آفرینش را چو فتح الباب شد

نور احمد مهر عالم تاب شد

رست از او نور امامان وفی

شد بروج سیر آن نور صفی

پس برآمد نور پاک فاطمه

[...]

چون در آن دشت بلا افکند یار

کرد از بیگانگان خالی دیار

عاشر ماه محرم شامگاه

شد به منبر باز شاه کم سپاه

یاورانش گرد او گشتند جمع

[...]

چون سحرگه چهره صبح سفید

شد ز پشت خیمۀ نیلی پدید

آسمان گفتی گریبان کرده چاک

در فراق آفتابی تابناک

خور ز مشرق سر برهنه شد برون

[...]

از حدیث شاه حرّ ابن یزید

از ندامت دست بر دندان گزید

باره راند و قصد پور سعد کرد

گفت خواهی راند با این شه نبرد

گفت آری جنگهای پر گزند

[...]

شه بیابان باز ناورده عتاب

با زیان تیر دادندش جواب

هر که ز آن سرچشمه آبی نوش کرد

نوعروس بخت در آغوش کرد

دید شه چون تیر باران جفا

[...]

چونکه نوبت بر بنی هاشم رسید

ساخت ساز جنگ عباس رشید

محرم سرّ و علمدار حسین

در وفاداری علم در نشأتین

در صباحت ثالث خورشید و ماه

[...]

چونعقبله دودۀ آل مناف

دخت زهرا بانوی سر عفاف

طود علم و بحر علم من لدن

بیمعلم عالمه اسرار کن

گوهر والای دریای شرف

[...]

دور چون بر آل پیغمبر رسید

اولین جام بلا اکبر چشید

اکبر آن آئینه رخسار جد

هیژده ساله جوان سرو قد

در منای طبع ذبیح بی بدا

[...]

قاسم آن نوباوۀ باغ حسن

گوهر شاداب دریای محن

شیر مست جام لبریز بلا

تازه داماد شهید کربلا

چارده ساله جوان نونهال

[...]

شد چو خرمگاه امامت چونصدف

خالی از درهای دریای شرف

شاه دین را گوهری بهر نثار

جز در غلطان نماند اندر کنار

شیرخواره شیر غاب پر دلی

[...]

بسکه خونبار است چشم خامه ام

بوی خون آید همی از نامه ام

ترسمش خون باز بندد راه را

سوی شه نابرده عبدالله را

آن نخستین سبط را دویم سلیل

[...]

وقت آن شد که کشد کلک نزار

چون نی از دل ناله های زار زار

بر نگارد داستان شاهرا

قصۀ پر غصۀ جان کاهرا

لب ز خون ناب آمد ترکند

[...]

جبرئیل آمد شتابان بر زمین

از فراز عرش رب العالمین

دید صحرائی سراسر لاله زار

ارغوان در وی قطار اندر قطار

چهره های آتشین برگ گلشن

[...]

گفت شاها من فرشته آتشم

که سمندوار بر آتش خوشم

حکم کن این نائب رب النجوم

سوزم اینحزب شیاطین از رجوم

گفت من بودم که با امر جلیل

[...]

شد فرشته نار با صد دود آه

که فرشته باد آمد با سپاه

گفت کای دارندۀ چرخ بلند

بر جفا صبر و تحمل تا بچند

چون سزد چون که رباید اهرمن

[...]

شد فرشته باد بر مرکز نوان

که فرشته آب شد سویش روان

گفت کای در بحر موسی را دلیل

سوی تو آورده ام صد رود نیل

هین فروزان سیلها در غرب و شرق

[...]

شد فرشتۀ آب و پیش آمد غمین

خاک بیزان بر سر افراشته زمین

گفت کای نازان بتو جانهای پاک

ای تو مقصود از مزاج آب و خاک

باد از فیض دمت در اهتزاز

[...]

شد فرشته ارض بسوی آسمان

که فرشته ابر باز آمد دمان

گفت کای باران رحمت را تو ابر

در شگفتی مانده از صبر تو صبر

این جفاها را تحمل تا بکی

[...]

بحرها آمد بلب خوشیده کف

کایدرخشان گوهر بحر شرف

حیرت اندر حیرت آمد زین عجب

تشنگان سیراب و دریا خشک لب

تشنه کاما بحر ها در جز رومد

[...]

پس فرشته نصرت از امر قدیر

شد فرو از ذروۀ بالا بزیر

دید تنها تا جدار گاه عشق

گفت کای اسپهبد اسپاه عشق

من فرشته نصرتم که باریت

[...]