آنچ گل سرخ قبا میکند
دانم من کان ز کجا میکند
بید پیاده که کشیدست صف
آنچ گذشتست قضا میکند
سوسن با تیغ و سمن با سپر
هر یک تکبیر غزا میکند
بلبل مسکین که چه‌ها می‌کشد
آه از آن گل که چه‌ها میکند
گوید هر یک ز عروسان باغ
کان گل اشارت سوی ما میکند
گوید بلبل که گل آن شیوه‌ها
بهر من بی‌سر و پا میکند
دست برآورده به زاری چنار
با تو بگویم چه دعا میکند
بر سر غنچه کی کله می‌نهد
پشت بنفشه کی دوتا میکند
گرچه خزان کرد جفاها بسی
بین که بهاران چه وفا میکند
فصل خزان آنچ به تاراج برد
فصل بهار آمد ادا میکند
ذکر گل و بلبل و خوبان باغ
جمله بهانه‌ست چرا میکند
غیرت عشق است وگر نه زبان
شرح عنایات خدا میکند
مفخر تبریز و جهان شمس دین
باز مراعات شما میکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیف زیبایی‌های طبیعت، عشق و احساسات انسانی است. شاعر به گل و بلبل اشاره میکند و بیان میکند که هر کدام چطور به عشق و زیبایی‌های یکدیگر اشاره دارند. بید و سوسن نیز به نبرد و جنگ اشاره دارند، در حالی که بلبل به سرنوشت خود و دردهایی که می‌کشد، می‌پردازد. در این میان، نقش خزان و بهار نیز به تصویر کشیده شده است و نشان می‌دهد که با وجود سختی‌ها، فصل بهار به وفا و زیبایی خود ادامه می‌دهد. در نهایت، شاعر از عشق و عنایات خدا و نیز از بزرگی و افتخار شخصی در تبریز و جهان سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: من می‌دانم آن گلی که در لباس سرخ خود حالت خاصی دارد، از کجا رنگ و بوی خود را به دست می‌آورد.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به نوعی تقدیر و سرنوشت است که در دل رویدادها و حوادث زندگی قرار دارد. در واقع، موضوع این است که وقتی سرنوشت و قضا بر زندگی انسان سایه می‌افکهد، هیچ چیز نمی‌تواند از آن فرار کند و همه چیز به دقت طبق آنچه که مقدر شده پیش می‌رود. مانند درخت بید که با وجود شرایط مختلف، به شکل خاصی می‌روید و تحت تأثیر قضا و تقدیر قرار دارد.
هوش مصنوعی: سوسن و سمن هر کدام به نوعی خود را برای نبرد آماده کرده‌اند، یکی با سلاح و دیگری با دفاع. این نشان‌دهنده‌ی آمادگی و شجاعت آنهاست.
هوش مصنوعی: بلبل بیچاره چه سختی‌هایی را تحمل میکند! افسوس از آن گلی که چه کارهایی با او میکند.
هوش مصنوعی: هر یک از عروسان باغ، با اشاره‌ای به سمت ما، نشان از زیبایی و طراوت خود دارد.
هوش مصنوعی: بلبل می‌گوید که گل به خاطر من کارهای خاصی میکند، حتی اگر بدون سر و پا باشد.
هوش مصنوعی: چنار به طور افسرده‌ای دستش را به سوی تو بلند کرده و با ناله می‌گوید که چه آرزویی دارد.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به مقایسه میان گل غنچه و گل بنفشه می‌پردازد و به نوعی سؤالی را مطرح میکند که چه زمانی این دو گل به یکدیگر نزدیک می‌شوند یا ارتباطی برقرار می‌کنند. به بیان دیگر، شاعر به کنش و واکنش گل‌ها در طبیعت اشاره میکند.
هوش مصنوعی: اگرچه در فصل خزان، بی‌رحمی‌های زیادی وجود دارد، اما باید دید که بهار چه وفا و محبت‌هایی را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: فصل پاییز آنچه را که فصل بهار به ارمغان آورده بود، گرفته و نابود میکند و حالا فصل بهار دوباره ظاهر شده و تلاش میکند زیبایی‌های خود را به نمایش بگذارد.
هوش مصنوعی: صحبت از گل و بلبل و زیبایی‌های باغ تنها بهانه‌ای است برای چیزی دیگر. چرا که این‌ها خودشان دلیل و انگیزه‌ای برای بحث و گفتگو نیستند.
هوش مصنوعی: عشق باعث غیرت و حس حساسیت میشود و در غیر این صورت، زبان فقط توصیف نعمت‌ها و لطف‌های خدا را میکند.
هوش مصنوعی: شمس دین، که باعث افتخار تبریز و جهان است، به یاد شما و به خاطر شما، توجه خاصی دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
این همه آن عشق بلا می کند
آه چه گویم که چها می کند
آهو اگر میل گیا میکند
در بدنش مشک ختا میکند
آنچه جلال تو فنا می کند
باز جمال تو بقا می کند
جای چه در دار بنا میکند
ترک ره دین هدا میکند
یار به من باز جفا میکند
ترک مدارا و وفا میکند
می‌زندم گرچه به تیر نگه
رحمت و بی‌رحمی نما میکند
می‌کشدم هر نفسی چند بار
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.