تو ای بی‌بها شاخک شمعدانی

که بر زلف معشوق من جا گرفتی

عجب دارم از کوکب طالع تو

که بر فرق خورشید مأوا گرفتی

قدم از بساط گلستان کشیدی

[...]

لاله‌رویی بر گل سرخی نگاشت

کز سیه‌چشمان نگیرم دلبری

از لب من کس نیابد بوسه‌ای

وز کف من کس ننوشد ساغری

تا نیفتد پایش اندر بندها

[...]

روزی به جای لعل و گهر سنگریزه‌ای

بردم به زرگری که بر انگشتری نهد

بنشاندش به حلقه زرین عقیق‌وار

آن سان که داغ بر دل هر مشتری نهد

زرگر ز من ستاند و بر او خیره بنگریست

[...]

چون که دلدادهٔ نخستم، دید

ریخت در پای من، به دست امید

آتشین پاره‌های بی‌جاده

پربها رشته‌های مروارید

هریک از روشنی چو ماهی بود

[...]

بی‌تو ای گل، در این شام تاری

دامنم پرگل از اشک و خون است

دیدگانم به شب‌زنده‌داری

خیره بر مجمری لاله‌گون است

من خموشم ز افسرده‌جانی

[...]

درون کلبه تنگی شبانگاه

ز آتشدان، به هرسو شعله خیزد

در آتش چوب تر همچون دل من

«سری سوزد، سری خونابه ریزد»

سراید ساز، از سوز جدایی

[...]

هم چو نی می نالم از سودای دل

آتشی در سینه دارم جای دل

من که با هر داغ پیدا ساختم

سوختم، سوختم از داغ ناپیدای دل

دل اگر از من گریزد وای من، وای من، وای من

[...]

نه راحت از فلک جویم

نه دولت از خدا خواهم

وگر پرسی چه می خواهی

تو را خواهم تو را خواهم

نمی خواهم که با سردی

[...]

دل زودباورم را به کرشمه ای ربودی

چو نیاز ما فزون شد تو نیاز خود فزودی

بهم الفتی گرفتیم ولی رمیدی از ما

من و دل همان که بودیم و تو آن نه ای که بودی

من از آن کشم ندامت که تو را نیازمودم

[...]

چون زلف توام جانا

در عین پریشانی

چون باد سحرگاهم

در بی سر و سامانی

من خاکم و من گردم

[...]

بشب نخفته چشم کس ز ناله زارم

که تا سحر چو مرغ شب فغان بود کارم

ستاره در حیرت ز چشم بیدارم

که بی رخ یارم

ز دیده تا سپیده دم ستاره میبارم ستاره میبارم

[...]

دیدی ای مه که ناگه رمیدی و رفتی

پیوند الفت بریدی و رفتی

هرچه خواری به یاری کشیدم و دیدم

دامن ز دستم کشیدی و رفتی

بس ناله ها کردم به امیدی که رحم آری به فریاد من ای گل

[...]

ز ما ای گل چه دیدی؟

که دامن در کشیدی

جفا کردی، بخشیدم

وفا کردم، رنجیدی

عتاب تو، بشنیدم

[...]

دارم شب و روز، از عشق ماهی

در دیده و دل، اشکی و آهی

دور از آن دو چشم سیه،کرده فلک قسمت من روز سیاهی

ای دل از بلای غم عشق بتان غیر سیه روزی چه خواهی

چن شوم رو به رویش

[...]

دارم غم جانکاهی، شب های سیاهی، دور از رخ ماهی

نه یار و نه همراهی، جز قطره اشکی، جز شعله آهی

با سوز محبت چه کند دل چه کند دل

با آتش حسرت چه کند دل چه کند دل

می سوزم و می نالم با حال تباهی

[...]

همه شب نالم چون نی

که غمی دارم، که غمی دارم

دل و جان بردی از ما

نشدی یارم، نشدی یارم

با ما بودی، بی ما رفتی

[...]

بیا بیا که صبح شادی گذرد

به نامرادی گذرد

بیا بیا جانا، که جان سپردم

به خاک من بگذر، که بی تو مردم

ساقی به کجایی؟ کز داغ جدایی

[...]

ای بی خبر از بی نوایان

بیا، بیا، بیا

بیگانه از درد آشنایان،

بیا، بیا، بیا

ای روی تو صبح امیدم،

[...]

وفا با تو ای مه روا نبود، که سنگین دلان را وفا نبود

تا با تو بودم شادم نکردی، رفتم ز کویت یادم نکردی

چه شود اگر نگاهی، فکنی به خاک راهی

کشتی من دلداده را، بر خاک و خون افتاده را، دیگر چه خواهی

تو که یار دیگرانی، غم و درد من چه دانی، بردی دل حسرت کشم

[...]

ای ناله بی اثر جانم چه کاهی

وی شعله ناپدید از من چه خواهی

زین گرمی نبود ثمر، جز داغ و دردی

زان آتش نبود اثر، جز دود آهی

دل بر زلف سیاهی بستم و حاصل ندیدم

[...]