاک او اندود وبس

گفتم ای چرخ این چنین چون کرده ای

پس به خون ما تویی ماخوذ و بس

هم ز عذر خود تظلم کرد چرخ

کان تظلم گوش من بشنود و بس ...

... صبح از صفت چویوسف و مه نیمه ترنج

بکران چرخ دست بریده برابرش

شب گیسوان گشاده چو جادو زنی به شکل ...

... از حله ها جزیره و از مکه معبرش

وآن کشتی رونده تر از بادبان چرخ

خوش گام تر ز زورق مه چار لنگرش ...

... بر هفت بام بست گذرها چو ششدرش

بل هفت شمع چرخ گداران شود چو موم

از بس که تف رسد ز نفس های بیمرش ...

... یوسف کشیده دلو ز چاه مقعرش

بل کافتاب چرخ رسن تاب از آن شده است

تا هم به دلو چرخ کشد آب اخترش

و آن کعبه چون عروس کهن سال تازه روی ...

... صبح ظفر برآمد از اعلام ازهرش

هرای زر چو اختر و برگستوان چو چرخ

افکند بخت زیور عیدی بر اشقرش ...

... جوزای شاه یعنی دست سخا سگالش

سر بر سر کمانش آورده چرخ چندان

کز دور قاب قوسین دیدند در شمالش ...

... اما چهار میخ است آنک زمین عقالش

گویی سرشک شور است از چشم چرخ دریا

کز هیبت بلارک شه نیست صبر و هالش ...

... مرا همت چو خورشید است شاهنشاه زند آسا

که چرخش زیر ران است و سر عیساست بر رانش

بلی خود همت درویش چون خورشید می باید ...

... دو خازن فکر و الهامش دو حارس شرع و توفیقش

دو ذمی نفس و آمالش دو رسمی چرخ و کیهانش

نه چون چیپال هند از جور تختی کرده طاغوتش ...

... بسی شیران دندان خای و پی کرده است دندانش

به چرخ گندناگون بر دو نان بینی ز یک خوشه

که یک دیگ تو را گشنیز ناید زان دو تا نانش ...

... بدان افتادگی بنگر که بینی ماه آبانش

ز چرخ اقبال بی ادبار خواهی او ندارد هم

که اقبال مه نو هست با ادبار سرطانش ...

... که طفل آنک گه زادن همی بینند گریانش

تو را از گوسفند چرخ دنیا می نهد دنبه

توبر گاو زمین برده اساس قصر و بنیانش ...

... اجل دهد به عدو زهر مالهم من واق

ایا شهی که ز تاثیر عدل تو بر چرخ

به جرم مه ندهد اجتماع مهر محاق ...

... کو لطف او که بود کدورت زدای خاک

زان فکر و حلم چرخ و زمین بی نصیب ماند

این گفت وای آتش و آن گفت وای خاک

خاک درش خزاین ارواح دان چرخ

فیض کفش معادن اجساد زای خاک ...

... پاکا منزها تو نهادی به صنع خویش

در گردنای چرخ سکون و بقای خاک

خاک چهل صباح سرشتی به دست صنع ...

... جام چمانه بده بر جمن جان بچم

نوبر چرخ کهن نیست به جز جام می

حامله ای ز آب خشک آتش تر در شکم ...

... بسته در آن گوی و زه جیب قبای ظلم

چرخ کبود آنچنانک ناخن تب بردگان

فضله ناخن شده ماه ز داغ سقم

گفتی فراش چرخ ناخن زهره گرفت

از بن ناخن دوید بر سر دامانش دم ...

... صاع زر شاه شد ماه بدان می دهد

سنبله چرخ را ابر کف شاه نم

از بن گوش آسمان از مه نو هر مهی ...

... در عرب از یاد توست شوره حیاض النعم

تاج تو تدویر چرخ تخت تو تربیع عرش

در تو به تثلیث ذات صولت عدل و حکم ...

... نان سپید فلک آب سیاه است و سم

حاصل شش روز کون چون تویی از هفت چرخ

بر تو سزد تا ابد ملک جهان مختتم ...

... خاکی لباس کوته و نوری رداش تام

دلقش هزار میخی چرخ و به جیب چاک

باز افکنش ز نور و فراویزش از ظلام ...

... کز آتش نشاط شود آبش از مسام

در وجد و حال همچو حمام است چرخ زن

بر دیده نام عشق رقم کرده چون حمام ...

... بس طربناکم ندانید این طربناکی ز چیست

کز سعود چرخ بخت کامران آورده ام

گویی اندر جوی دل آبی ز کوثر رانده ام ...

... یک خدنگ از ترکش آن شحنه دریای عشق

نزد عقل از بیم چرخ جانستان آورده ام

حاسدانم چون هدف بین کاغذین جامه که من ...

... شیوه تازه نه رسم باستان آورده ام

ز امتحان طبع مریم زاد بر چرخ دوم

تیر عیسی نطق را در خر کمان آورده ام ...

... خوان آگاه دلش را از صفا

خانقاه از چرخ اعلی دیده ام

بر دل مومین و جان مؤمنش ...

... حضرتش را هم به نور حضرتش

بر چهارم چرخ خضرا دیده ام

نور عرش حق تعالی را به چشم ...

... گه به قدر همت از شعری شعاری می برم

داده نه چرخ را در خرج یکدم می نهم

زاده شش روز را بر خوان یک شب می خورم ...

... از برون تابخانه طبع یابی نزهتم

وز ورای پالگانه چرخ بینی منظرم

گر بپرم بر فلک شاید که میمون طایرم ...

... گویی اول برج گردونم نه مردم پیکرم

نحس اجرام و وبال چرخ و قلب عالمم

حشو ارکان و زوال دهر و دون کشورم ...

... ز خلق گوشه گرفتم که تا همی ساید

کلاه گوشه همت به چرخ دوارم

به طبع آهن بینم صفات مردم را ...

... برآرم پر و برپرم کشیانه

به از قبه چرخ اعظم ندارم

نه خاقانیم گر همی عزم تحویل ...

... تو را کم ز عیسی مریم ندارم

وگر فعل ارقم کند من که چرخم

زمرد جز از بهر ارقم ندارم ...