شب و روز در حضور شاه زاده

کمر بسته، به خدمت ایستاده

طمع دارد زلطف شاه زاده

که گردد شفقتش بروی زیاده

برای چاکران شاه زاده

که بادا عمر و دولتشان زیاده

طلاق زوجه تبریز داده

نشد راضی رود با بنده زاده

به خرگاه خودش منزل بداده

در مهر و وفا بر وی گشاده

جلایر چون تواند شاه زاده

دهد شرحی چه کم چه از زیاده

به همراهش بسی از هدیه داده

که باب دوستی را او گشاده

مکن ای فقیه منعم ز حدیث جام و باده

که حرام کرده می را برو ای حلال زاده

زگشاد و بست اختر شبی آن بود که بینم

در خانقاه بسته، سر جام می گشاده

به رهی که نعل ریزد ز تحیر اولین پی

[...]

دام تعلق از جان گشاده

داغ احبا بر دل نهاده

در خیل اعدا تنها ستاده

از هرخیالی جز مرگ ساده

به بزم اندر حریف جام و باده

نمرده هر که را او جام داده

روان شد در فضای خانه باده

تو گفتی نهری از کوثر گشاده

من بیچاره از دور ایستاده

ز حیرت دیده عبرت گشاده

گسترده اند مستان از پرنیان ساده

در دور بزم ساقی سیمین تنان ساده

ساقی بکوی غلمان غلمان زباغ رضوان

سرویست ماه پیکر بر سر کله نهاده

خورکی کمر ببسته مه کی کله شکسته ‏

[...]

ای جود تو نیم عطسه داده

زو خندهٔ آفتاب زاده

آسیابان جندق از پس شصت

ناوک مرگ را شد آماده

زین سپنجی سرا گذشت و گذاشت

همه اسباب را ز کف داده

تیر و طوق و تغاره و تبره

[...]

بقتلش نیز خیلی دیوزاده

کمر بربسته و بازو گشاده

به پیش چشم او هر سو فتاده

ز بیماران دل بر مرگ داده

ز حفظ حق مخالفها نهاده

که آن در قول و فعل است و اراده

فلاطون داده خود فتوی زیاده

بر این موتت ز «موتوابالاراده»

شما پا بر فراز گل نهاده

تن عباس بی دست اوفتاده