علی والاتبار در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۲:

بیت اول چه از نظر فرم و چه از نظر معنا باید تصحیح شود به شکل زیر
"چو" مرا جان و جهانی، چه کنم جان و جهان را
"چو" مرا گنج روانی، چه کنم سود و زیان را

علی سوران در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:

نظر حقیر این است که حالا شعر حافظ تضمین بیت یزید ملعون با شد زیاد موضووع مهمی نیست بلکه موضوع مهم این است که شعر از حافظ است و حافظ از نظر حقیر شاعریست عارف و شعر او سرشار است از معارف الهیه و اسرار عشق پش باید در معنی اشعار شنا کنیم و بدانیم حد اقل که می در شعر ایشان محبت خدا است و محبت خدا مشکل افرین است انشا لله دلمان را با نور معرفت خداوند روشن کند و ا زگناه دور سازد

طیفور در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۴:

کل داستان زندگی همینه ، دیگر اینهمه سوال و فلسفیدن موردی نداره ، تکلیف روشنه..

علیرضا در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۵۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵۲:

استاد ناظری این شعر را در آلبوم رقصانه با زیبایی هر چه تمامتر اجرا کرده اند .

قلندر در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:

با درود و مهر...
تبلور عشق از آنجا آغاز شد که درونِ طالب از تو و من خالی شد و ماهیت، طاعت را به اطاعت رساند و طاووس حق جلوه گر گردید..
لیک این کافی نبود و مکافاتی در ره همچنان خویشتن به رخ میکشید و نیش را با نوش خواری درون جام عقل میریخت...
آنان که ره میدانستند هنوز درمانده بودند و آنان که در ره رفته بودند در ره مانده...
چه نازی دارد آن نازنین و چه آزرده خاطر است نیاز ما و چه زیبا گفت خواجه در آنجا که...
نازها زان نرگس مستانه‌اش باید کشید
این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش...
با سپاس از رهجویان راه حق

احمد آذرکمان ۰۴۹۰۳۰۰۶۶۹.a@gmail.com در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۳۰ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷:

خواهم شبکی چنانکه تو دانی و من
بزمی که در آن بزم تو وامانی و من
من بر سر بسترت بخوابانم و تو
آن نرگس مست را بخوابانی و من
(سلمان ساوجی)
نرگس مست کنایه از چشم است. خواباندن چشم، در لذت فرو رفتن است.
شبک با کاف تصغیر، یعنی فقط یک شب
● ناردانه ها، گزیده ای از رباعی های فارسی، محمدعلی اسلامی نُدوشن، ص 58

احمد آذرکمان ۰۴۹۰۳۰۰۶۶۹.a@gmail.com در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۴۵ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۸:

اندر دریا نهنگ باید بودن
واندر صحرا پلنگ باید بودن
مردانه و مرد رنگ باید بودن
ورنه به هزار ننگ باید بودن
(منوچهری)
منظور «حق زندگی ادا کردن» ست. یک سره زیستن...
حنظله ی بادغیسی گفته است:
یا بزرگی و عزّ و نعمت و جاه
یا چو مردانت مرگ رویاروی
رنگ در این جا به معنای نیرو و مقاومت است(فرهنگ معین)
دعوت به پایداری می کند در کشاکش دشواری ها
● ناردانه ها، گزیده ای از رباعی های فارسی، محمدعلی اسلامی نُدوشن، ص 43

احمد آذرکمان ۰۴۹۰۳۰۰۶۶۹.a@gmail.com در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۲۹ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هیچ است [۱۰۷-۱۰۱] » رباعی ۱۰۷:

بنگر ز جهان چه طَرْف بربستم؟ هیچ،
وَز حاصلِ عمر چیست در دستم؟ هیچ،
شمعِ طَرَبم، ولی چو بنشستم، هیچ،
من جامِ جَمَم، ولی چو بشکستم، هیچ.
(منسوب به ابوعلی سینا)
ردیف هیچ، حاصل همه ی عمر را به یک نقطه می رساند، و آن بیان این تاثر ست که زندگی به مرگ می پیوندد. همه ی یادها، دلبستگی ها، امیدها بر باد می رود.
● ناردانه ها، گزیده ای از رباعی های فارسی، محمدعلی اسلامی نُدوشن، ص 42

رامین کبیری در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۰۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۵:

بیت سوم نظرمو جلب کرد
اینطور نیست که شاعری تا ب این حد متبحر متوجه نباشه که فعل "دادن" رو میتونه براحتی بگنجانه در مصرع اول بیت

بنابراین اشتباه تاریخی در نگهدارندگی متن شده. باید نوشت: ساقیا ده جرعه ای زان...

نوید مولاوردیخانی در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۸۵:

چند روزی به نوروز 1400 مانده که میبینم دوستان این رباعی زیبا را بنام مولوی در واتساپ و تله گرام و … برایم میفرستند. ابتدا کنجکاو شدم به صحت و سقم آن، که خوشبختانه در سایت شما آنرا دیدم، پس آسوده خاطر از صحت آن، با حاشیه نویسی عزیزانی ( محمد و محمد بابایی) که بعید را به عید و لیک را به ولیک تصحیح کرده اند، موافقم.
ولی باز هم به نظر می‌رسید که بیت دوم کمی از وزن شعری خارج است. لذا رباعیات شمس نسخه استاد بدیع الزمان فروزانفر را مرور کردم که ایشان چنین آورده‌اند :
اندر دل من مَها ! دل افروز تویی
هستند دگران، ولیک دلسوز تویی
شادند جهانیان به نوروز و به عید
عیدِ من و نوروز ِمن، امروز تویی
به نظر بنده این نمونه صحیح تر می‌باشد .چرا که هم وزن کامل است و هم اینکه در مصرع دوم کلمه «دگران» بیشتر از« یاران» به مفهوم شعر نزدیک است

جواد در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۳۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۲:

صواب به معنی کار درست و ثواب به معنی پاداش هست.لطفا اصلاح بفرمایین. البته اینجا ظاهرا هر دو شکل کلمه مناسب هست

تورنر در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۰۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸:

استاد محمد رضا شجریان به زیبایی این غزل را در آلبوم هست شب سروده اند با سنتور نوازی استاد مشکاتیان

. دکتر شکوهی در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۰۵ دربارهٔ جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۲۰ - ظهیر فاریابی:

این ابیات از مجد همگر (سراینده هم دوره خواجه حافظ) است. هم چنین بیت پایانی را هم می‌فزایم:
ای آن زمین وقار که بر آسمان فضل
ماه خجسته پیکر خورشید منظری
قومی ز ناقدان سخن گفته ظهیر
ترجیح می دهند بر اشعار انوری
قومی دگر بر این سخن انکار می کنند
فی الجمله در محل نزاعند و داوری
ترجیح یکطرف تو بدیشان نما که هست
زیر نگین حکم تو ملک سخنوری
ما را در این معامله فریادرَس تو باش
نُه-پادشاه مُلک سخن، مَجد همگری
این ابیات در صفحه 47 دیوان مجد همگر در کتابخانه مجلس شورا آمده است.

آرش در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۴۸ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » سی‌مرغ در پیشگاه سیمرغ » سی‌مرغ در پیشگاه سیمرغ:

سلام،
عبارت "زین سخن" در مصرع اول به کدام سخن اشاره میکنه؟

حسین مهدوی در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۴۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱ - آغاز کتاب:

درود. دکتر عباس زریاب خویی مقاله ای در باب دیباچه شاهنامه نوشته اند. ایشان معتقدند باورهای مذهبی فردوسی همراستا با معتقدات اسماعیلیه است و با همین پنداشت که شواده فراوانی برای آن ارائه کرده اند به بازخوانی دیباچه فردوسی نشسته اند. زریاب خویی برخی ابیات دیباچه را الحاقی و برخی دیگر را جا به جا شده ارزیابی کرده اند. این مقاله در کتاب ((تن پهلوان و روان خردمند)) گردآوری شده توسط شاهرخ مسکوب به چاپ رسیده است.

شعیب یوسفی در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۴۰ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲:

در قسمت وزن شعر اشتباه نوشتاری صورت گرفته است، وزن غزل فوق (فاعلاتن مفاعلن فع لن) می‌باشد.

علی ر در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۳۸ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد اول » آتش خاموش:

با سلام،
خود شاعر در ابتدای خوانش شعر تصریح میکند که نام قطعه آتش خاموش میباشد حال چرا عنوان غزل چیز دیگری انتخاب شده است؟

محسن در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۴:

این غزل را استاد مهدی نوریان خیلی خوب شرح کرده‌اند:
https://shaareh.ir/jamejahannama2/

Sokot در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۰۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۳:

از آنم سوخته خرمن که من عمری درین صحرا
اگرچه خوشه می‌چینم ره خرمن نمی‌دانم
معنی و مفهوم؟

همیرضا در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۴۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱ - حکایت بقال و طوطی و روغن ریختن طوطی در دکان:

در مقالهٔ منتشره در مجلهٔ بخارا شمارهٔ 137، بخش کاریز به قلم مجید سلیمانی، بخش 2 با عنوان «آن یکی شیر است اندر بادیه»، دربارهٔ این دو بیت معروف:
«آن یکی شیر است اندر بادیه
آن دگر شیر است اندر بادیه
آن یکی شیر است کآدم می‌خورد
وآن دگر شیر است کآدم می‌خورد»
تأکید شده که این دو بیت از مولانا نیست و در نسخه‌های کهن و چاپهای صحیح مثنوی دیده نمی‌شود.
بر طبق این مقاله ظهور این دو بیت در نسخه‌های مثنوی سابقه‌ای در حد از قرن سیزدهم هجری قمری به بعد دارد. علاقمندان جهت کسب اطلاعات بیشتر به اصل مقاله در این مجله مراجعه کنند.