چو آمد هر دو لشکر تنگ در هم

ز کین بردند گردان حمله بر هم

نسیم باغ و بوی ویس در هم

روان خسته را بودند مرهم

دو زلفش چون ز عنبر حلقه در هم

رخانش چون ز لاله توده بر هم

سپه القصّه افتادند در هم

بکُشتن دست بگشادند برهم

چه سازی کیمیای سیم و زر هم

ز قشر بیضه و از موی سر هم

چو چشم هر دو تن افتاد بر هم

بپیچیدند همچون مار در هم

چو بربستند بار سیم و زر هم

گشادند آن زمان از یکدگر هم

سیاهی باسفیدی رفته در هم

لبش از تشنگی بگرفته بر هم

تو هم پاداری و گوش و بصر هم

بکن از غیر حق این دم حذر هم

ز خم جوئی کشی سر از مرهم

نشوی ا ز بلای او درهم

لبش پر خنده چشم از گریه تر هم

ز بس شادی شده حیران و در هم

قماری صوت‌ها افکنده در هم

چنارش سینه‌ها کوبنده بر هم

اول ره تویی و آخر هم

بلکه سیر و مسیر و سایر هم

شب عنبر فروش از زلف در هم

نهاده توده های مشک بر هم

گه ز موج دگر خورد بر هم

گه ز باد هوا شود در هم

درمهایی که ریزد خواجه بر هم

برو داغست و بر درویش مرهم

بر گردِ‌رخت سبزه و گل سر زده در هم

دارد چمنت برگ گل و سبزة تر هم

شیرینی و شوری ز شکر خنده و دشمنام

در حلقة لعل تو نمک هست و شکر هم

کوته نکند دست تطاول ز اسیران

[...]

گشت اندیشه زین عجب درهم

حیرتش می فزود بر سر هم

درین ماتم خلیل از دیده خون بارید آذر هم

به داغ این ذبیح الله مسلمان سوخت کافر هم

شگفتی نایدت بینی چو در خون دامن گیتی

کزین سوگ آسمان افشاند خون از دیده اختر هم

به سوگ فخر عالم از بنی جان وز بنی آدم

[...]

گم گشته به کوی تو نه دل بلکه خبر هم

در لرزه ز خوی تو نه دم بلکه اثر هم

یارب چه بلایی که دم عرض تمنا

اجزای نفس می خزد از بیم تو در هم

در آینه با خویش طرف گشته ای امروز

[...]