شکستم عهد شیخ خانقه را

ثوابی چشم دارم این گنه را

نخستین شب که بستم عهد زلفش

به خود می دیدم این روز سیه را

گهی مشغول زلفی گاه کاکل

[...]

به بزم یار همدم گرچه جان است

حضور غیر بر عاشق گران است

هلاکم کرد و از هجرم بر آسود

که می گوید اجل نامهربان است

جرس امشب ننالد چون شب دوش

[...]

ز عشق ار شد دلی دیوانه غم نیست

به ملک پادشه ویرانه کم نیست

اما خواهم ز خط یار و دانم

که در طومار فطرت این رقم نیست

دوام عمر خواهی جام بردار

[...]

ز زلف و خال داری لشکر‌ی چند

صفی بر بند و بگشا کشوری چند

به چوگان اندرش گویا فتاده است

به پای بادپای او سری چند

بر آن رخ خال‌ها بینم خطر‌هاست

[...]

ز هجرانت چنانم جان بسوزد

که بر جانم دل هجران بسوزد

ز می چون لعل سازی آتشین رنگ

خضر در چشمه حیوان بسوزد

ز جور پاسبانش بیم آن است

[...]

شراب از خم به جام آمد خوش آمد

گه عیش مدام آمد خوش آمد

معلق شد سبوی غنچه از شاخ

سرا پا لاله جام آمد خوش آمد

اگر ماه مبارک شد نکو شد

[...]

چرا خورشید و ماهش بر نباشد

اگر سرو از قدش کمتر نباشد

گدائی دارد ار آئینه جام

نکو بنگر که اسکندر نباشد

من از خطش شدم عاشق که میگفت

[...]

چو چشمت ترک مستی در کمینم

چه سود ار بگذرد اختر زکینم

نهان زین چشم طوفان زا به مردم

چه منت ها که دارد آستینم

یکم فولاد بازو پنجه بر تافت

[...]

نشانی تا مرا از استخوان هست

شماری با سگ آن آستان هست

شبی غیرت ده روز بهاران

نشاط افزای صبح با ده خواران

من و فرخ حریفی چند دمساز

همه همدست و هم پیمانه هم راز

ز دریای لطافت گوهری را

[...]

نبودی ای ز تو فرخنده روزم

برادر جان برادر

که بینی تن به زیر نیم سوزم

برادر جان برادر

مرا آن کوژپشت افکند و افتاد

[...]

شنیدم عارفی در صبحگاهی

چو باد صبحدم می شد به راهی

که ناگه کودکی از بامی افتاد

به گردن شیخ را چون دامی افتاد

سلامت زیست آن کز بام شد پرد

[...]

چه پرسی سرگذشت حال شیرین

نبیند هیچکس احوال شیرین

در آن ساعت که در دهلیز خانه

رجب افتاد مسکین در میانه

زهر سوخاست بانگ های و هویی

[...]

به ملکی بود طراری شب آهنگ

که رنگ از کهربا بردی به نیرنگ

برآوردی چو کردی ساز یغما

خیال یوسف از چشم زلیخا

بدست انداز چون بردی شبیخون

[...]

ستوری را شنیدم ناگهانی

قضا لق کرد نعل زندگانی

دو اسبه بر زمین می سود گرده

به جان کندن ستور گرگ خورده

از آن سو نیز گرگی یوز تمثال

[...]

دریغ آن بزم جان افزای شیرین

دریغ آن عز و استغنای شیرین

خوش آن صوت ندرنای وهویلا

خروش و جوش شم شم شور لیلا

دریغ آهنگ خوب ریزه ریزه

[...]

گرفتم آنکه باز ار بخت فیروز

شب یلدای ما را بر دمد روز

سمند تند گردون رام گردد

مدار مهر و مه بر کام گردد

کند تجدید عهد نوبهاران

[...]

درفش افتاد عباس جوان را

فلک داد ای فلک داد

علم شد رایت ماتم جهان را

فلک داد ای فلک داد

مرا با رنج این سوک روان کاست

[...]

دلم از زندگانی سخت سیره

بمیرم هر چه زوتر باز دیره

زنان را دل سرای درد و ماتم

تن مردان نشان تیغ و تیره

پسر در خون طپان دختر عزادار

[...]

پس از مرگ تو گیتی جاودانی

واویلا واویلا صد واویلا

سیه پوشد به مرگ زندگانی

واویلا واویلا صد واویلا

تو محمل بسته زین خونخواره منزل

[...]