چو درد دین ترا در دل اثر کرد

ز خویشت خواجگی باید بدر کرد

بفکرت باید اندر خود نظر کرد

پس آنگه بیخود اندر خود سفر کرد

بحالت گر یکی ز ایشان نظر کرد

تمامت هستی از ذاتت بدر کرد

چو وقت اندر درون او اثر کرد

چو برقی زود از تیری گذر کرد

محبت اندرو چندان اثر کرد

که آن محبوب را بیخویش تر کرد

چو از نه پردهٔ نیلی گذر کرد

ورای پردهٔ غیبی سفر کرد

نخستین قطرهٔ باران سفر کرد

وز آن پس قعر دریا پرگهر کرد

حقیقت عشق اینجا گه سفر کرد

چو باز آمد همه زیر و زبر کرد

ترا از بهر آن اینجا خبر کرد

که جز از من همی باید گذر کرد

ز ذات خود خوداندر خود نظر کرد

علی را هم ز ذات خود خبر کرد

ز حق بگذشت وز جان هم گذر کرد

ز یکی در یکی، یکی نظر کرد

اناالحق گفت و در حق حق نظر کرد

همه ذرات عالم را خبر کرد

جمال یار در ما کل اثر کرد

نمود عقل در اینجا خبر کرد

چو آدم در بهشت جان نظر کرد

نمود خویشتن زیر و زبر کرد

ز دنیا درگذشت و خود نظر کرد

همه ذرّات را از خود خبر کرد

الف ره جوی تا ابجد نظر کرد

یقین اندر هجا کلّی گذر کرد

دَرِ این گنج بگشاد و خبر کرد

همه عشاق را او یک نظر کرد

حقیقت او چو بود خود نظر کرد

بدید و جمله ذرّه را خبر کرد

چو حق حق دید از صورت گذر کرد

حقیقت بود حق از حق خبر کرد

ببام دیر در اشیا نظر کرد

همه اشیا چو خود را راهبر کرد