مکن تشبیه او را در صفاتش

که از تشبیه پاکیزه است ذاتش

از مکان و زمان بری ذاتش

محض جهلست نفی و اثباتش

نه به ارکان ثبات اوقاتش

نه مکان جای هستی ذاتش

نکشی شربت ملاقاتش

نچشی لذّت مناجاتش

یکی ختم نبوت گشته ذاتش

یکی ختم ممالک بر حیاتش

بوصف اندر نیاید معجزاتش

به شرح اندر نیاید وصف ذاتش

چو نه اوست ونه غیر او صفاتش

صفاتش چون کنی بشناس ذاتش

گهی شکّر خورد آب حیاتش

گهی در خط شود پیش نباتش

چو وصفی بشنوی ز اوصاف ذاتش

دران یک وصف جامع دان صفاتش

زبان عاجز شود از شرح ذاتش

ولی بعضی توان گفت از صفاتش

چو نور ذات آمد در صفاتش

حقیقت کشف شد اسرار ذاتش

بتو پیداست جمله نقش ذاتش

دو روزی بنگر این نقد صفاتش

هزاران کعبه سرگردانِ ذاتش

بمانده اندرین عین صفاتش

دلا چندانکه میگوئی ز ذاتش

کجا یابی تو اسرار صفاتش

تو داری جوهر ذات و صفاتش

ولی دوری تو از دیدار ذاتش

یکی دیدی تو چه ذات و صفاتش

صفاتش کوی کاعیانست و ذاتش

یکی بود و یکی دانست ذاتش

وگر ره بازگشت اندر صفاتش

خدا را یافتم در عین آتش

نمودت جان شده در عشق ذاتش

ز اوج عزت غم بی صفاتش

نمودار آمده در عین ذاتش

بسی گفتند اسرار صفاتش

ولیکن این چنین در نور ذاتش