وحید در ۱۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۸:۰۷ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹ - حالا چرا:
فقط می تونم بگم زیباست همین
حامد در ۱۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۱:۱۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱:
به نظر در بیت آخر مصرع اول واژه ی ادراک صحیح باشد...
یا حق...
رسته در ۱۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۸ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۷:۴۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱ - حکایت بقال و طوطی و روغن ریختن طوطی در دکان:
موضوع دو بیت جا افتاده
مطابق چاپ نیکلسون آن دو بیت فوق الذکر در متن نیست بلکه در حاشیه است. همان صورت اول صواب تر است.
ناشناس در ۱۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۹:۵۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۳ - دزدیدن مارگیر ماری را از مارگیری دیگر:
هو
بیت جالبی است در این داستان کوتاه وخواندنی:
بس دعاها کان زیانست وهلاک
وز کرم می نشنود یزدان پاک
این بیت سعدی هم(در قصیده 7) مکمل معنی به شکلی دیگراست
باتو ترسم نکند شاهد روحانی روی
کالتماس تو بجز راحت نفسانی نیست
مرجان فردوسی در ۱۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۲:۰۲ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵:
این غزلی است که سعدی هم از آن استقبال کرده.
" دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را / تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را"
یک پیشنهاد کلی دارم. ای کاش برای صفحات مستقل شعر امکان پرینت بگذارید. من برای چاپ اشعاری که نیاز دارم باید هر شعر را به word منتقل کنم تا بتوانم در اندازه و فونت دلخواهم از آن پرینت بگیرم که بسیار وقت گیر و مشکل ساز است.
نیما در ۱۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۲۱:۱۳ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲:
در بیت نهم مصراع دوم فکر میکنم اشتباه تایپی وجود دارد. قلندوار بجای قلندروار نوشته شده است.
"قلندروار" در میخانه بنشست
---
پاسخ: با تشکر از شما، تصحیح شد.
شهریار در ۱۶ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۲۳:۴۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱ - حکایت بقال و طوطی و روغن ریختن طوطی در دکان:
بعد از بیت
در خطاب آدمی ناطق بدی
در نوای طوطیان حاذق بدی
این دو بیت را جا انداخته اید:
خواجه روزی سوی خانه رفته بود
بر دکان طوطی نگهبانی نمود
گربه ای برجست ناگه بر دکان
بهر موشی طوطیک از بیم جان
جست از سوی دکان سویی گریخت
شیشه‌های روغن گل را بریخت
---
پاسخ: با تشکر از شما، ابیات جا افتاده طبق فرموده اضافه شدند.
ناشناس در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۹ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۶:۴۲ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۷ - موعظه و نصیحت:
هو
عالم وعابد وصوفی همه طفلان رهند
مرد اگرهست بجز عارف ربانی نیست
همیشه بین عالم وعابد وبه طور گسترده تر بگوئیم بین افراد وگروههای دینی اختلافاتی وجود دارد (گسترده تر از این اختلافاتی است که بین فرقه های مختلف دیده میشود تا جائی که ممکن است افرادی خونریزی افراد فرقه دیگر را بلا اشکال بدانند) چرا اینطور است مگر حقیقت چیز واحدی نیست؟
از بیت مذکور پاسخ جالبی راجع به سئوال بالا میگیریم سعدی همه را از لحاظ اندیشه دینی کودک حساب میکند وفقط عارف ربانی را مستثنا میسازد مشابه این کلام در نهج البلاغه هم هست که مردم سه گروهند عالم ربانی وطالبان علم وآگاهی (در اقلیت )ومگسان ناتوانی که با هر بادی میروند(همج رعاع) این بیانات پر معنی نه فقط در باره جوامع خاص که در باره همه جوامع متمدن وغیرمتمدن انسان درجهان صادق است
آنچه مااز بیت سعدی میتوانیم بیاموزم اینست که چون ما عارف ربانی نیستیم حتی المقدوراعتراف به نارسابودن وکودکانه بودن آنچه میدانیم داشته باشیم که به فرمایش حضرت علی ع هر کس نمیدانم(لاادری) را نگوید به مهالک آن میرسد
قصیده فوق در مجموع خیلی پربار وجالب به نظر میرسد وازبسیاری از مفاهیم ونکاتی که عادتا مکتوم میماند پرده برداری کرده است باید تک تک ابیاتش را خواند وبهره برد پاسخ بعضی از مشکلات معنوی ودینی را بازمیتوان درآن یافت مثلا کسانی شکوه دارند که دعاهای ما چرامستجاب نمیشود باانکه گفته شده "ادعونی استجب لکم "دراین مورد بیت زیر پاسخگو است
باتو ترسم نکند شاهد روحانی روی
کالتماس تو بجز راحت نفسانی نیست
محمی در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۹ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۱:۱۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲۱:
در هاون تن بنگر کز عشق سبک روحی
تا ذره شود خود را می‌کوبد و می‌ساید
به نظر من ریبا ست
رسته در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۰۹:۳۰ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵:
موضوع : ملاقات سعدی با پیر خرابات
شاهد های فراوانی از ملاقات سعدی با پیران عرفانی وجود دارد. این غزل به وضوح به آن اشاره می کند.
رسته در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۰۸:۲۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۶:
موضوع : عرفان سعدی
در طول تاریخ ایران زمین ، در دوره ی ادبیات دری ، هیچ شاعری به اندازه سعدی اثر گذار نبوده است، کافی است بدانیم که بیش از هفتصد سال کتاب گلستان کتاب درسی همه ی مدارس ایران زمین بوده است. در یک جایی خواندم (فکر می کنم از قول شادروان عباس اقبال آشتیانی بود ) که فقط در دویست سال اخیر از حافظ بیشتر استقبال شده است.
سعدی عرفان را مردمی و ملموس کرد، نمونه ی آن همین غزل معروف است . چهار بیت اول وصف فوق العاده زیبای طبیعت است، بخش دوم غزل کاملا عرفانی است. در بیت هفت آن درختی بسیار زیباتر وجود دارد.
یکی درخت گل اندر فضای خلوت ماست
که سروهای چمن پیش قامتش پستند
در ادبیات سعدی، زیبایی طبیعت و زیبایی انسان و تمام زیبایی ها پلی می شود به جهان عرفان و به جهان دل.
ملیحه در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۰۳:۰۸ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب سوم در عشق و مستی و شور » بخش ۱۷ - حکایت:
این یکی از نغز ترین اشعار سعدی است که نشان می دهد او نیز اهل عرفان است و از تبار مولانا!
ناشناس در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۹:۵۷ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴۰:
شنیده شده که در مجامع ادبی تصویب شده که کلماتی مانند ببینی یا بپیچانی وغیره برای سهولت قرائت اگر با به جدا نوشته شود اشکال املائی ندارد در اینجاقرا ئت بپیچانی مشکل است البته فقط شنیده شده
مهاجر در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۰۷:۳۰ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۴:
کلمه ته بنظر صحیح نمی آید :
زیرا تو در لری به طرز خاصی تلفظ میشود ، شبیه به حروف اون لات دار در زبان آلمانی است شاید بهتر باشد از نگارش کردی استفاده شود تا امکانات بهتری جهت نگارش زبان لری بهره گرفته شود یا با علامت هشتک روی حرف و نوشته شود
ستاره در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۰۰:۳۳ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » ترکیبات » گلهٔ یار دل‌آزار:
این شعر رو از سالهای قبل دوست داشتم وهمیشه دکلمه اون توسط داریوش رو گوش میکنم قسمتی از این شعر جذاب آهنگ وبلاگم هست که ساعتها اون رو گوش میکنم برام یادآور خاطرات زیادی هست
www.sahel-t.blogfa.com
محمد فخارزاده در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۶ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۰۸:۰۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۹:
کاین عمر طی نمودیم اندر امیدواری
مهاجر در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۵ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۶:۱۰ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۵۰:
در کلمه روج شک است زیرا اصل اسم روژ است که هم اکنون نیز در لرستان بکار میرود
ناشناس در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۵ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۶:۰۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۰ - بیان آنک کشتن و زهر دادن مرد زرگر به اشارت الهی بود نه به هوای نفس و تامل فاسد:
بنام او
در کل داستان عاشق شدن شاه برکنیزک نکات بسیارآموزنده وجوددارد اما کشتن آن مرد از نظر ظاهرخیلی ناخوشایند وتوجیه آن نیز ذهن را قانع نمیکند واصولاچنان شاهی یا غیرا و با این صفت قابل تصوریا شناخته نیست وبهره ای ازاین قسمت نمیتوان برد وچنانکه گفته شده قابل انتقاد است.
بنا بر مطلب بالا وغیرآن(ازقبیل داستانهای مسستهجن ویا بیانات تندی که درمثنوی می بینیم وموارد دیگری که جای ذکرش نیست گرچه همه جا خیر و سعادت بشردر نظراست) نتیجه میگیریم که بیانات مثنوی را از اول تا آخر نباید از لحاظ ارزش در یک ردیف قرار دهیم بسیاری از ما عادت داریم که سخن مولوی یا غیر اورا را کاملا مقبول وبی نقص بدانیم یا کاملامورد بی اعتنائی قرار دهیم این اشکا ل گویا سابقه تاریخی دارد ولی میدانیم که راه درست آنست که این گنجینه ها را پا س بداریم واز نقد و بررسی هم غافل نمانیم واگرکسانی از بخشهائی از مثنوی خوششا ن نیاید دلیل برآن نمیشود که کل آنرا زیر سئوال ببرند اگردیگر بخشهارا بخوانند نکات بسیارآموزنده وروشنگر وهدایت کننده در آنها میبیند بدیهی است که همه آثاربشری خالی از اشکال نیست وتتبع وبررسی وگزینش همواره ضرورت داردچنانکه این کاردر مورد آثار علمی و مذهبی وغیره هم معمولست.
درقرآن کریم آمده است که "بشارت بده بر کسانی که گفتارا میشنوند وبهترینش را پیروی میکنند" (مستلزم انتخاب است)وحتی آمده است که" از بهترین آنچه بر شما نازل شده پیروی کنید" بدیهی است لازمه عمل به این بیانات پر معنی شنیدن سخنان مختلف وتامل وبررسی درآنها( به قدروسع)است
سید محمد محمد علیان لاریجانی در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۴ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۲۲:۲۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۰ - بیان آنک کشتن و زهر دادن مرد زرگر به اشارت الهی بود نه به هوای نفس و تامل فاسد:
در این ابیات مولانا سعی کرده تا مواردی را که در آن یکی از خواص خداوند بر اساس الهامات خود دست به کارهائی می زند که در ظاهر خلاف عقل است و حتی ظلم می نماید را توضیح دهد.
در مواردی ما با استفاده از معیارهای زمینی نمی توانیم حقیقت اعمال را دریابیم.
در قرآن نیز آمده است که چه بسا اعمال و رویدادهای که شما دوست ندارید و برای شما مفید است و چه بسیار اعمالی که شما دوست دارید و برای شما مفید نیست.
پس با ظاهر اعمال نمی توان درستی آنها را محک زد.
انتقادی که به این تفکر وارد است این است که معیار اینکه چه کسی واقعا" از خواص است و به واقع از عالم بالا این اعمال به ظاهر ظالمانه را انجام می دهد مشخص نیست و بنابراین می توان از این مورد سوء استفاده نمود و اعمال جابرانه را به توجیه دستورات غیب بودن به راحتی انجام داد و دهان مخالفان را به بهانه دشمنی با غیب و خداوند بست.
محمد در ۱۶ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۰:۰۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۳۷ - حکایت مارگیر کی اژدهای فسرده را مرده پنداشت در ریسمانهاش پیچید و آورد به بغداد: