سحر پیشتر ز انکه از کوهسار

شود چهر مهر منیر آشکار

به تخت زمرد گل اندرفراغ

که ناگاه گلچین درآمد به باغ

به گل چیدن افتاد از هر کنار

[...]

چو گل رفت از باغ گل های باغ

به دلها نهادند چون لاله داغ

ز غم سنبل افتاد درپیچ وتاب

برفت از رخش رنگ وازچشمش آب

بشد نرگس از دردبیمارتر

[...]

چوگل رفت از صحن گلشن برون

دل بلبل از درد شد غرق خون

چنان ازجگر آه وافغان کشید

که گفتی اجل ازتنش جان کشید

همی خارکن خوان شد از هجر گل

[...]

مرا حیرت از عشق بلبل بود

که حیوان چنین عاشق گل بود

که این حسن را در رخ گل نهاد

که این عاشقی را به بلبل بداد

که این آسمان را به پا کرده است

[...]

به مظلوم ظلمی که ظالم کند

کجا خودبردجان وسالم کند

چو بلبل هلاک ازغم یار گشت

ببین تا که بر فاخته چون گذشت

به ناگاه صیادی آمد به باغ

[...]

یکی خواست کز گل بگیرد گلاب

گل افکنددر دیگ وبر رویش آب

به زیرش همی آتش تیزکرد

به گرمی چوآتش شد آن آب سرد

چو آن آب در دیگ آمد به جوش

[...]

خدایا بزرگی تو داری و بس

نباشد به غیر از تو کس دادرس

شریکی تو را نیست درکارها

به یکتائیت دارم اقرارها

کنی ابر را بر چمن آبیار

[...]

الهی به حق نبی و ولی

به جاه محمد (ص) به قرب علی

به حق حسن آن شه غم نصیب

به حقحسین آنشهید غریب

به زین العباد آن شه بی همال

[...]

لک الحمد یا ذالعلا والکرم

لک الشکر یا ذالعطا والنعم

به امر تو بر پا بود نه فلک

ثنا درفلک از تو گوید ملک

ز خاک وز آب وز باد وزنار

[...]

هزارن درودوهزاران سلام

ز ما بر رسول ذوی الاحترام

محمد (ص) شهنشاه کون و مکان

که موجود شد از طفیلش جهان

اگر از طفیل محمد نبود

[...]

صفات خدائی همه باعلی است

به جز کبریائی همه با علی است

علی هست آئینه حق نما

نمایان شد از روی اوحق به ما

کس آگه نگردید ز اسرار او

[...]

کریما غفورا تو دانی که ما

صد ابلیس هستیم در یک عبا

ز ابلیس تلبیس ما برتر است

ز بس نفس ما ملحد وکافر است

گر اوکرد اندر جهان یک خطا

[...]

مرحبا ای ساقی فرخنده پی

خیز واز مینا به ساغر ریز می

ساغری ده تا دماغی تر کنیم

پیش از آن کز چشمه کوثرکنیم

ساقیا ز اندازه بیرون تشنه ایم

[...]

اگر که هیچ به دوران نه طاعت است مرا

ولیک از توا مید شفاعت است مرا

به روز حشر توئی شافع صغیر وکبیر

ز لطف محو مفرما مرا ز لوح ضمیر

به حق قاسم وعباس وا صغر واکبر

[...]

الهی سزاوار ناریم ما

ولی از تو امیدواریم ما

دو چشمی که بینای انوار توست

کجا کی سزوار او نار توست

زبانی که از تو شده شکر گو

[...]

اسیر دل کسی چون من مبادا

به کس این دل چنین دشمن مبادا

ندانم خود چه کرده ام با دل خویش

که دارد قصد جانم از پس وپیش

کند پیوسته از من گوشه گیری

[...]

یا خجسته قاصد ای باد صبا

ای توپیک عاشقان با وفا

یک زمان با من وفاداری نمای

عاشقان خسته رایاری نمای

از تو دردعشقبازان را دواست

[...]

الهی بزرگی بزرگی نما

همی رحم و رأفت بفرما به ما

نداریم چیزی جز اعمال زشت

چه زشتیم وخواهیم حور وبهشت

چو نام توغفار شد ز آن سبب

[...]

روایت است که چون ماند سیدالشهدا

میان قوم ستم پیشه بی کس وتنها

به جا نماند ز یاران او کس دیگر

به جز جوان دو نه ساله اش علی اکبر

بخواست تا که به میدان کارزار رود

[...]

دلبر من با رخ چون آفتاب

نیمشب آمد بر من بی نقاب

طره او ریخته بر دوش او

شد دل وجان واله و مدهوش او

قامت او طوبی وکوثر لبش

[...]