گرفتم آنکه باز ار بخت فیروز
شب یلدای ما را بر دمد روز
سمند تند گردون رام گردد
مدار مهر و مه بر کام گردد
کند تجدید عهد نوبهاران
شود خرم بساط لاله زاران
همی بر جای قطره ابر نیسان
چکد آموده ای در عقد مرجان
ز اغصان غنچه یاقوت بالد
هزار از حنجر داود نالد
شمر از جنبش باد بهاری
نه موج آرد کند آئینه داری
نسیم از گلشن فردوس خیزد
صبا بر فرق ریحان روح بیزد
زند چشمک همی ز اطراف گلزار
به جای چشم نرگس عبهر یار
دمد ریحان خط و جعد کاکل
ز مرغول بنفشه زلف سنبل
به بزم اندر به جای باده خمار
کند در جام ساغر خون اغیار
نه این خنیاگران نغمه پرداز
زند ناهید چنگی زخمه ساز
نه شیرین شاهدی گردد ز رضوان
به جای خم ز کوثر جام گردان
بجای نشاه راح ارغوانی
همی بخشد حیات جاودانی
چه حاصل زین همه ملزوم اطراب
که شد بگسسته سلک نظم احباب
محال است از خلاف روزگاران
که دیگر بار جمع آیند یاران
هم ار این رشته عهد گسسته
به دست جهد گردد باز بسته
کجا عمر گذشته آیدی باز
ز نای کشته کس نشنیده آواز
به طیبت داستانی ساز کردم
لآلی با خزف انباز کردم
به دکان اندرون شهد است و حنظل
زکال و نافه و چوب است و صندل
زهر جنس آدمی آید به بازار
شود هر کس متاعی را خریدار
گشادم این دکان را از دو سو در
بهر در بر نهادم کاله ای بر
درین سوق از سفیدی و سیاهی
بخر از من بهر نرخی که خواهی
اگر شوخی خری این فحش مادر
وگر بقال طبع این نقل و گوهر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره‌ی زیبایی و سرسبزی بهار و نوید زندگی جدید است. شاعر در شب یلدا به انتظار طلوع خورشید و آغاز روزهای نورانی است و از نعمت‌های بهار می‌گوید که برمی‌گردد. در این بهار، گل‌ها شکوفا می‌شوند و زندگی تازه‌ای آغاز می‌شود. هوای بهاری و نسیم عطرآگین آن حس حیات و شادی را در دل زنده می‌کند. شاعر به ویژگی‌های گل‌ها، پرندگان و زیبایی‌های طبیعت اشاره می‌کند و به اینکه چگونه این زیبایی‌ها می‌توانند بر روح و جان انسان تأثیر بگذارند. اما در عین حال، او به گذر زمان و از دست رفتن یاران اشاره دارد و می‌گوید که گروهی که از هم جدا افتاده‌اند دیگر نمی‌توانند دوباره جمع شوند. به نوعی، تلاشی برای حفظ دوستی‌ها و یادآوری زیبایی‌های گذشته در کنار چالش‌های زمان وجود دارد. شاعر از بازار زندگی و تنوع جذاب آن یاد می‌کند، که می‌تواند نشانه‌ای از انتخاب و تجربه‌های مختلف زندگی باشد.
هوش مصنوعی: من کسی را به دست آورده‌ام که اگر بخت ما کمکی کند، شب یلدا را به روزی روشن تبدیل خواهد کرد.
هوش مصنوعی: اسب تند و تیز گردون که نماد زندگی و زمان است، با دوران چرخش خودش همگام می‌شود و در این مسیر عشق و زیبایی هم همیشه در کنار اوست و برای او خوشبختی به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: وقتی بهار دوباره آغاز می‌شود، روزگار شادابی و نشاطی برای باغ‌های پر از لاله به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: در این بیت گفته می‌شود که قطره‌ای باران از ابرهایی که در ماه نیسان (فروردین) قرار دارند، بر زمین می‌افتد و در این دنیای زیبا، حالتی شگفت‌انگیز و جذاب را به وجود می‌آورد، گویی که این باران آماده‌ای است برای طرحی جدید مانند عقد مرجان. این تصویر نشان‌دهنده زیبایی و تازگی طبیعت در این زمان از سال است.
هوش مصنوعی: از شاخه‌های درخت گل یاقوت، هزار صدای خوش به گوش می‌رسد که مانند ناله‌های داوود زیباست.
هوش مصنوعی: نسیم بهاری مانند شمر، آرام و لطیف است و اگر به درستی نگاه کنیم، می‌تواند زیبایی را به ما نشان دهد. این نسیم مثل آینه‌ای عمل می‌کند که جلوه‌های زیبای طبیعت را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: نسیم ملایمی از باغ بهشت می‌وزد و این باد لطیف روح را بر فراز گل‌های ریحان می‌نشاند.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی و جذابیت چشمان یار اشاره می‌کند و آنها را با چشم‌های نرگس مقایسه می‌کند. همچنین، او به جلوه و تلالوی زودگذر و شیرین در اطراف گلزار، که داستانی از شگفتی و زیبایی را روایت می‌کند، اشاره دارد. به طور کلی، تصویرسازی زیبا از عشق و زیبایی در این متن مشاهده می‌شود.
هوش مصنوعی: بوی خوش ریحان و زیبایی موهای مجعد، همچون تارهای بنفشه و زلف‌های سنبل را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: در میهمانی، به جای شراب، مایعاتی از غم و اندوه و خون دشمنان را می‌نوشد.
هوش مصنوعی: این مضمون به این معناست که آوازخوانان و نوازندگان تنها به خاطر زیبایی صدایشان یا مهارت در نواختن ابزار موسیقی شناخته نمی‌شوند. در واقع، آنها از روح و احساس عمیق برای بیان عواطف و احساسات در موسیقی خود بهره می‌برند.
هوش مصنوعی: شاهد شیرین وقتی به بهشت برود، دیگر نیازی به باده‌ای از کوثر ندارد؛ زیرا لذت خود را به خوبی پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: عطر دلکش ارغوان به زندگی همیشه‌گی رنگ و جلوه می‌بخشد.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که تمام شوق و هیجان به چه کارایی می‌آید، وقتی که پیوند و دوستی بین دوستان از هم گسسته شده باشد. به عبارت دیگر، اگر ارتباطات و دوستی‌ها از بین برود، هیچ چیز ارزشمند نخواهد بود و تمام خوشحالی‌ها بی‌فایده خواهد شد.
هوش مصنوعی: امکان ندارد که به رغم تغییرات زندگی، دوستان دوباره گرد هم آیند.
هوش مصنوعی: اگرچه این پیوند و دوستی دچار شکست و جدایی شده، اما با تلاش و کوشش می‌توان دوباره آن را برقرار کرد.
هوش مصنوعی: کجا می‌توانی عمر از دست رفته‌ات را دوباره به دست آوری؟ هیچ‌کس صدای نای کسی که جانش را از دست داده است را نشنیده است.
هوش مصنوعی: من داستانی زیبا و دلنشین ایجاد کردم، مانند لالایی که با زیبایی‌های دنیا آراسته شده است.
هوش مصنوعی: در داخل دکان، عسل و میوه تلخی به نام حنظل وجود دارد، همچنین کالاهایی چون زکال، نافه، چوب و صندل هم پیدا می‌شود.
هوش مصنوعی: هر فردی از جنس انسان به بازار می‌آید و هر کس به دنبال خرید کالایی است.
هوش مصنوعی: من این دکان را از دو طرف باز کردم و برای ورود و خروج، کالایی را در آن قرار دادم.
هوش مصنوعی: در این بازار، می‌توانی از من هر چیزی که می‌خواهی بخری، خواه سفید باشد یا سیاه، با قیمتی که خودت پسند کنی.
هوش مصنوعی: اگر کسی به تو توهین کند، به آن اهمیت نده و بدان که این حرف‌ها ارزش چندانی ندارند. به جای فکر کردن به این حرف‌ها، بهتر است در پی کلمات و اندیشه‌های ارزشمند و زیبا باشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.