ماند بچنگ دشمن پرتاب تاب او

باشد گشاده بر همه ارباب باب او

بر من بتافت یار و بتابم ز تاب او

طاقت نماند پیش مرا با عتاب او

این روی پر ز دره و در خوشاب گشت

از آرزوی دره و در خوشاب او

از رشگ آن نقاب که بر روی او رسد

[...]

سبزه فلک بود و نظر تاب او

باغ سحر بود و سرشک آب او

کو ره پیغامبری و اصحاب او

کو نماز و سبحه و آداب او

کردم سئوال از کرم خواجه حاجتی

بیرون ز وعده ئی نشنیدم جواب او

طبعش بگاه وعده بود راست چون سحاب

با رعد و برق لیک نبارد سحاب او

نی ابر باز میشود از روی آسمان

[...]

نخستین بر اولاد و اعقاب او

وز انپس بر اصحاب و احباب او

کجا ماهوش را بود تاب او

تو داری گه رزم پایاب او

آن ترک نیم مست که جان شد خراب او

صد بار سوختیم ز ناز و عتاب او

بر طرف بام اگر مه شبگرد بیندش

شرمنده گردد از رخ چون آفتاب او

من کیستم که بوسه زنم پای دوست کاش

[...]

آمد بهار و لشکر گل در رکاب او

صحرانشین بود سپه بیحساب او

هر نوبهار طفل دبستان گلشنست

هر غنچه ایکه وا شده باشد کتاب او

بلبل بروی گل غزلی را که سر کند

[...]

لاله رنگ از خون دل شد نرگس سیراب او

می شود نرگس به هر رنگی که باشد آب او

هر طرف صبح امیدی هست از چشم سفید

تا کجا طالع شود خورشید عالمتاب او

مطربی تردست می خواهم که چون آب روان

[...]

در خواب خمار آن چشم دایم ز شراب او

چشم همه شب تا روز بیدار ز خواب او

تیغ تو و ما هر دو از تشنه لبی مردیم

او تشنه به خون ما، ما تشنه به آب او

از ساغر وصل او لب تر نتوان کردن

[...]

زاهدان را برده از جا زلف چون قلاب او

گشته عالم زیر دست تیغ چون محراب او

نیست تنها گل خجل از چهره سیراب او

بر زمین و آسمان دارند آب و تاب او

هر کس شکست طرهٔ پرپیچ و تاب او

زلفش چو مار گشت و درآمد به خواب او

یک بوسه ای که دل طلبد ز آن دهان تنگ

صد بحث می کند لب حاضر جواب او

برکند صبر لنگر سنگین خویش را

[...]

به حکم شرع احمدی رواست اجتناب او

وگرنه بهر ستر رخ چه لازم احتجاب او

حیای او حجاب او عفاف او نقاب او

وگرنه شرم او بدی حجاب آفتاب او

از روزگار داد و فغان ز احتساب او

فریاد از تطاول و از انقلاب او

در کام اشقیا نچکاند جز انگبین

در جام اتقیا همه زهر مذاب او

ای روزگار باتو چه کرده است بوتراب

[...]

علی را خواند زین ره بوتراب او

که می‌بودام و أب بر خاک و آب او

بزد بوسه بر لعل بی آب او

همان نرگس رفته در خواب او

شود تازه داغ دل باب او

همان عمه و مام بی تاب او

سلطان بهشت هشت باب او

معجز ده چارمین کتاب او

ندانست کش نیست پایاب او

ندارد در آوردگه تاب او