رضا فراهانی در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۵۰ دربارهٔ عنصری » قصاید » شمارهٔ ۹ - در مدح یمین الدوله محمود غزنوی:

در تصحیح محمد دبیر سیاقی بیت دوم به این صورت آمده : باغ هم چون کلبه بزاز پر دیبا شود
راغ هم چون طبله ی عطار پر عنبر شود

سید محمد در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۰۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳:

یک نکته ی اساسی که لازم است گفته بشه اینه که اگرخوب دقت کنیم بزرگان واندیشمندان ماکه ازمفاخرماهستندونامشان درتاریخ ماندگارشده است همه به برکت قرآن ومعارف اسلامی بوده است .کمترکسی رامیشه یافت که باقرآن ومعارف دینی بیگانه بوده است ونامی به خوبی برای خوددست وپاکرده باشه پس خوب است دوستانی که عزمشان راجزم کرده اندکه یکباره بردین وقران بتازندبه این مهم قدری توجه کنندوبیندیشند اگرحافظ شدحافظ واگرسعدی نامی درتاریخ داردواگرمولوی جهانی شده وفردوسی ونظامی وعطار وخیام و....همه وهمه درپرتوتعالیم دین مقدس اسلام بوده است امادرمورداین رباعی دوتحلیل ازمیان تحلیلهای دوستان رامی پسندم
1 - رویکرد انتقادی واعتراضی خیام که جامعه یاگروه خاصی راموردخطاب قرارمیدهدکه چرا به قرآن بااین جایگاه بلندش بی توجهند واهمیت نمیدهندامابه مسائل دنیای اینقدراقبال نشان میدهند وبرای آنان ازاهمیت برخورداراست ؟
2 - برداشت عرفانی ازآن که تفاوت میان قشری گری ومتمسک شدن به ظواهردین رابرای بهره های دنیایی برمی گزینند وآنانکه باعشق ومحبت گردمعشوق ازلی میچرخند وبه اودل بسته اند که شایدآن آیه راگردپیاله یعنی دل عاشق است میتوان ذکرالهی دانست که برای سالکان راه همیشه ودرهمه حال مطرح است وفراموش ناشدنی چراکه الابذکرالله تطمئن القلوب

همیرضا در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۲:۱۷ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب سوم در فضیلت قناعت » حکایت شمارهٔ ۲۰:

قالو عَجینُ الکِلْسِ لَیْسَ بِطاهِرٍ
قُلْنا نَسُدُّ بِه شُقوقَ المَبرِزِ
ترجمه به نقل از شرح گلستان استاد خزائلی: گفتند این خمیر آهک پاک نیست. گفتیم (چه اهمیتی دارد) با آن شکافهای مستراح را محکم می‌سازیم.

جهانگیر در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۴۷ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۵:

سال ها پیش کتابی از مستشرق انگلیسی رینولد نیکلسون خواندم. اگه درست یادم باشه نام کتاب تصوف و عرفان اسلامی بود. نیکلسون این غزل رو در کتاب آورده و معتقده که شعر سروده امام محمد غزالی است.

مبارکه عابدپور در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۰۹:۳۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴۵:

جناب آقای عمرانی .... کاملا مشخصه دو تا رباعی جداست با اینکه وزن و معنی ابیات یکیه

محمد در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۰۹:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۴۱:

هرکس هوس سخن‌فروشی دارد درسته نه داند

nabavar در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۰۸:۴۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳:

گرامی ..
سپاس
سخن شما درست تر است

علی در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۰۶:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:

درخت سبز را مانی یعنی از آرامش دایمی برخوردار میشوی که گرفتاری ها نمی توانند قلب تو را آشفته کنند و میوه نو دهد دایم یعنی حکمت ها یکی پس از دیگری بر تو آشکار میشود و درون دل سفر دارد یعنی چیزهایی در این عالم هستند که با چشم سر نمی توان دید و فقط با چشم دل میتوان دید و آگاه شد و این سفر در همان نقطه که‌ساکن هستی ممکن است و همان طور که شاعر توصیه کرد به سبب تهذیب نفس از این نعمت برخوردار خواهی شد.

سرایی در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۰۳:۳۴ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸:

مصرع آخر:
وین از او مانده ندانم که چه با او برود.

M_jr در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۰۲:۳۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱:

سلام دوست عزیز
به نظرم استنتاج شما بسیار کمی مالیخولیایی است!!
اینکه فیلسوفی مثل خیام ( در حقیقت خیام فیلسوف نبوده... با استناد به اشعار خیام، او بیشتر اندیشه سوفسطایی داشته) اولا وجود و ثانیا ماهیت آخرت و بهشت و جهنم را انکار میکند و شما حرف او را تصدیق میکنید کاملا اشتباه است چون از آن طرف بسیار فیلسوف های ماهری مثل ابن سینا و ملاصدرا و میرداماد و شیخ اشراق و.... بدون استفاده از علوم نقلی(آیات و روایات) بلکه به کمک عقل آن را اثبات و تا حدودی توصیف کرده اند.

.. در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۴۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳:

درود حسین عزیز و ناباور گرامی
به استناد بیت اول به گمانم به این معنا باشد:
به علت بی‌اعتنایی که نسبت به من داری (از دست بی‌اعتنایی تو)، به ناچار روی از تو گرداندم تا چون تو را در جایی دیگر بیابم، اما ...

A در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹۹:

این رباعی اشاره به دعای ناد علی دارد . همانطور که خودش هم از کلمه ی هم و غم و سینجلی استفاده میکند که در دعای ناد علی است . بخشی از دعای نادعلی : نادِ عَلیاً مَظهَرَالعَجائِب تَجِدهُ عَوَناً لَکَ فِی النَوّائِب لی اِلیَ اللهِ حاجَتی وَعَلَیهِ مُعَوَّلی کُلَّما اَمَرتَهُ وَ رَمَیتَ مُنقَضی فی ظِللّ اللهِ وَ یُضِلل اللهُ لی اَدعُوکَ کُلَّ هَمٍ وَغَمًّ سَیَنجَلی بِعَظَمَتِکَ یا اللهُ . درضمن کسانی که می گویند این رباعی برای مولانا نیست ، خودشون رو از مرحوم فروزانفر که این رباعی را در تصحیح خود آورده ، بالاتر و مصحح تر می دانند ! . خوبه دیگه . همه برای خودمون میشیم مصحح ! ( در نسخه ی اقای فروزانفر ، کمله ی بر ، نیامده . یعنی میشه : دایم ز ولایت علی خواهم گفت ... ) یاعلی

امیر در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۱۴ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » بخش ۷۴ - ذکر شیخ ابوبکر شبلی رحمةالله علیه:

سلام دوستان
در دماوند بنایی وجود داره به نام برج شبلی که بین محلیان به شیخ شبلی معروفه و ساختمان است که به یاد بود شبلی که زمانی امیر دماوند بود ساخته شده. تشریف آوردید دماوند در خدمتم. ایمیل بزنید

محسن در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۱۲ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۸:

البته سعدی از اشعار شعرای پیش از خود بسیار کم استفاده کرده و در صورت استفاده، متعهدانه و شجاعانه به نام شاعر اشاره کرده، اما حافظ به دفعات متعدد از اشعار سعدی بدون ذکر نام بهره برده و رندانه به روی مبارک نیاورده؛ بی‌تردید اگر حافظ در این زمان می‌زیست به سبب قانون کپی‌رایت مورد بازخواست قرار می‌گرفت!

برگ بی برگی در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۰۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۹۷ - جواب گفتن مهمان ایشان را و مثل آوردن بدفع کردن حارس کشت به بانگ دف از کشت شتری را کی کوس محمودی بر پشت او زدندی:

چون بدزدم ؟ چون حفیظ مخزن اوست
چون نباشم سخت‌رو ؟ پشت من اوست
هر که از خورشید باشد پشت گرم
سخت رو باشد نه بیم او را نه شرم
انسان همواره در کار ربودن چیزها از این جهان میباشد و جالب اینکه اسناد و مدارکی نیز برای آنها تهیه میکند تا دیگران را مجاب کند که اینها متعلق به اوست در حالیکه هر آنچه در آسمانها و زمین میباشد در مالکیت اوست و تنها برای مدت کوتاهی در اختیار انسان قرار میگیرد و در حقیقت امانت است .
البته این بدین معنا نیست که سعی و تلاش انسان با بهره گیری از خرد و خلاقیت خود به منظور بهره برداری خود و سایرین از یک زندگی مرفه مادی نکوهیده است بلکه هم هویت شدن با این چیزها و شادمانی از بدست آوردن آنها و یا غمگین شدن به از دست دادن آنها و قرار دادنشان در مرکز خود سزاوار مقام آنسان نمی باشد .علم و دانش و مقام و منزلت نیز از همان چیزها هستند پس مولانا همه آنها را با شرط ذکر شده اموال دزدی میداند که انسان از آسمان یا زندگی و خدا دزدیده است و سرانجام دربهار زندگی خود باید همه را بازپس دهد اگر زر اصل باشد و یا بدل و برخی از ما به دزدیدن چیزهای تقلبی قناعت نموده از آنها طلب شادی و خوشبختی میکنیم .
هر چه بدزدید زمین ز آسمان
فصل بهاران بدهد دم به دم
گر شبه دزدیده‌ای وگر گهر
ور علم افراشتی وگر قلم
رفت شب و روز تو اینک رسید
سوف یری النائم ماذا احتلم
مولانا در ادامه میفرماید پس او خود حافظ این مخازن است و اگر کسی در شب و از روی جهالت خود برباید ناچار روز باید باز پس دهد (یعنی از مرکز خود دورشان گرداند) و مولانا در ابیات بعد از آن ادامه میدهد که وقتی خورشید یا خداوند پشت انسان باشد انسان نسبت به این چیزهای بی ارزش سخت رو خواهد بود یعنی که به آنها روی خوش نشان نمی دهد چرا که مرکز او مملو از خداست . همینطور بیم اینکه اگر این چیزها را از جهان ندزدد ممکن است بدبخت شود را به دل راه نخواهد داد و شرمسار نخواهد بود که چرا او این چیزها را نداشته ولی سایرین دارند و می ربایند .
موفق و در پناه حق باشید

عرفان در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۲۰:۲۶ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۷:

بیت چهارم این اثر در عین زیبایی هم معنا با این بیت زیبا و معروف سعدی است :
همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی / که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

قاسم آقاوردی زاده در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۲۰ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۸ - مقام انسانی:

با سلام و تشکر از زحمات ارزشمندتون.
توی بیت دهم کلمه «خرگاهت» به صورت «حرگاهت» ثبت شده.

nabavar در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۰۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۱:

ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک
حق نگه دار که من می‌روم الله معک
خواننده حق نگهدار را به معنای خدا نگهدار تو می خواند .
حق نگه دار در مصرع دوم به معنای ” حق نان و نمک را نگه دار “ است چون الله معک را یکبار به معنای خدانگهدار تو آورده و لازم نیست حق نگه دار را هم خدانگهدار تو بخوانیم.

ژینیا نوریان در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۳۴ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۸ - نعت سوم:

این شعر مربوط به بند 8 و نعت چهارم است نه سوم.
با سپاس فراوان برای کار بسیار ارزشمندتان

محمود پگاه در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۷:۵۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » منوچهر » بخش ۲۲:

سپاس فراوان ، امیدوارم این فرخ کار Atessa پی داشته باشد و در بخش های دیگر نیز بلکه فراگیرتر ، به نیکی انجامد .