ارواح در ازل به سراپرده بقا

بودند متحد همه بر ذروه علا

این ‏جان ما که هست در این خاکدان غریب

آسوده بود در حرم پاک کبریا

آزاده بود از پس و پیش زمان و وقت

[...]

از چارده ولیِّ مسمی به هفت اسم

سبع المثانئی که ز قرآن نشد جدا

از مخزن حقایق ارواح رو نمود

انوارشان یکی نه و نی هم ز هم جدا

یک نور بود گشته در اشباح چارده

[...]

در گوش شیعه چون ز ثناشان صدا رسید

برداشتند نغمه بر آثار آن صدا

پیچید بانگ غلغل تسبیح خاصگان

در بارگاه قدس به اصناف نغمه‌‏ها

تسبیح حمد زمره انوار شد بلند

[...]

چون نوبت وجود به ابدان ما رسید

این کار ز آفرینش آدم شد ابتدا

پروردگار سوی ملائک خطاب کرد:

خواهم یکی خلیفه کنم در زمین به پا

گفتند ای علیم حکیم بزرگوار

[...]

پس امر شد ملائکه را سجده آورید

این قالب خلیفه بگزیده مرا

فی الفور در سجود فتادند سر به سر

جز دیو سرکشی که نمود از سجود ابا

گفتا که او ز خاک بود من ز آتشم

[...]

آدم چو دید صورت زیبای دلفریب

در خویش یافت جانب او میل و اشتها!

گفتا که کیستی تو چنین بهر چیستی؟

گفتا که آفریده حقّم کما تری‏

گفت ای خدای این چه جمال است و این چه حسن؟

[...]

پس از جناب قدس رسیدش بشارتی

کاندر بهشت باش تو و زوجه هر دو تا

ساکن شوید فارغ و آزاد در بهشت

بی حَرِّ و بی برودت بی‏ جوع و بی ‏ظماء

در امن و در امان رغدا دائم الأکل

[...]

آدم چو دید مکرمت و سجده و بهشت

گفتا در آسمان و زمین کیست مثل ما؟

آمد ندا که سر به سوی عرش کن ببین

آمد چو دید در نظرش نور مصطفا

با نور اهل بیت ز اشباح منعکس

[...]

آدم ز حسن و بهجت آن در شگفت ماند

کاشباح نور و علم چه قوم است ای خدا

آمد ندا که نور حبیب خدای تست

با نور اوصیای وی و شاه اوصیا

آنان که بودشان سبب آفرینش است

[...]

آدم ز رشک کرد تمنای علمشان

آورد در خیال بدی کاشکی مرا

آمد ندا ز غیب به آدم که زینهار

از ما مخواه رتبه این قوم در دعا

نزدیک این درخت مرو آرزو مکن

[...]

ابلیس دید کآدم خاکی بزرگ شد

از حق نیافت منزلت و جاه و اجتبا

پیچید همچو مار و شد اندر دهان مار

مارش کشید تا به جنان از ره خفا

آمد به پیش آدم و گفت از ره فریب

[...]

مأیوس شد ز آدم و شد سوی زوجه‏‌اش

هم در دهان حیه و هم از ره دغا

گفتا حلال گشت درختی که بُد حرام

از حسن طاعتی که نمودید با خدا

خواهی که بر تو کشف شود سرّ این سخن

[...]

حوا چو دید ایمنی راه و رفع منع

باور شدش بخورد از آن و ندید اذا

آمد به نزد آدم و گفت ای صفی حق

گردید آن درخت مرا و تو را روا

از بهر امتحان به سوی آن شجر رویم

[...]

امر آمد از جناب الهی که اهبِطوُا

نازل شوید سوی زمین هر چهار تا

شد دیو حیه و آدم و حوا به جان و تن

این دو عدوی آن دو و آن نیز مثل ذا

اولاد این دو دشمن اولاد آن دو نیز

[...]

آمد ندا که ما به تو گفتیم پیش از این

حرفی که می‏شود همه دردی بدان دوا

هرگه مصیبتی دهدت روی یا غمی

در دفع آن بجوی توسل به مصطفا

نام محمد و علی و اهلبیت را

[...]

آدم قبول کرد و دگر توبه تازه کرد

از روی عجز و گفت که اغفر ذنوبنا

پس نام مصطفا به زبان راند و مرتضی

آنگاه نام فاطمه آن زبدة النسا

نام حسن بگفت و حسین و شمردشان

[...]

آنگه به معجبان ملائک خطاب کرد

کاینک خبر کنید ز اسماء من مرا

گفتند: کار تست منزه ز علم کس

ما را چه اسم و چه خبر از اسم هؤلا

عالم توئی و هر که توأش علم می‏دهی

[...]

پس دست قدرت از قِبَلِ حق نهاده شد

بر پشت آدم صفی آن میر اصطفا

ذرّیتش چو ذرّه ز ظهرش ظهور کرد

مجموع ز ابتدا همگی تا به انتها

از حق ندا رسید الستُ بربّکم

[...]

سماء و ارض و ملائک نجوم و شمس و قمر

سباع و وحش و بهائم طیور و جن و بشر

نبود مقصد اقصی ز آفرینش کل

مگر وجود یکی بنده خجسته گهر

که بندگی کند او از ره شناسائی

[...]

مژده آمد از قدوم آنکه دل جویای اوست

جان به استقبالش آمد آنکه جان مأوای اوست

مژدگانی ده قدومش را که اینک می‏رسد

آنکه جان مست شراب عشق روح‏ افزای اوست‏

مژدگانی ده دلا کاینک رسید اینک رسید

[...]