روا مدار که با خنجر ستم ما را

بقول مدعیان بیگنه کشی یارا

چو گل ز ناخن حسرت مکن دلم را ریش

بخار شانه مزن طره سمن سارا

ندانم از چه سبب خون من بساغر ریخت

[...]

بدست غیر مده زلف پرشکن یارا

مکن ز پنجه غیرت شکسته دل ما را

چنان که بی تو زند جوش لجه اشگم

عجب که سینه نجوشد ز رشک دریا را

همین نه دل ز کف شهریان برد چشمت

[...]

اگر چه رفتی و کشتی ز دوریت ما را

بیا که جز تو نخواهیم خونبها یارا

نظر ز صورت زیبا بگو بپوشاند

کسیکه گفت بپوشان جمال زیبا را

بجز نیاز ز رعنا قدان نخواهی دید

[...]

مگر فکنده برخ یار من نقاب امشب

که روشنست جهان همچو آفتاب امشب

دلم که در سر زلفت قرارگاهش نیست

قرار در تو نگیرد در اضطراب امشب

سرای توبه که دی کرده بودمش معمور

[...]

رخش که از نظر خلق جمله محجوبست

عیان بدیده معنی ز صورت خوبست

چگونه دیده ظاهر به بیند آن رخسار

که از حیا به هزاران حجاب محجوبست

کرت هواست که بینی جمال آن محجوب

[...]

گرم ز زلف سیاه تو دست کوتاهست

کمند یاد تو پیوند جان آگاهست

هزار بادیه گر بیش آیدم همراه

چه غم ز سختی و سستی که دوست همراهست

چو کعبه مقصد کس شد غم مغیلان چیست

[...]

منم که با مژه تر کنم گهر سوراخ

توئی که کرده ز تیر غمم جگر سوراخ

ز بسکه چشم ببام و درت نهادم شد

ز کاوش مژه ام جمله بام و در سوراخ

بیاکه ناوک آهم دل فلک هر شب

[...]

کسیکه ذوق تمنای دوستان دارد

مگر که شوق تمنای بوستان دارد

نشان و نام چه جوئی ز عاشق آزاد

که او نه بسته نامست و نه نشان دارد

غم کهولت و پیری کجا خورد پیری

[...]

کسیکه عشق تو بر نقد دل شدش صراف

چو زرخالص از هر غشی نماید صاف

اگر تو طالب اکسیر عافیت هستی

مسوز سیم و زر عمر ز آتش اخلاف

نهی بکوره اسراف نقد و نسیه بچند

[...]

چو بلبلی که بود آن بگلستان مشتاق

دلم بود بجمال تو دلستان مشتاق

جهانیان همه گر شوق بوستان دارند

مراست دیده بدیدار دوستان مشتاق

چو دیگران نیم ایدوست با وجود تو من

[...]

ز گل و گلاب و ز لاله پیاله می جویم

وزین دو نیز شراب دوساله میجویم

هنر اگر نبود زاهدا نباشد عیب

می و پیاله ز گل دور لاله میجویم

نثار تا کنمش دامنی ز مروارید

[...]

نه این زمان ز می جلوه تو من مستم

که سالهاست از این باده کهن مستم

دراین بهار ندانم بسر چها دارم

که دیگران بچمن جرعه نوش و من مستم

اگر نه بلبل زارم چرا بفصل بهار

[...]

بیا که تشنه لعلت چو آب یاقوتم

ببین که خون جگر بی لبت بود قوتم

فریب نرگس سحرآفرین جادویت

نموده محو ز خاطر فسون هاروتم

شهید ناز تو یا کشته وصالم من

[...]

نهان بابر نخواهی گر آفتاب تجلی

منه ز طره مشکین رخ نقاب تجلی

سحر که خسرو خاور علم برافرازد

کند ز شعشعه رویت اکتساب تجلی

بپیش دیده حجابی که داشتم برداشت

[...]