به خواهر گفت روزی ای مرا جان

برو زین بیشتر ما را مرنجان

کلامت را بینداز از سر جان

ز بهر ذوق تن جان را مرنجان

خطاب ما شنو هر لحظه از جان

میان اهل دنیا خود مرنجان

تو شیخا کل ز من واصل شد و جان

تو خود زین معنی اینجاگه مرنجان

بدین معنی ترادیدم دل و جان

مرا در بود خوداکنون مرنجان

تو بامنصور و منصور است درجان

دمادم روی می بنمایدت جان

هر آنکو جان دهد او کل شود جان

ز جانان کل شود در دیدن جان

وصالت میرباید جوهر جان

نمییارم که بینم رویت ای جان

به یک ره پاکشو از جسم وز جان

دل خود بیش از این اینجامرنجان

از او ره یافتم او رهبر جان

ورامیجستم و اندر برم جان

تو هم سرگشتهٔ دل هستی ای جان

در این حسرت بسی خود را مرنجان

ترا چندین در این ره گفتم ای جان

که بیش از پیش مر خود را مرنجان

زهی نور تجلّی در دل و جان

فکنده عاشقان بیجان بسا جان

تو داری جان و دل هستی دل و جان

دمادم عاشقان خود مرنجان

تو ذاتی و نمودی رویم ای جان

مراتو بیشکی اینجا مرنجان

چو منصور حقیقی داری ای جان

قدم تو بیش از این اینجا مرنجان

حجاب صورت تست ای دل و جان

ز دید حق توئی خود را مرنجان

بجز که من بگویم رازت ای جان

مرا تو بیش از این چندین مرنجان

مرا ده راه این میخواهم ای جان

تو مسکین خودت اینجا مرنجان

حقیقت برق دان این جسم با جان

بمانده بر سر کوهی تن و جان