بزم ما بزم عاشقان باشد
نقل ما نقل عارفان باشد
هرنفس جان تازه از غیب
از تن عاشقان روان باشد
هرکه آمد ببزم ما بنشست
فارغ از ملک دو جهان باشد
دل چو پروانه مراد بسوخت
شمع خلوت سرای جان باشد
آفتاب جمال روزافزون
از گریبان شب عیان باشد
هرکه از خویشتن شود فانی
باقی ملک جاودان باشد
به زبان فصیح میگویم
تا مرا نطق در زبان باشد
که همه فانیند باقی یار
لیس فی الدار غیره دیار
صورت ما چو جام و معنی می
باطنا نائیست و ظاهر نی
ازوجودش وجود ما موجود
بی وجودش وجود ما لاشی
مطلب خود ز خود طلب میکن
زانکه مقصود خود خودی هی هی
در ره عاشقان خرد لنگست
کی ز عقل تو گردد این ره طی
هرکه نوشید باده عشقش
برده درآب زندگانی پی
وانکه شد کشته در ره جانان
گشته در کیش عشقبازان حی
گوش جان برگشا و شو خاموش
سرنائی عیان شنو از نی
که همه فانیند و باقی یار
لیس فی الدار غیره دیار
نور رویش بدیده پیدا کن
دیده از نور روش بینا کن
جام گیتی نما بدست آور
عکس ساقی دراو تماشا کن
از خودی بگسل و باو پیوند
رو وصال خدا تمنا کن
غیر حق گر کنی ز دل بیرون
حق بگوید که روی با ما کن
چشم جان برگشا ببین رویش
دیده بر حسن یار بینا کن
همچو قطره درآ دراین دریا
خویشتن را غریق دریا کن
گر بدیوان دل فرورفتی
این بلوح ضمیر انشا کن
که همه فانیند و باقی کن
لیس فی الدار غیره دیار
دور پرگار در میان آمد
نقطه در دایره عیان آمد
سرتوحید قطب عالم شد
مهدی آخرالزمان آمد
عکس دلدار در دلم بنمود
وین مبرا ازین و آن آمد
هرکه سرباخت اندرین دریا
سرور جمله عاشقان آمد
سر وحدت یقین ز حال نمود
کثرت زلف درکمان آمد
دل چومشغول ذکر حق گردید
این سخن حاصل زبان آمد
که همه فانیند و باقی یار
لیس فی الدار غیره دیار
نقش او در خیال می بینم
در خیال آن جمال می بینم
آب حیوان و چشمه کوثر
جرعه زان زلال می بینم
نقش غیری اگر خیال کنم
آن خیال محال می بینم
بزم عشقست و عاشقان سرمست
همه در وجد و حال می بینم
عیش دنیا و عشرت مردم
سربسر قیل و قال می بینم
مجلس عاشقان بوجد آمد
ذوق اهل کمال می بینم
چون بدریای دل فرو رفتم
در زبان این مقال می بینم
که همه فانیند و باقی یار
لیس فی الدار غیره دیار
دوش آن ساقی قدح در دست
از در ما درآمد و بنشست
توبه سالخورده ما را
خوش سبک جام و باده را بشکست
دیده نقش جمال او چون دید
نقش غیری دگر خیال نبست
کی کند یاد چشمه حیوان
هرکه نوشید باده آن مست
خرم آن رند مست عالم سوز
که ز بود و نبود خود وارست
هرکه با ما درآمد اندر دیر
از خودی رست و با خداپیوست
این سخن خوش بگفت مردانه
در خرابات با من سرمست
که همه فانیند و باقی یار
لیس فی الدار غیره دیار
آفتاب سپهر یزدانی
شاه مردان علی عمرانی
برهمه رهروان شد اولادش
هادی و رهنمای ربانی
شده در راه حق رضا تسلیم
کرده مسند به تخت سلطانی
مهدی آخر الزمان باشد
صاحب خاتم سلیمانی
مستی ما ز باده دگر است
تو ننوشیده چه میدانی
ما مریدان سید سرمست
هادی وقت پیر روحانی
تا به بینی عیان تو نور علی
این سخن را بذوق میدانی
که همه فانیند و باقی یار
لیس فی الدار غیره دیار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بزم عشق و حال عاشقان می‌پردازد و بر فانی بودن دنیای مادی و باقی ماندن عشق حقیقی تأکید دارد. شاعر بیان می‌کند که در بزم عاشقان، هر فردی که وارد شود باید از خودخواهی رها شود تا به وصال خداوند برسد. زیبایی واقعی در پرتو عشق و درک عمیق وجود دارد و کسانی که در این مسیر عشق را می‌نوشند، از دنیای مادی جدا شده و به حقیقت ناب نزدیک می‌شوند. همچنین، ثبت آثار و نشانه‌های الهی در دل‌ها و توجه به زیبایی‌های راستین در زندگی مد نظر است. در نهایت، شاعر با دعوت به رهایی از خود و توسل به عشق الهی، به یکتایی و وحدت خداوند اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: محفل ما مخصوص عاشقان است و داستان‌هایمان سخنان عارفان و حکیمان خواهد بود.
هوش مصنوعی: هر لحظه، جان تازه‌ای از عالم غیب برای عاشقان جاری است.
هوش مصنوعی: هر کسی که به جمع ما بپیوندد، از دغدغه‌های دنیا و آخرت آزاد شده و آسوده خاطر خواهد بود.
هوش مصنوعی: دل همچون پروانه‌ای است که برای رسیدن به آرزوهایش، خود را به شمعی که در خلوت جان می‌درخشد، می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبایی و نور خورشید در حال افزایش، از تاریکی شب به وضوح نمایان است.
هوش مصنوعی: هر کسی که از خودخواهی و دلبستگی‌های شخصی بگذرد و به نوعی فانی شود، می‌تواند به حقیقتی پایدار و ابدی دست یابد.
هوش مصنوعی: من به زبان شیوایی صحبت می‌کنم تا قدرت بیان خود را نشان دهم.
هوش مصنوعی: همه چیز در این دنیا زودگذر و فناپذیر است و تنها محبوب واقعی من در این خانه، یعنی دنیای ما، وجود ندارد.
هوش مصنوعی: چهره‌ی ما مانند جام است و معنای درون ما همچون می باطنی نیست و فقط ظاهر را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: وجود او باعث وجود ماست و بدون او، وجود ما هیچ و بی‌ارزش است.
هوش مصنوعی: شخص باید از درون خود، خواسته‌هایش را جستجو کند، زیرا هدف نهایی او در وجود خودش نهفته است.
هوش مصنوعی: در مسیر عاشقان، عقل و اندیشه به درستی عمل نمی‌کند، پس چگونه می‌توان با عقل خود این راه را پیمود؟
هوش مصنوعی: هر کسی که طعم عشق را چشیده باشد، در دریاچه زندگی غرق شده است.
هوش مصنوعی: کسی که در راه محبوب خود به عشق کشته شده، اکنون در زمره عاشقان قرار گرفته و از آن‌هاست.
هوش مصنوعی: به دقت به یادها و احساسات درونی‌ات گوش کن و در سکوت به صدای واقعی وجودت توجه کن، همان‌طور که از ساز نی نغمه‌ها شنیده می‌شود.
هوش مصنوعی: همه چیز در این دنیا زوال‌پذیر است و تنها دوست واقعی وجود دارد که در این خانه (دنیا) جز او کسی نیست.
هوش مصنوعی: نور چهره‌اش را به چشم خود ببین، و با نور او دید خود را روشن کن.
هوش مصنوعی: به دقت به دنیا و زیبایی‌های آن نگاه کن و در این تصویر، آثار زیبایی که ساقی (باران یا نوشیدنی) به زحمت خلق کرده است را مشاهده کن.
هوش مصنوعی: از وابستگی‌های خود دور شو و به ارتباط با او بپرداز و درخواست نزدیکی به خدا را داشته باش.
هوش مصنوعی: اگر غیر از حق را از دل خود بیرون کنی، به تو خواهد گفت که با ما رویکردی داشته باش.
هوش مصنوعی: چشمانت را باز کن و زیبایی محبوب را ببین، به طوری که با چشم دل و با درک عمیق خود آن را درک کنی.
هوش مصنوعی: به مانند یک قطره آب در این دریا وارد شو و خود را در عمق آن غرق کن.
هوش مصنوعی: اگر به قلب دیوانه‌وار افتادی، این صفحه‌ی دل را بنویس.
هوش مصنوعی: همه چیز در این دنیا زودگذر و فانی است و تنها اوست که باقی می‌ماند؛ در این خانه، جز او هیچ کس نیست.
هوش مصنوعی: پرگار دور می‌زند و در مرکز دایره، نقطه‌ای مشخص و واضح به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: سر توحید، محور و مرکز عالم شد و مهدی، مصلح آخرالزمان آمد.
هوش مصنوعی: صورت محبوب در دل من نمایان شد و از این و آن پاک و خالص آمد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در این دریا غم و اندوهی را تجربه کند، به نوعی به شادی و خوشحالی تمام عاشقان دست پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی حال و وضعیت یکتایی و وحدت را تجربه می‌کنیم، در عین حال می‌توانیم تنوع و کثرت زیبایی را در جزئیات مشاهده کنیم. همچنین اشاره دارد به اینکه با دیدن زیبایی‌های مختلف، به عمق و حقیقت وجودی نزدیک‌تر می‌شویم.
هوش مصنوعی: وقتی که دل مشغول یاد خدا شد، این سخن از عمق وجود آمد و بیان شد.
هوش مصنوعی: همه چیز در این دنیا زودگذر و فانی است، و تنها محبوب واقعی است که در این خانه باقی می‌ماند و جز او هیچ کسی در این دنیا وجود ندارد.
هوش مصنوعی: تصویر او را در ذهن خود می‌بینم و در خیال خود زیبایی او را احساس می‌کنم.
هوش مصنوعی: می‌توانم ببینم که آب حیات و چشمه کوثر را در جرعه‌ای از آن آب زلال می‌یابم.
هوش مصنوعی: اگر به خیال کسی دیگر فکر کنم، می‌بینم که آن خیال محال و غیرممکن است.
هوش مصنوعی: محفل عشق برقرار است و عاشقان در غرق شادی و سرخوشی هستند. همه جا را پر از شور و حال می‌بینم.
هوش مصنوعی: زندگی و خوشگذرانى مردم را پر از حرف و حدیث می‌بینم.
هوش مصنوعی: مجلس دوستداران پرشور شده و من شور و شوق اهل کمال را می‌بینم.
هوش مصنوعی: زمانی که به عمق احساسات و دل خود نفوذ کردم، در این گفت‌وگو و سخن‌ها، موضوعاتی را مشاهده می‌کنم.
هوش مصنوعی: همه موجودات زودگذرند و تنها یاری که باقی می‌ماند، خداوند است و در این دنیا غیر از او کسی را نمی‌توان یافت.
هوش مصنوعی: دیروز، آن نوشیدن‌گاه که جامی در دست داشت، از درِ ما وارد شد و نشسته است.
هوش مصنوعی: توبه ما که در سن و سالی رسیده است، به راحتی شراب و لذت‌های زندگی را کنار گذاشت.
هوش مصنوعی: چشمم وقتی زیبایی او را دید، دیگر هیچ تصویری از کسی دیگر در ذهنم باقی نماند.
هوش مصنوعی: هر کس که از باده مستی را چشیده باشد، دیگر به یاد چشمه حیات نخواهد افتاد.
هوش مصنوعی: آن خوشحال و بی‌خیال، که دلش را به درد و رنج دیگران سپرده و از تعلقات دنیا رهانیده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که به جمع ما بیاید و در پیشگاه خداوند قرار گیرد، از خودخواهی و انانیت رها می‌شود و به ارتباط معنوی و نزدیکی با پروردگار دست می‌یابد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که فردی با شهامت و دلیرانه در محیطی پر از شورو شوق و بی‌خیالی، از سخنانی زیبا و دلنشین صحبت کرده است. او در حالتی شاداب و سرمست از زندگی، کلمات خوش را به زبان می‌آورد.
هوش مصنوعی: همه چیز در این دنیاست و تنها محبوبی که وجود دارد، اوست و غیر از او در این دنیا جایی نیست.
هوش مصنوعی: خورشید آسمان الهی، شاهِ مردان علی، باعث آبادانی و شکوفایی است.
هوش مصنوعی: فرزندان او، راهنمایان و هدایت‌کنندگان الهی برای تمام مسیرها هستند.
هوش مصنوعی: در راه حق و حقیقت، شخصی استعداد و مقام خود را برای رضایت خداوند فدای سلطنت و قدرت دنیوی کرده است.
هوش مصنوعی: مهدی در زمان‌های آخر نمایان می‌شود و او دارای ویژگی‌ها و قدرت‌های خاصی است که به خاتم سلیمانی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ما از اثر باده‌ای دیگر مست شده‌ایم، حال تو که آن را نچشیده‌ای چگونه می‌توانی درک کنی؟
هوش مصنوعی: ما پیروان سید سرمست و راهنمای زمان، تحت هدایت یک شخصیت روحانی قرار گرفته‌ایم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که نور علی به چشم تو روشن است، می‌فهمی که این سخن را با ذوق درک می‌کنی.
هوش مصنوعی: همه چیز در این دنیا گذرا و زودگذر است و تنها محبوب واقعی ما وجودی است که در هیچ کجا جز در قلب ما نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.