ای لبت سرچشمه آب حیات

بوسه ات شیرین تر ازشهد و نبات

گر خرامی یکره از خانه برون

خوبرویان بر رخت گردند مات

طاق ابرویت چو بیند برهمن

[...]

مژده ای دل پیک جانان میرسد

کشتگان عشق را جان میرسد

غم مخور کان یوسف گمگشته باز

اینک اینک سوی کنعان میرسد

صبح وصل آمد شب هجران گذشت

[...]

ابرویش از بام دل سرمیزند

یا هلالی حلقه بر در میزند

هر شبم دل در خم گیسوی او

تا سحر پهلو بعنبر میزند

تشنه کامان زلال خویش را

[...]

ای جمالت مطلع انوار فیض

وی جلالت منبع اسرار فیض

ای بخوان جودت ارباب کرم

آمده محتاج بر دربار فیض

جلوه بنمود اندر دیده ام

[...]

عشق تو شط و دل ما هست بط

نیست بط را منزلی جز روی شط

شاه خوبانی و در فرمان تو

چون قلم بنهاده خوبان سر بخط

دانه دام از برای صید دل

[...]

ساقیا برخیز و پیش آور ایاغ

از ایاغی ساز ما راتر دماغ

ساغر عشرت بدور افکن که دل

از غم دوران دون یابد فراغ

سرو قدا جز بگلزار رخت

[...]

ساقیا کو باده چون سلسبیل

تا شوم مست و کنم جان را سبیل

من غلام همت آنم که او

کار پیغمبر کند بی جبرئیل

نیست با کم ز آتش نمرودیان

[...]

هر که واقف گشت از اسرار دل

نیست در چشمش بجز انوار دل

اهل وحدت را در ادوار وجود

دل بود چون نقطه پرگار دل

در محیط جان نگردیده غریق

[...]

ای جلالت گشته مرآت جمال

وی جمال تو عیان اندر جلال

آفتابی چون جمالت لم یزل

خود نتابید از سپهر لایزال

زآتش شمع دل افروز رخت

[...]

موج و بحر و کشتی و طوفان منم

گوهر دریای بی پایان منم

تا گشایم دیده بر دیدار خویش

جلوه گر در چشم این و آن منم

در تن جانان منم ای جان عزیز

[...]

ای دل از جان پیش جانان دم مزن

پیش جانان ای دل از جان دم مزن

زخم اگر داری دل از مرهم بشوی

درداگر داری ز درمان دم مزن

گل اگر چینی منال از زخم خار

[...]

ذره از مهر تابان دم مزن

قطره از بحر عمان دم مزن

حرفی از اوراق دل ناخوانده

از حدیث دفتر جان دم مزن

شد دلت تاریک کنج مدرسه

[...]

نیست لایق منزلش در هر دلی

گرچه او دارد بهر دل منزلی

زورق افکندیم در بحری که نیست

غیر طوفان بلایش ساحلی

وه چه خوش میگفت رند میکده

[...]

الصلا ای عشق رهبر الصلا

عقل گمره را بره بر الصلا

در میان دلربایان دلبری

کس ندیده چون تو دلبر الصلا

وصل دلجوی تو کو تا گیردم

[...]

بدل بنشسته تا نقش خیالت

نظر نگشاده ام جز بر جمالت

چرا پیچم سر از هجران خونریز

که دارم خونبهائی چون وصالت

نگارا صد رهم کشتی و آخر

[...]

قس علی هذا علی بذالقیاس

دایره بر دایره بین بی قیاس

همچنین بین نقطه ها بی حصر و عد

گرچه ناید نقطه هرگز در عدد

مرغ باشد سالک راه هدا

آشیانش منزل فقر و فنا

جوجه آن دربحر معرفت

خوش گرفته زیر پر طایر صفت

نفس اماره مراو را بود مار

[...]

چون بجانم شمع وصل افروختی

همچو پروانه روانم سوختی

دانه یاقوت دل آن تو شد

تکه چاک گریبان تو شد

پا نهادی از ترحم برسرم

[...]

آن یکی را خال اندر چشم بود

بیخبر از شاخ خود در خشم بود

در ملامت سخت بربسته کمر

میزد او را طعن برخال بصر

وان دگر گستاخ گشته درفتن

[...]

رو سبوی هستیت رازن بسنگ

تافتد مینای امیدت بچنگ

جرعه از تشنه کامی نوش کن

از کف ساقی ببانگ نای و چنگ

هندوی نیرنگ ساز نفس را

[...]