ای آنکه طلب کنی خدا را

آئینه حق شناس ما را

رندانه در آتو در خرابات

جامی بکش و ببین صفا را

پشمینه زهد را قبا کن

[...]

بزم ما بزم عاشقان باشد

نقل ما نقل عارفان باشد

هرنفس جان تازه از غیب

از تن عاشقان روان باشد

هرکه آمد ببزم ما بنشست

[...]

رو وصال خدا طلب ای یار

بگذر از خویش و بگسل از اغیار

چشم جان برگشا ببین در دل

متجلی است جلوه دلدار

جان حجابست در ره جانان

[...]

ای مظهر ذات کبریائی

زیبد بتو گر کنی خدائی

از شاهی عالمست بهتر

بردرگه تو مرا گدائی

خورشید برخ نفاب بندد

[...]

ای جان جهانیان فدایت

مردند سمنبران برایت

در دولت حسن صد چو یوسف

در یوزه گر در سرایت

صد خرمن حسن داری ای ماه

[...]

جشن محمودیست ساقی خیز تا ساغر زنیم

ساغری ننهاده از کف ساغر دیگر زنیم

چیست ساغر خم چه تاب آرد به کشتی ده شراب

تا به ط‌وفان پشت‌پا چون نوح پیغمبر زنیم

نی‌نی از کشتی چه‌ خیزد ظرف می دریا خوشست

[...]

ای زدست تو شرع رفته به پا

وی طریقت ز فتنه تو به وا

تا تو رو کرده ای به ملک وجود

همه کس کرده آرزوی فنا

رخ گشودی تو تا به بزم شهود

[...]

ای ز عشق تو در بلا دل من

به بلا گشته مبتلا دل من

دل به دل راه دارد از چه سبب

ره ندارد دل توبا دل من

شده بیگانه از همه عالم

[...]

دلم ز بسکه پریشان و بی قرار بود

روا بود که بگوئیش زلف یار بود

مرا غمی که به دل باشد از جفای فلک

نه یک نه ده نه صد افزون تر از هزار بود

بود زدهر چنان تلخ کامیم حاصل

[...]

بار الها صاحب دیوان کند تا کی ستم

تا به کی از ظلم اوباشیم در رنج و سقم

حلم خود را رفع کن زو ای خداوند حلیم

رحم خود را قطع کن زو ای رحیم پرکرم

علتی افکن به جسمش تا بنالد صبح وشام

[...]

ای دل شده عاشقان بشارت

از دوست به وصل شد اشارت

به گرفت نقاب، شاهد غیب

از چهره ی ایزدی نظارت

گلزار نشاط عاشقان را

[...]

ای غمت اصل مدعای وجود

وی ز جودت بپا لوای وجود

کو وجودی بجز تو تا که کند

وحدتی ثابت از برای وجود

غیر نقش و نمایشی نبود

[...]

چونکه در جوش بحر وحدت شد

ظاهر از بحر موج کثرت شد

کنز مخفی که غیب مطلق بود

آشکار از حجاب غیبت شد

تا نماند بخانه غیر از خود

[...]

حق داشت پیش از آنکه بود جسم و جوهری

از عشق خویش در صدف ذات گوهری

می‌باخت با جمال خود اما نهفته عشق

پس خواست بر نمایش خود پاک پیکری

تا حسن خود در آینه خویش بنگرد

[...]

ساقی بزم مجلس آرا شد

می گلگون ز خم بمینا شد

نرگس دوست میفروش آمد

لعل دلدار باده پیما شد

می که در شیشه بود پرده نشین

[...]

وقت صبوحست ای به جسم جهان روح

خیز که شد باز، باب میکده مفتوح

صبحک الله باکرامة والخیر

راح مروق بسیار و رایحه روح

مؤذن میخوارگان خروس خوش الحان

[...]

غدیر خم رسید ای ساقی گلچهره می باید

مئی کو یادگار از دولت کاوس کی باید

بصحرا در شدن با لاله روئی نیک پی باید

در آنجا ساختن عود و رباب و چنگ و نی باید

ز رشک روی دلبر عارض گل غرق خوی باید

[...]

نگفتم از پس سختی بیاید روز آسانی

نگفتم چرخ آبادی پذیرد بعد ویرانی

تو می پنداشتی کانی غم که باشد در فراوانی

نخواهد رایگان رفتن ز بس دارد گرانجانی

کنون دیدی که ماه روزه از تایید یزدانی

[...]

این چه مشروطه منحوسی بود

که در رنج بر این خلق گشود

این چه برق است که از خرمن ملک

برد بر چرخ نهم شعله و دود

این چه عدل است که از ما بستد

[...]

دست شوی ای طبیب ازین بیمار

محتضر را به حال خود بگذار

منشین در کنار بیماری

که سلامت ازو گرفته کنار

سود ندهد دوا و معجونت

[...]