روز صفّین چو حرب در پیوست

گرم شد کارزار دستا دست

زود عمار یاسر آمد پیش

که فدا کرد خواهم این سرِ خویش

آلت و ساز حرب پیش آرید

[...]

پسرِ ملجم آن سگ بد دین

آن سزاوار لعنت و نفرین

بر زنی گشت عاشق آن مشئوم

آن نگونسارتر ز راهب روم

مرد مفلس چو گشت عاشق او

[...]

خالِ ما بود خصم او حالی

لیک از جمله خیرها خالی

خال مشکین نبود بر خورشید

خال بر دیده بود لیک سپید

آنکه مرد دها و تلبیس است

[...]

بوعلی آنکه در مشام ولی

آید از گیسوانش بوی علی

قرّة‌العین مصطفی او بود

سیّدالقوم اصفیا او بود

آن جنان دُر در آن صدف او بود

[...]

کرد خصمان برو جهان فراخ

تنگ همچون درونگه درواخ

بی‌سبب خصم قصد جانش کرد

او بدانست و زان امانش کرد

بار دیگر به قصد او برخاست

[...]

پسرِ مرتضی امیر حسین

که چنویی نبود در کونین

منبتِ عزّ نباهتِ شرفش

حشمتِ دین نزاهتِ لطفش

مشربِ دین اصالتِ نسبش

[...]

دشمنان قصد جان او کردند

تا دمار از تنش برآوردند

عمروعاص از فساد رایی زد

شرع را خیره پشت پایی زد

بر یزید پلید بیعت کرد

[...]

حبّذا کربلا و آن تعظیم

کز بهشت آورد به خلق نسیم

و آن تن سر بریده در گِل و خاک

وآن عزیزان به تیغ دلها چاک

وان تن سر به خاک غلطیده

[...]

بود در شهر کوفه پیرزنی

سالخورده ضعیف و ممتحنی

بود از اولاد مصطفی و علی

ممتحن مانده بی‌حبیب و ولی

کودکی چند زیر دست و یتیم

[...]

آدمی چون بداشت دست از صیت

هرچه خواهی بکن که فاصنع شیت

هرکه راضی شود به کردهٔ زشت

نزد آنکس چه دوزخ و چه بهشت

مرد عاقل برآن کسی خندد

[...]

دین چو بگذشت از این جوانمردان

خلق در دین شدند سرگردان

همه را باز رای نعمانی

آشتی داد با مسلمانی

آفتابِ سپهر معروفی

[...]

چون فروشد چراغ دین نبی

روی بنمود ماه مطّلبی

از پس بدرِ دین نه دیر چه زود

آفتابِ زمانه چهره نمود

رَو بجو ار ز دیده در طلبی

[...]

هر دو همراه راه دین بودند

هر دو همکاسهٔ یقین بودند

آن به فرقد نهاده مرقد خویش

وین ز اسناد کرده مسند خویش

وان به حجّت گرفته سرمایه

[...]

هیچ را در جهان ز علم و ز ظن

بیخردوار پشت پای مزن

از برای قبول عامه مناز

بیخبر وار خیره مُهره مباز

بهر مشتی خر آبِ شرع مبر

[...]

عزمت از حضرت نبی و علیست

در لحاف خلاف خفتن چیست

کودکان راست فرش و بستر خواب

مرد را ذوالفقار همچون آب

وقت نامد که از رهِ آزرم

[...]

گفت روزی مرید خود را پیر

که ز غیبت مکن تو چهره چو قیر

کاجکی معصیت بدادی گند

تا که مغتاب را شدی چون بند

هیچ جمعی به غیبه ننشستی

[...]

گفت روزی مرید با پیری

که در این راه چیست تدبیری

کار این راه بر معامله نیست

در رهِ جهد خود مجادله نیست

کار توفیق دارد اندر راه

[...]

عبداللّٰه رواحه یارِ رسول

کرده بودی ورا رسول قبول

بود یار گزیده در همه کار

اختیارِ محمّد مختار

برِ سیّد حقوق صحبت داشت

[...]

در مناجات با خدا موسی

گفت ایا کردگار و یا مولی

از هر آنچ آفریدی از هر لون

چیست بهتر ز خلقها در کون

گفت کز خلقها ایا موسی

[...]

داعیانی که زادهٔ زمنند

بیشتر در هوای خویشتنند

از خودی خویش زین جهان برتر

وز بدی از اجل گلو بُرتر

همه چون از کتاب فهرستند

[...]