امیررضا کفاشی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۱۸ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء:

بیت هفدهم:
اعمی یعنی نابینا
بین مصطفی و مصطفا در مصرع دوم نوعی از جناس تام وجود دارد ، چراکه اولی به معنای برگزیده و دومی مراد خود رسول اکرم(ص) است.
در راه طریقت ، آنکه توان درک عالم معنا را نداشته باشد باید که به محمد(ص) و هدایت وی تکیه کند.

امیررضا کفاشی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۱۴ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء:

بیت شانزدهم :
واژه «لا» در عرفان در معنای ترک و نفی ما سواء الله است و واژه «الّا» در معنای اثبات حق است.
خاقانی می فرماید که در طی طریقت عرفان،فنای خویش کافی نیست، چرا که کسی که منا را زیارت کرده باید به دیدن کعبه نیز نائل شود.

امیررضا کفاشی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۰۹ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء:

بیت پانزدهم :
مصرع اول تلمیحی به آیه 35 سوره نور دارد که می فرماید : «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لَا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُورٌ عَلَی نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشَاءُ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ » یعنی ؛ خدا نور آسمان ها و زمین است؛ وصف نورش مانند چراغدانی است که در آن، چراغ پر فروغی است، و آن چراغ در میان قندیل بلورینی است، که آن قندیل بلورین گویی ستاره تابانی است، [و آن چراغ] از [روغن] درخت زیتونی پربرکت که نه شرقی است و نه غربی افروخته می شود، [و] روغن آن [از پاکی و صافی] نزدیک است روشنی بدهد گرچه آتشی به آن نرسیده باشد، نوری است بر فراز نوری؛ خدا هر کس را بخواهد به سوی نور خود هدایت می کند، و خدا برای مردم مثل ها می زند [تا حقایق را بفهمند] و خدا به همه چیز داناست.
در مصرع دوم «مصباح لا» یا چراغ توحید اضافه تشبیهی است مراد چراغی است که با تجلّی «لا اله الا الله» در دل مومن روشن می گردد.
یعنی اگر در دل تو چراغ یقینی برافروخته است، خداوند را فقط با تعبیرات قرآن یاد کن نه با آنچه در ذهن خودت است.البته این بیت با بیتی از مثنوی که می فرماید : «هیچ ترتیبی و آدابی مجوی--- هرچه می خواهد دل تنگت بگو» در منافات است.

فاطمه در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۰۵ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۷۴ - در رثای شهید بلخی:

سلام یعنی دو چشم از روی زمین کم شده (کنایه از این که یک نفر از بین رفته) اما با حساب خرد و اندیشه که ببینی گویی هزاران نفر کم شده است (کنایه از خردمندی شخصی که فوت شده)

امیررضا کفاشی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۰۱ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء:

بیت چهاردهم :
سرنهادن : کنایه از اطاعت و فرمانبرداری و منقاد گشتن است .
چراکه اطاعت بی چون و چرا از حق موجب بهره مندی فراتر از شایستگی بنده از الطاف خداوند می شود.

امیررضا کفاشی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۵۸ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء:

بیت سیزدهم:
بیت تلمیحی به دو واقعه تاریخی دارد که پس از حمله بخت النّصر، در حرم بیت المقدس خوکدانی برپا شده بوده و به پرورش خوک می پرداختند. و در مصرع دوم نیز به حمله ابرهه پادشاه حبش به مکه اشاره دارد که به سرانجامی نرسید.
در کل منظور نظر خاقانی این است که با دلی که حب دنیارا در خود دارد در راه طریقت نمی توان قدم نهاد.

امیررضا کفاشی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۵۱ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء:

بیت دوازدهم :
شرب عزلت، باد هوس و باغ وحدت اضافه تشبیهی اند.
بیخ هوا : اضافه استعاری است چراکه که هوای و هوس به گیاه هرزه ای تشبیه شده است که دارای ریشه و بیخ است.
عزلت به معنای گوشه ای نشستن و از خلق دوری گزیدن است.
وحدت یعنی از بین رفتن تعینات و کثرات بطوری فقط موجودی واحد مشاهده شود.
معنای بیت :
آن زمانی که به منزل وحدت رسیدی و دانستی که همه کثرات هستیی عاریتی دارند و قائم به ذات حق اند و نه خود ، هوای نفس را نادیده بگیر و از وی تبعیت مکن

امیررضا کفاشی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۴۳ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء:

بیت یازدهم :
درِ فقر: اضافه استعاری است چراکه فقر به عمارتی تشبیه شده که دارای در است. در اصطلاح عرفانی یکی از منازل ئ مراحل طریقت است که به معنای نیازمندی به حق و بی نیازی از خلق است.
سرهنگ عشق: اضافه تشبیهی
صاحب خراج جایی بودن کنایه از سلطنت آن ناحیه را داشتن است. پس معنای بیت اینگونه می شود :
از علایق دنیوی خود را برهان تا از بارگاه پادشاه(خدا)، حاجبی به پیشواز تو آید و گوید : «خوش آمدی»!و این چنین عارف و سالکی بر عرصه هر دو جهان سلطنت خواهد داشت.

مهدی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:

کشتن ضمیر "من" و ذهن است که انسان را به سطح بالاتری از شعور نائل می کند. همانگونه که اکهارت تول در کتاب قدرت حال کنار گذاشتن ذهن و اشو در کتاب خرد خالی کردن خود از شخصیت و هر آنچه که می گوید "من" را پیشنهاد می دهد.

آرمان فراز در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۰۱ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۳۶:

نمیدونم چرا همش فکر میکنم دوتا کلمه سلطان جا افتاده. جایی که میگه : چرا خدمت سلطان نکنی تا از ......تو چرا کار نکنی تا از مذلت خدمت سلطان برهی. البته هیچ دلیلی ندارم.

عین. ح در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۹:۳۰ دربارهٔ ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۷:

سلام. قافیهٔ بیت پایانی «اثرت» است.
اصولا اثرات غلط است و در هیچ متن کهنی آن را نخواهید یافت؛ همچنان‌که نظرات و نفرات هم به کار نرفته است.

شهره در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۷:۰۶ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۲۰۶:

ما انسانها بری از خطا نیستیم، منتها هرچه روح انسان پاک تر باشه مجازات عمل سریعتر به او بر می گرده (که این می تونه حتی یک لحظه غفلت از یاد خدا باشه) شاید سنایی اینجا اشاره به این قانون داره، که البته شاعر اون رو در اندرز به ما گفته نه عالم ربانی مثل خودش.

مجتبی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۳:۵۶ دربارهٔ ابن حسام خوسفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۶:

وزن شعر به {فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)} تصحیح شود.

هادی بهار در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۲:۴۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵۷:

سلام
منظور از مطرع
آب تو چون به جو رود کی سخنم نکو رود
چی هست؟
ممنون

میلاد در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۲:۲۲ دربارهٔ رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶:

آیا به جای بسفت نباید بیفت بیاد؟

میلاد در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۲:۱۳ دربارهٔ رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲:

سلام
مصراع چهارم درست خونده نمیشه

محمد غزالی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۵۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۸:

درود خدا بر روح مطهر شاعر و اندرزگوی برجسته‌ی کشورمون، سعدی عزیزمون...
در ظرفِ ذهن، پذیرش این‌همه زیبایی نمی‌گنجد...
سروده بسیار فنی و ماهرانه و زیباست
مو به تن سیخ می‌شود
درود بی‌پایان به سعدی عزیز

ستار در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۵۴ دربارهٔ عمان سامانی » گنجینة الاسرار » بخش ۱:

در بیت هشتم
'' سر برآرد گه ز روزن گه ز بام''
ظاهرا '' برزن '' صحیح است
هرچند روزن نیز صحیح به نظر میرسد

محسن ، ۲ در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۲۲:۵۵ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹ - حراج عشق:

حجت جان
موی مُشک بو = گیسوی عطر آگین
مِشکین مو = کسی که موی سیاه دارد
اینجا ، مُشک مو خوانده می شود.

it در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۲۹ دربارهٔ اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۶۱ - میارا بزم بر ساحل که آنجا:

رهبر انقلاب
انگار چشماش واسه دیدن خورشیدهای شعر فارسی و شرق ناتوانه و این ستاره کوچولو رو دیده !!!