فراز اسپنوی و تژاو از نشیب

بدو داد در تاختن یک رکیب

ازویست پیروزی و زو شکیب

بنیک و ببد زو رسد کام و زیب

که روزی فرازست و روزی نشیب

گهی شاد دارد گهی با نهیب

چو خورشید بر زد سنان از نشیب

شتاب آمد از رفتن با نهیب

که پیران نداند سخن جز فریب

چو داند که تنگ اندر آمد نهیب

ز نیروی گردان گران شد رکیب

یکی را نیامد سر اندر نشیب

سبک شد عنان و گران شد رکیب

بلندی که دانست باز از نشیب

همی برگراید بسوی نشیب

دلم شد ز کردار او پرنهیب

بسی گشته‌ام بر فراز و نشیب

برویم نیامد ازینسان نهیب

چنین است رسم سرای فریب

گهی در فراز و گهی در نشیب

چو داند که تنگ اندر آمد نشیب

بکار آورد بند و رنگ و فریب

مبادا که روز تو گیرد نشیب

مبادا که آید برویت نهیب

تو با این چنین بند و چندین فریب

کجا پای داری بروز نهیب

چنینست رسم سرای فریب

گهی بر فراز و گهی بر نشیب

پر از خون بر و تیغ و پای و رکیب

ز کشته نه پیدا فراز از نشیب

مبادا که این کار گیرد نشیب

مبادا که آید بما بر نهیب

گران کرد رستم زمانی رکیب

ندانست لشکر فراز از نشیب

پس اکنون بدستان و بند و فریب

کجا یابی آرام و خواب و شکیب

کلید چنین بند باشد فریب

نه هنگام گرزست و روز نهیب

کلید چنین بند باشد فریب

نباید برین کار کردن نهیب