عبدالرضا فارسی در ‫۱۶ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۸:۲۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کسری نوشین روان چهل و هشت سال بود » بخش ۳ - داستان بوزرجمهر:

صحیح چو بنوازدت شاه، گشی مکن

گشی به معنی خوشحالی و شادمانی 

برمک در ‫۱۶ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۵۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷:

 

گر عاشق و مست دوزخی خواهد بود

پس روی بهشت کس نخواهد دیدن


معنی بیت با انکه اسان است دریافتنش آسان نیست در این سروده و نمونه اش بدین معنی نیست که اگر عاشق و مست دوزخی اند همه دوزخی اند چون همه همگان عاشق و مستند  بلکه بدین معنی است که خوبان یا عاشق و یا مستند و اینان بهشتی هستند  چون  هرکه عاشق یا مست نباشد دوزخی است اگر عاشق و مستان که بهشتی اند نیز دوزخی شوند پس همه دوزخی اند و بهشتی دگر بی خود است . در واقع خیام با زیرکی میگوید  شما که خوبان مست و عاشق را  دوزخی میگویید خود دوزخی هستید

AliKhamechian در ‫۱۶ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۵۷ دربارهٔ اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۲۳:

جگر پرخون و دل پردرد و دل افگار میباید!

تکرار واژه دل آنهم بعد از "و" زیبنده نیست و از شاعری به قدرت اهلی همچین سهو بلاغی‌ای دور از انتظاره، احتمالا نخستین "دل"، اشتباه ضبط شده‌است.

HRezaa در ‫۱۶ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۰۰ در پاسخ به امین کیخا دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۵۸ - منع کردن خرگوش از راز ایشان را:

سپاس فراوان

آرش جوادی در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۰۰ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۲ - حکایت:

سلام به همگی. البته من صاحب نظر نیستم ولی بیت آخر شاید باید تقارن معنایی بین دو مصرع داشته باشد. مثلاً:

گرت منع کردی دل حق نیوش

حقت عین باطل نمودی به گوش

 

حسین ادهمی در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۱۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۳:

در بیت دو: گل لعل همان گل سرخ است. شاهد در اینجا به معنی زیبارو است.

مفهوم بیت: گل سرخ با زیبارویی در بزم بهار جلوه‌گری می‌کرد، اما معشوق زیبا و گلروی من با حضورش رونق بازار گل سرخ را در هم شکست. 

برمک در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۰۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸:

نتوان دل خود به بیش و کم فرسودن
 کام خوش خود به سنگ انده سودن
در پرده که داند  که چه خواهد بودن
می باید و آرام دل و آسودن

سوره صادقی در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۱۶ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۲۳ - پیدا شدن شاپور:

خسرو سرتاپا قرمزپوش!
عجب سلیقه‌ای... :))

حسین ادهمی در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۰۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۳:

در بیت نخست منظور این است که: دیروز یار بلند بالای من از سبزه‌زار رد شد و جلوه‌گری کرد، تا دیگر گل سرخ به خود ننازد و از روی غرور نگوید: رنگ  فقط رنگ من است و بو فقط بوی من

سوره صادقی در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۰۵ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۲۳ - پیدا شدن شاپور:

نوبت به هنرنمایی در شمشیربازی برسد، باقی شمشیربازان هنرشان مثل حرف و لاف و معرکه می‌شود و شمشیر شجاعانه از او دریافت می‌کنند و هنرشان منحصر می‌شود به زبان‌بازی و رجز‌خوانی.

آیا این معنی رو دوستان فاضل تایید می کنند؟ هیچ منطق دیگری که شمشیر غازی به خطیب بخواهد بدهد به نظر نمی‌رسد.

HRezaa در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۰۰ در پاسخ به کتایون فرهادی دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴۷ - ترجیح نهادن شیر جهد را بر توکل:

درود بیکران

کیارش خوش باش در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۴۴ در پاسخ به وحید بافنده دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۴:

در نسخه خالقی هم این ابیات وجود ندارد. فردوسی خودش متشرع بوده، این چه ربطی به رستم دارد؟ ممکن است شاعر متشرع بخواهد یک شخصیت غیرمتشرع خلق کند. ضمن اینکه اگر دختر می خواست شرعی باشد اول می رفت به پدرش می گفت و سرزده بر بستر رستم وارد نمی شد. اینکه اول به بستر رستم می آید و ابراز علاقه به مرد غریبه می کند و بعد از پدرش اجازه می گیرند بیشتر مضحک شده تا شرعی!

HRezaa در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۲۰ در پاسخ به محمد هادي حيدري دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴۷ - ترجیح نهادن شیر جهد را بر توکل:

سپاس فراوان

aria ete در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۰۸:۴۵ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب چهارم در تواضع » بخش ۷ - حکایت توبه کردن ملک زادهٔ گنجه:

سپاس از شرح صوتی و خوانش جناب امیر اثنی عشری

توضیحات ایشان در همین صفحه کامل میباشد

aria ete در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۰۸:۳۸ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب ششم در قناعت » بخش ۱۳ - حکایت:

یکی سلطنت ران صاحب شکوه   فرو خواست رفت آفتابش به کوه

 پادشاهی با عظمت و شکوه، حکومت می‌کرد.

و عمر آن پادشاه رو به پایان بود.

پیام: سعدی با این تمثیل ، به پایان عمر پادشاه و لزوم انتخاب جانشین اشاره می‌کند.

Jalaladdin Farsi در ‫۱۷ روز قبل، یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۲۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳۴:

شب قصر ہفتمیں سے جو رد زحل ہوا

ہم مے کشوں سے عقد عروس غزل ہوا

سراج الدین ظفر 

HRezaa در ‫۱۷ روز قبل، شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۵۳ در پاسخ به برگ بی برگی دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴۶ - ترجیح نهادن نخچیران توکل را بر اجتهاد:

درو بر شما

سپاس بیکران

HRezaa در ‫۱۷ روز قبل، شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۱۸ در پاسخ به راضیه ابوالحسنی دربارهٔ نظامی » خمسه » هفت پیکر » بخش ۱۹ - بر تخت نشستن بهرام به جای پدر:

سپاس بیکران

علی میراحمدی در ‫۱۷ روز قبل، شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۴۹ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴۲:

جالب است که ناصر خسرو دیدن و دریافتن گذرایی جهان را بخشی از خردمند بودن میداند.آدمی اگر بهره ای از خرد داشته باشد و در کار جهان نیک بنگرد درمیابد که جهان چه اندازه گذرا و ناپایدار است و از رهگذر این اندیشه میتواند زندگی دیگر گونه ای را نیز تجربه کند.

شاعر گذرایی جهان را  پرنده تر و سبک تر از مرغی میببند که آنی و لحظه ای از فراز سر ما میگذرد و میرود.
ای خردمند نگه کن که جهان برگذر است
چشم بیناست همانا اگرت گوش کر است

نه همی بینی کاین چرخِ کبود از برِ ما
بسی از مرغ، سبکپَرتر و پرّنده‌تر است؟

با خوانش اشعار ناصرخسرو متوجه می‌شویم که او چه مقدار در حال جهان اندیشه می‌کرده و چه دریافت‌های عمیقی داشته و این درک و دریافت‌ها را چه قدر عالی بیان کرده است.

(یکی از کاربران گنجور نزدیک به یک دهه پیش سوالی را پای این قصیده مطرح کرده و این خود نمودی از گذر جهان است!!! )

HRezaa در ‫۱۷ روز قبل، شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۳۲ در پاسخ به Ali Ghassab دربارهٔ نظامی » خمسه » هفت پیکر » بخش ۲۰ - داستان بهرام با کنیزک خویش:

سپاس فراوان