تیغ بیداد ترا خط سیه جوهر شد

زنگ بر آینه روی تو روشن گر شد

بیشتر چشم تو از سرمه زیان‌آور شد

شب زلفت ز خط سبز سیه دل‌تر شد

نگاه خشم، چشم شوخ او را زیب دیگر شد

رگ تلخی درین بادام، شیرین تر ز شکّر شد

هله برجه زجات آخر شد

از سیاهی سفید ظاهر شد

دولتم یار و، بخت یاور شد

آنچه میخواستم میسر شد

مگرت گوش ازین سخن کر شد

که نجس، تر چو شد نجس تر شد

چه شد که روی عروس جهان منور شد

چو سطح چرخ بسیط زمین پر اختر شد

هوا ز پرتو مشعل زمین زشعله ی شمع

بسان معدن الماس و کان گوهر شد

و یا نهاده به هر سو هزار بیضه ی سیم

[...]

جلایر قرض او بی حد و مر، شد

ز سرما حالتش از سگ بتر شد

چو پر شد مشگش، از حلقش به در شد

سبیل و ریش و سر تا پاش تر شد

غذایت از چه رو خون جگر شد

دو دستت را ز غم دایم به سر شد؟

همه دانیم کاشوب دگر شد

شکست این صلح و جنگ روس سر شد

هیاهای سیاهان بیشتر شد

ز سر ماجرا قاسم خبر شد

هر نخل که از تو بارور شد

هجرش برگ و غمش ثمر شد

دوش ازغم ما را دانی چگونه سر شد

هر دو دم از درون خاست صد شعله ام به سر شد

چون شمع ز آتش دل اشکم همی به رخ ریخت

بگداختم سراپای تا شام من سحر شد

با کس حدیث عشقت ما گفتگو نکردیم

[...]

یاور کس چو حی داور شد

زهر درکام اوچو شکر شد

شوال رسید و مه روزه بسفر شد

جای من ازو تا بسفر شد به سقر شد

در یزد ز بی بادگیم عمر هدر شد

زین موطنم اوقات بنفرین پدر شد

در ایران تا که این شه تا جور شد

بنای ملک بر علم و هنر شد

الوهیت در اینجا جلوه گر شد

مقام واحدیت پرده در شد

ولی چون جلوه او پرده در شد

جمالش از حجابی جلوه گر شد

ظهوراتی که بینی زان نظر شد

صفات و اسم اول جلوه گر شد

زهر منفذ بنوعی جلوه گر شد

توان دیدن چوساری در بصر شد