قصاید
قصیدهٔ ۱ - آفرینش ارواح ائمه هدى و قصه حضرت آدم و حوا: ارواح در ازل به سراپرده بقا
خلقت انوار چهارده معصوم(علیهم السلام): از چارده ولىِّ مسمى به هفت اسم
امتیاز شیعیان اهلبیت: در گوش شیعه چون ز ثناشان صدا رسید
درباره خلقت حضرت آدم: چون نوبت وجود به ابدان ما رسید
سجده فرشتگان و سرکشى ابلیس: پس امر شد ملائکه را سجده آورید
تماس آدم با حوا: آدم چو دید صورت زیباى دلفریب
نهى از خوردن میوه درخت ممنوع: پس از جناب قدس رسیدش بشارتى
درخت ممنوع درخت علم بود: آدم چو دید مکرمت و سجده و بهشت
درخت علم مخصوص اهلبیت عصمت بود: آدم ز حسن و بهجت آن در شگفت ماند
عظمت مقام ائمه هدى (ع): آدم ز رشک کرد تمناى علمشان
آدم فریب ابلیس نخورد: ابلیس دید کآدم خاکى بزرگ شد
نزدیک شدن حوا به درخت ممنوع: مأیوس شد ز آدم و شد سوى زوجهاش
حوا فریب خورد و آدم را فریب داد؟: حوا چو دید ایمنى راه و رفع منع
تبعید آدم و حوا از بهشت: امر آمد از جناب الهى که اهبِطوُا
پنج نور مقدس وسیله تقرب به خداست: آمد ندا که ما به تو گفتیم پیش از این
توبه آدم و قبول آن: آدم قبول کرد و دگر توبه تازه کرد
اعتراف فرشتگان به عجز خود: آنگه به معجبان ملائک خطاب کرد
عهد و میثاق بندگان با خدا در عالم ذر: پس دست قدرت از قِبَلِ حق نهاده شد
قصیدهٔ ۲ - در قائم بودن جهان به وجود امام زمان علیه السلام: سماء و ارض و ملائک نجوم و شمس و قمر
قصیدهٔ ۳ - بشارت به ظهور مهدى موعود و منقبت آن زبده موجود: مژده آمد از قدوم آنکه دل جویاى اوست