محمود در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۲۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ترجیع بند:
در ادامه جواب قبلی. در بند سوم از آخر گفته:
«ای چون لب لعل تو شکر نی
بادام چو چشمت ای پسر نی»
و عاشق سوخته از جدایی، منظور البته عطار بود که به اشتباه سنایی گفتم.
علی حسن زاده در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۵:
دیرزمانی با دوستی ای که به ادبیات داستانی داشتم, کمتر به شعر خواندن می پرداختم.
گرچه از شنیدن هنر استاد (شجریان) هرگز دور نمی شدم.
اما به تازه گی حضرت سعدی آتشی افکنده در دلم.
در داستان ها هرچه پیرنگ نو, تازه و البته استادانه باشد, کار مورد پسندتر می افتد.
در شعرهای استاد سخن سعدی بزرگ و حافظ جان, هیچ تکرار و کهنه گی دیده نمی شود.
غزلهایشان گرچه همه با یاد عشق اند اما هزاران دریچه نگاه به عشق یافته اند که هر یک از دیگری منظره ای زیباتر دارد.
با همه ارادتم به سایر ادیبان و شاعران گذشته و کنون ... ایشان در کتابهایشان شاید اندک آثاری چنان پیروز داشته اند.
گویی سعدی و حافظ هزار سال عمر کرده اند که این همه شعر تازه و نیرومند و نیروبخش سروده اند.
بر ایشان تا ابد درود.
محسن در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۵۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۱:
این بیت را هم با توجه به برداشتی که از شعر پر قوت جناب سعدی دارم تقدیم میکنم به عشقم عایشه جان که وجود و تحقق یگانگی را متعهدانه بدست آورد و تمام من را از من گرفت تا دیگر من نباشم بلکه او من باشد!!
من هستم میبیزم چون رهگذری یکتا
بر خاتمه ام مسرور آن یار بقا مامور
محسن در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۵:
به نظر من یک خواننده با درست کردن وزن شعر که برای خواندن در دستگاه های موسیقی لازم هست میتونه تصرفاتی در شعر داشته باشه و منم در خیلی از اشعار به سلیقه خودم تغییراتی میدم که ممکن حتی شعر جدیدی بشه با وزن دیگه البته اینکه بهتر میشه یا نه بحث دیگه ای هست
سعید در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۵۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۳ - تو بمان و دگران:
امروز منم تکرار لحظه استاد شد و این شعر آرامش بخش قلبم شد ،روحت شاد استاد
سحر در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۳۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴:
تو محیط اداری این رو کامل حس می کنید، وقتی همه کارها رو روی شما می ریزن بعد می خواهید جابه جا بشید، میگن نه این کارها رو کی انجام بده و بعد از اونجا که رفتید بالاخره اون کارها انجام می شه....
شاید به اون کیفیت نباشه ولی بالاخره انجام میشه
پس نگید خودشاخ پنداریه...
امین ایزدی کوشککی در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۰۴ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۹:
منظور ما، ایراد وزنی بود:
به صد افسانه عمر بی نهایت کی شود کوته
یا:
به صد افسانه هم عمر ابد کوته نمیگردد
افشین در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۰۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
سید کاظم جان نفرمایید دوست عزیز، اصلا و ابدا به این شکل نیست
یاسین در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۰۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۰:
تو مصراع دوم زنهار اولی به معنی افسوس/حیف هست و زنهار دوم علامت هشدار
همچنین در شصت اینجا به معنی تور ماهیگیری هستش
علی در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۱۲ دربارهٔ فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱:
باسلام در جواب ناباور
هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وانکه این کار ندانست در انکار بماند
جاوید در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۰۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶:
در بیت:
آنان که در بهار به صحرا نمیروند
بوی خوش ربیع بر ایشان محرمست
واژه های بهار، صحرا، ربیع و محرمست واژه های پایه ای هستند که آهنگ آرام و لطیف این بیت را مسازند و باین اعتبار محرمست بدون تشدید میباشد.
علی در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۱۵ دربارهٔ سیف فرغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۲۸:
فعلاتن مفاعلن فعلن
علی در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۱۵ دربارهٔ سیف فرغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۲۸:
وزن این شعر باید فاعلاتن مفاعلن فعلن باشه
میثم در ۵ سال قبل، دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۷۸:
""یکی جانیست در عالم که ننگش آید از صورت
بپوشد صورت انسان ولی انسانِ من باشد""
او که همزاد با خدا بود، از برابری با خدا به نفع خود بهره نجست، بلکه خود را خالی کرد و ذاتِ غلام پذیرفته، به شباهت آدمیان در آمد.
او فروغ جلال خدا و مظهر کامل ذات اوست.
۸ در ۵ سال قبل، دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۳۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶:
آ سید علی،
جوش مزنید، منظور از شراب دقیقا همان شراب این روزها خانگی ترس محتسب خورده است ، نوش !
Ania در ۵ سال قبل، دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۲۷ دربارهٔ رضی‌الدین آرتیمانی » ساقی‌نامه:
خوری باده، خورشید رخشان شوی
چه دنبال لعل بدخشان سوی
لطفا سوی را با شوی جایگزین کنید.
ممنون از سایت خوبتون
محمد در ۵ سال قبل، دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۰۶ دربارهٔ عطار » الهی نامه » بخش پانزدهم » (۷) حکایت پادشاه و انگشتری:
وقتی این حکایت در سریال Big bang theory روایت شد...به فکر فرو رفتم...
ما این همه از داشته هامون دور افتادیم یا اونها اینقدر به ادبیات کشورهای دیگه علاقه‌مند
پیوند به وبگاه بیرونی
محمود در ۵ سال قبل، دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۵۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ترجیع بند:
در پاسخ به عزیزی که گفتند
«دوستان عزیز، خواندن شعر بزرگان ادب فارسی بدون آشنایی با لسان عرب، قطعا ناقص خواهد بود. عنایت بفرمایید در بند چهارم این شعر، سعدی از عبارت یا قاتلتی استفاده کرده. از این آشکارتر نمیشود فهمید که مخاطب شعر یک مؤنث است»
درست در مصرع بعدی «والله قتلتنی بهاتیک» مخاطب مذکر است، چه اگر مونث بود قتلتینی باید به جای قتلتنی می گفت. به قول عزیزان دیگر از زیبایی شعر لذت ببریم که وصف حال عاشق است، حالا معشوق هر که باشد.
اتفاقا یکی از زیبایی های این شعر ماندگار همین به نوعی ابهام و به نوعی همه نگری و جهانشمولی سرودن درباره عشق عاشقی عاقل و زمینی است. برای من بزرگ سرایندگان ما هر کدام یک جور زبان عاشقی داشتند و هر کدام زیبایی خود. مولوی عاشق عارف و رهرو، حافظ عاشق بی قرار و بازیگوش، سنایی عاشق سوخته از جدایی، و سعدی عاشق تجربه کرده عاقل
رشنو در ۵ سال قبل، دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۱۸ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۳ - در وصف خزان و مدح احمدبن عبدالصمد وزیر سلطان مسعود:
بیت سوم: رنگبر نگند اشتباه است.رنگ به رنگ یا همان رنگبرنگ صحیح آن میباشد. لطفاً اصلاح بفرمایید.
تشکر
فرهاد در ۵ سال قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۰۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۴: