مشو تیز تا چارهٔ کار تو

بسازم کنون نیز بازار تو

سیاوش بدو گفت کز کار تو

پراندیشه بودم ز گفتار تو

سیاووش داند همه کار تو

هم از کار تو هم ز گفتار تو

که خرم کنم دل به دیدار تو

کنون چون پسندم من آزار تو

بدو گفت ازین رنج و کردار تو

شنیدم همه درد و تیمار تو

ز شاهان که یارد بدن یار تو

به مردی و بالا و دیدار تو

خردها فزون شد ز گفتار تو

جهان گشت روشن به دیدار تو

ز دل پاک بردارم آزار تو

کنم چشم روشن به دیدار تو

شنیدم همه خام گفتار تو

نبینم جزا ز چاره بازار تو

وگر برزند کف به رخسار تو

شود تیره زآن زخم دیدار تو

نباشد به جز خوب گفتار تو

که خورشید بادا نگهدار تو

کنون خلعت آمد سزاوار تو

پسندیده و در خور کار تو

چو یاد آیدش خوب کردار تو

دلش رنجه گردد ز تیمار تو

چنان شاد گشتم بدیدار تو

بدین پرسش خوب و گفتار تو

بدانستم این رنج و کردار تو

کشیدن بهر کار تیمار تو

به خورشید ماند همی کار تو

بگیتی پراگنده کردار تو

بدان تا شوم ایمن از کار تو

برآرد درخت وفا بار تو

به بیداد بر نیست این کار تو

بسنده است یزدان نگهدار تو

ولیکن شگفت آمدم کار تو

همی ز این چنین چرب گفتار تو

من اکنون بدین خوب گفتار تو

اگر باز گردم ز پیکار تو