شاهرخ آسمانی در ۵ ماه قبل، یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۱۳ در پاسخ به رضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۴:
بسیار عالی و سپاسگزارم جناب ساقی
سید جعفر صامت در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۴۹ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۵۳:
با درود
مصراع اول مطلع غزل
من «حیرت توأم» به جای من حیرت زده هم...
نسخة طباطبایی- قزوه، جدیدترین و معتبرترین نسخه بیدل.
سودابه مهیجی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۴۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۱:
نی از خرمی بویی...این درست است
امیرعلی داودپور در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۳۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۲:
موعود : حاصل فلسفه و نبرد میان نیک و بد شاید پرسش وجود داشته باشد که چرا از هزاران سال قبل در نبرد دیانت و معرفت وعده موعود وجود داشته است ، از سوشیانت در ایران تا مسیح و مشیاح یهودیان و مهدی اعراب همه وعده موعود فلسفی ادیان و حاصل انتظار، رنج و تلاش هزاران بلکه میلیونها راوی، فقیه، کشیش و عارف بوده اند.
اما چرا حاصل دیانت به وعده موعود می انجامد؟ یکی از دلایل آن کوتاهی عمر نسلها برای تحقق وعده های الهیست که در یک زندگی رسیدن به مفهوم موکشا، نیروانا، آزادی مقدس (از نظر معرفت شناسی) و یا حکومت و نجات را سخت و دشوار مینماید.
از میان این مواعید اما تحقق شرایط ظهور مواعید و حوادث پس از ظهور نیز غالبا جالب توجه و تحقیق است. مرگ و ویرانی بسیاری از مردم در تفلسف شیعی به دست امام مهدی ابن الحسن العسگری فلسفه ای است که تحقق آن به شهادت تاریخ به یک فاجعه بیشتر مینماید.این به معنای رد کامل صلاح و مصلحت در ظهور نیست یعنی ظهور و مهدویت در اسلام را کاملا مردود نمیکند. بلکه شرایطی که برای ظهور فرزند امام حسن العسگری ( و نه هیچ مهدی دیگر) تشریح گردیده از جمله اقامه دعوی بر روی خانه کعبه، جنگ جهانی، هزار سال سن و نیز کشتاری که در جهان به راه خواهد افتاد به نظر یک کابوس است که بهتر است اتفاق نیافتد. و اگر خداوند به کسی فضیلت دانش و دانستن و خرد عنایت کند چنان امام مهدی علیه السلام خود از ظهور منصرف خواهد شد و به اصلاح نفس خود و دین همت خواهد گماشت تا جنایت علیه تامه بشریت به وقوع نپیوندد.
شرایط ظهور سوشیانت نیز که جنگ با اهریمنان است غالبا ساده نیست هر چند سوشیانت (ها) محدود به یک تن نیستند و معمولا به سه سوشیانت وعده داده شده است. تبیین مفهوم اهریمن به دست خداوند امکان پذیر است مگر اینکه اهریمن را به معنی کسانی بدانیم که رنجی بر مخلوقات وارد میکنند در این صورت خود سوشیانت نیز از جمله اهریمنان خواهد بود. البته اهریمن به مفهوم روحانی آن فقط شامل بشر نیست و مشمول موجودات و مخلوقات غیر بشری نیز میگردد. بنابر این در حقیقت سوشیانت میتواند با موجودات روحانی و مانند آن مبارزه کند که در آیین بوداییان و هندوان نیز این موجودات از قبیل دیواها، آسوراها و .. بسیار شمرده شده اند هر جند درک آنان از خرده دانش آدمی خارج است.
اما مسیح و مشیاح در مسیحیت بیشتر جنبه نجات دادن از دوزخ دارد تا مبارزه با جهان و مبارزه برای نجات از دوزخ نیاز به دانش و توان غیر قابل درک از مفاهیمی مانند دوزخ دارد. هر چند ظهور چنین مسیحی در این جهان و در رفاه قابل توجیه نیست مگر این که به عنوان مثال به پادشاهی ابرقدرتهایی برسد تا از وقوع جنگ و حوادث و فجایع جلوگیری کند. اصولا هر کدام از این مواعید میتواند به ضد فلسفه خود نیز تبدیل گردد.به هر حال حاصل فلسفه مبارزه با نیک و بد ، وجود موعود است زیرا بدی پایان ندارد و نیکی نیز توان ندارد. ازینرو بزرگترین موعود آن موعود نیک است که میخواهد مقدس بماند ولی با سلاحهای اهریمنی مانند سلاحهای اتمی و کشتار جنگی و یا با جهالت تعمدی و نقض حقوق بشر و حتی حقوق خویش مبارزه کند.
اگر نیکی توان غلبه بر عالم اهریمنی را داشت ، هیچگاه نیازی به خلق فلسفه بهشت و تبعیت از دساتیر خداوندان اخلاق نمیبود. اما معجزه ، فلسفه معجزه نیست، با فلسفه نمیتوان پیروز شد.موعود، حاصل معجزه است. هر چه عجیب تر پذیرفتنی تر.
باز آی و دلِ تنگِ مرا مونس جان باش
وین سوخته را مَحرَمِ اسرارِ نهان باش
زان باده که در میکدهٔ عشق فروشند
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش
در خرقه چو آتش زدی ای عارفِ سالِک
جهدی کن و سرحلقهٔ رندانِ جهان باش
دلدار که گفتا به تواَم دل نگران است
گو می‌رسم اینک به سلامت، نگران باش
خون شد دلم از حسرتِ آن لعلِ روان بخش
ای دُرجِ محبت به همان مُهر و نشان باش
تا بر دلش از غصه غباری نَنِشیند
ای سیلِ سرشک از عقبِ نامه روان باش
حافظ که هوس می‌کندش جامِ جهان بین
گو در نظرِ آصفِ جمشید مکان باش (حافظ)
دکتر امیرعلی رستم داودپور
دبیر انجمن قانون و شفا
رضا عظیمی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۱۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۱ - در بیان آنک لطف حق را همه کس داند و قهر حق را همه کس داند و همه از قهر حق گریزانند و به لطف حق در آویزان اما حق تعالی قهرها را در لطف پنهان کرد و لطفها را در قهر پنهان کرد نعل بازگونه و تلبیس و مکر الله بود تا اهل تمیز و ینظر به نور الله از حالی‌بینان و ظاهربینان جدا شوند کی لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً:
خداوند را شامل دو جنبه معرفی کرده که یک طرف آتش است و طرف دیگر آب. خلق که تشنه کامیابی هستند سمت آب صف بسته اند و همه از آتش احتراز میکنند. طرفه آنکه خالق امتحانی برپا کرده و در این جهان باژگونه رقم میزند. آب واقعی را شکل بیرونی از آتش داده و آتش واقعی را آب نمایان ساخته. هر که در آب وارد شود در آتش خانه گزیند و اندک پاکبازان که سراغ آتش روند از آب سر در آورند.
کیانا کیانپور در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۳۳ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۲:
بیت ۲۵
از شیفتگان [سوال] تا کی؟
کیانا کیانپور در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۶ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۳۳۷:
بیت ده اینطور درست تر به نظر می رسد:
غمک[ت] می خورم و نیست غمت غمخورکم
محمدرضا در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۵۹ - داستان آن کنیزک کی با خر خاتون شهوت می‌راند و او را چون بز و خرس آموخته بود شهوت راندن آدمیانه و کدویی در قضیب خر می‌کرد تا از اندازه نگذرد خاتون بر آن وقوف یافت لکن دقیقهٔ کدو را ندید کنیزک را به بهانه به راه کرد جای دور و با خر جمع شد بی‌کدو و هلاک شد به فضیحت کنیزک بیگاه باز آمد و نوحه کرد که ای جانم و ای چشم روشنم کیر دیدی کدو ندیدی ذکر دیدی آن دگر ندیدی کل ناقص ملعون یعنی کل نظر و فهم ناقص ملعون و اگر نه ناقصان ظاهر جسم مرحوم‌اند ملعون نه‌اند بر خوان لیس علی الاعمی حرج نفی حرج کرد و نفی لعنت و نفی عتاب و غضب:
آنچ مقصودست مغز آن بگیر، خود مولانا جواب افراد ظاهربین رو داده
وحید نجف آبادی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۷:
بت عیار=زیبارویی که رو دستش نیست
وحید نجف آبادی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۵۸:
درود ارادت
مراد از دوزخ آشام، عاشقی است که قوت و غذاش آتش عشقه
nabavar در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۵۴ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۲۹:
گرامی ماهان
بگشای سرِ زلفِ بُتی بند ز بند
یعنی با زلف نگاری زیبا بازی کن و خوش باش
جلال ارغوانی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۱۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸:
بخواند گفته سعدی فرشته بر آدم
که خاطر بداندیش اهرمن بکشد
جلال ارغوانی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۱۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷:
شده سعدی غزل گویت خورد سوگند بر رویت
که چون شعر ونگارمن دگر زیبا نمی باشد
جلال ارغوانی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۰۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۵:
دل سعدی ودل تنگی مبادا
درونش شعر زیبای تو باشد
جلال ارغوانی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۵۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۴:
شعرت برفت سعدی تا آسمان هفتم
گفتا فلک که هرگز شعر این چنین نباشد
جلال ارغوانی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۵۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳:
بهار ارچه بود خرم ولیکن
چوشعرت سعدیا خرم نباشد
جلال ارغوانی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۲:
شاید به گه گفتن سعدی سخن گوی
بلبل هوسش نغمه وگفتارنباشد
جلال ارغوانی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۳۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۱:
وحی است به سعدی سخن ناب دل افروز
بسیار ازین گوی که بسیار نباشد
جلال ارغوانی در ۵ ماه قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۲۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰:
نه عجب که شعر سعدی شده گفته ملائک
که به خوبی کلامش گل ونیشکر نباشد
سحر بهلولی در ۵ ماه قبل، یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۱۹ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶: