طاعت عادتی بود ز نفاق

نی ز عشق و ز صدق و شوق تلاق

خود نبینی در آن وصال فراق

باشدت دائماً تلاق و عناق

هوشیاری است پردۀ عشاق

مانع آن کنار و وصل و تلاق

عاشق الحق فارس سباق

هو للغیر فی الهوی سواق

پیش او سر نهاده بر اطلاق

خسروان ممالک آفاق

این خبر شهره گشت در آفاق

کز جهان جادوئی برامد طاق

ملک انس و جان علی‌الاطلاق

« ابدی الظهور والاشراق »

چند از آیات انفس و آفاق

«اولم یکف» خوان علی الاطلاق

آخرالامر صاحب اشراق

کرد تلویح سیم قلب رواق

عارف از اسمها علی الاطلاق

بهره یابد بقدر استحقاق

چیست تفسیر ظلم بر اطلاق

جز تصرف به غیر استحقاق

پادشاه جهان علی‌الاطلاق

سایهٔ لطف حق ابواسحاق

آفتاب وجود کرد اشراق

نور او سربسر گرفت آفاق

سر فرو کرد پرتو خورشید

در تنزل ز هر دریچه و طاق

مطلق آمد به جانب تقیید

[...]

متمادی شدست یوم فراق

«کیف احوال؟ ایها العشاق »

درد ما را مگر دوایی نیست؟

که تو بس فارغی و ما مشتاق!

دل ریشم ز دوست مرهم یافت

[...]

طلع العشق ایها العشاق

و استنارت بنوره الافاق

رش من نور شوقه و به

اشرقت ارض قلبی المشتاق

پرتو افکند آنچنان بدری

[...]

لاح برق یهیج الاشواق

تازه شد درد عشق و داغ فراق

شربت مرگ اگرچه جانسوز است

نیست چون فرقت تو تلخ مذاق

من که و خنده نشاط ای صبح

[...]

قید او سازوار با اطلاق

زهرش آمیزگار با تریاق

در میان نسیت از کمال وفاق

فارقی جز تقید و اطلاق

مستمر بر مکارم اخلاق

مشتهر در مجامع آفاق

نام گندم محاسب ارزاق

به حقیقت بر او کند اطلاق