گنجور

حاشیه‌ها

۸ در ‫۵ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۵۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:

ناباور گرامی دوست نادیده
سپاس می گزارم و مایه سرفرازیست اگر پراکنده نگاری هایم بر دل مشکل پسندتان نشسته است می نشیند.
دلتان شاد ، سرتان سبز و روزگار بکام باد
بیش باد ،کم مباد

کریم در ‫۵ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۳۷ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۷۲۸:

به به

. در ‫۵ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۲۸ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۳۵:

آخرین مصراع مربوط به حکایتی دیگر از این باب از گلستان است و به اشتباه اینجا آورده شده است که فکر کنم از حکایت 37 همین باب است که :
گر نشیند فرشته ای با دیو
"وحشت آموزد و خیانت و ریو"

یعقوب زارع ندیکی در ‫۵ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۴۰ دربارهٔ قاآنی » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۵۷ - در ستایش شاهزاده مبرور شجاع السلطنه حسنعلی میرزا گوید:

فکر کنم صورت صحیح یکی از مصراع‌ها به شکل زیر باشد:
خدنگ دال‌پرش، کرکسی‌ست اندک‌پر
ظاهرا غلط تایپی دارد.

محسن در ‫۵ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۰۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰۰:

در بیت: «بر سر غنچه کی کله می‌نهد....پشت بنفشه کی دوتا می‌کند» کلمه «کی» با کسره ی ک (به معنی چه زمانی) خوانده میشود یا با ساکن (به معنی چه کسی)؟

nabavar در ‫۵ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۵۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:

گرامی بابک
ندانستم سرودی بود یا شعر
برای همچو من گفتی وَ یا غیر
گرت از خانلری یادی نمودی
نکردم در تماشاگاه تو سِیر
کمی پیچیده بود و سخت و مقلوب
سواد من کم است و نیتّ ت خیر
درین وادی پُر مهر ادیبان
مرا نَه مسجد ست جا و نَه بَر دِیر
به قول یارمان هشت گرامی
تو ساده تر بگو تا من کنم طِیر

محمدباقر زینالی در ‫۵ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۲۸ دربارهٔ شاطر عباس صبوحی » غزلیات » شمارهٔ ۱۹ - تشنگی:

بسیاری از اشعار دوره قاجار را میتوان در نسخ کتابهای خطی پاکستان و لاهور دید.بسیار عجیب است که این ارتباط از کجا و چگونه ایجاد شده.من نیز در تصحیح نسخه خطی یک متن موسیقیایی شعر هایی یافتم که بنام شاعران تهران و قاجاری بود.چه بسا اصل این اشعار مربوط به فارسی سرایان لاهور بوده.این شعر میتواند از قتیل لاهوری باشد.

کیخسرو در ‫۵ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۶:

کسانی که فکر میکنند این شعر کنایه یا طعنه به شاه نعمت الله هست سخت در اشتباهند . شاه نعمت الله ولی رئیس کل جهان بوده در آن زمان و دقیقا حافظ با این شعر داره التماس میکنه .

سهراب در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۵۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۲:

ما افغان ها یه ضرب المثل داریم : غذا رو ادویه خوشمزه میکنه مادر بزرگ خالی میبنده .
من بنازم این حس سعدی رو که این همه زیبا سروده . ولی اینجا تعریف از محسن چاوشیه

درفش در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۰۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۸:

صورت بی صورت کنایه از ذات باریتعالی است. از انجا که انسان ظرفیت تحمل این صورت بی صورت را ندارد لاجرم آن ذات را "هست" می​کند. این هست کردن در قالب جسمانیت کعبه می باشد. عارف این را میداند و در پی آن میرود تا در نهایت به ان بپیوندد.

nabavar در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۵۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:

در جمع شما سعادتی هست مرا
در محضرتان ارادتی هست مرا
امید که روز دگری باشد زود
گویم که چه خوش رفاقتی هست مرا

مویز در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۵۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:

از معدود مفاخر ومشاهیر ایران زمین احتمالا خیام تنهاکسی است که گفتار وی با عرفان و متافیزیک به هیچ وجه در یک قافیه نمی گنجد! او گفتاری زمینی دارد، او در زمان خود زندگی می کرده است و در کلمات او نیز کاملا مشهود است که هیچگونه اعتقادی به زندگی دیگری پس از مرگ نیست!

nabavar در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۵۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:

گرامی هشت اگر نثرت شکسته ست
اگر گویی که پیچیده ست و بسته ست
مرا همچون عسل در عمق جان ست
دلم با خواندن نثر تو مست ست

۸ در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۲۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:

بابک،
ز هر چه هست گزیر است و ناگزیر از دوست
تندرست و شادکام بوی

بابک چندم در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۳۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:

8 جانِ جان،
تو را به سر جدت پند و سپارشات را بی خیال شو...
با لاله رخان هم در این روزگاران رعایت فاصله دو متری فراموش نشود, مباد که زرت یکی یا دیگری قمصور شود...
در آخر هم
بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود...

وحیده در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۲۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵:

هان تا لب شیرین نستاند دلت از دست
کان کز غم او کوه گرفت از کمر افتاد
شاه بیت این شعر این بیته :)))))

۸ در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۰۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:

ببخشایید، سفارش باورمند،
که میگفت بی لاله رخی اگر نشستی خوش باش
و........

۸ در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۴۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:

بابک جان، چندم جان،
تنها سپارشت کردم به دوری از شعر، تو نیز چون من که سپارش ناباور را ندیده گرفته به کار لاله رخان سرگرم کرده ام
در شعر بیاویز و دربند فاعلاتن..... مباش

بابک چندم در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۱۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:

@ ناباور جان
پوزش که آخرین سروده ات را ندیده بودم، به گمانم که به تازگی ظهور کرده....
باری
افسوس که هشت مرا از سرودن منع کرده
انشاء و نثر مرا چو پیچِ پیچان کَژکَژ کرده
گرم مجال از دقیقَه پنج و شَش بیش بودی
آن سرودمی که حال و نثرش خَشخَش کرده
آوردَمَشی یکی روایت از اوزان در پارسی
که ناتِل صد و بیست بیش در حکایت کرده
از سین تا میمش گفتمی از الف تا نون
زیر و زبرش هم آنچنان که قانون مقرر کرده
بس حکایتهای شیرینش خواندمی زبانم لال
نه آنسان که شاعر بیانِ خر و خاتون کرده
ای آه و صد افسوس که هشت مرا منع کرده
ذوق قلم و زبان نشکفته او جمله را قطع کرده...
خشخش :خوش خوش
ناتل: دکتر خانلری

بابک چندم در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۰۱ دربارهٔ سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۴۱ - حکایت:

@ مرجان
سرت شاد و دلت خوش باد جاوید...

۱
۱۹۴۲
۱۹۴۳
۱۹۴۴
۱۹۴۵
۱۹۴۶
۵۴۳۱