نیست لا اله الا الله

به حقیقت بجز سه حرف اله

جمله اجزای این خجسته کلام

شد ز تکرار این حروف تمام

گر بجویی درین کلام شگرف

[...]

خواجه پاک دین پاک نفس

روح الله روحه الاقدس

گفت عارف که در وفا فرد است

کار خود بر نفس بنا کرده ست

هیچگه پیش و پس نمی نگرد

[...]

سوی وسواس او گراید دیو

همچو خون در رگش درآید ریو

گه بگوید نویت پی در پی

گه به لاحول سازد آن را طی

گه کند پست و گه بلند آهنگ

[...]

شاه این راه کز سر معنی

بود ادعوا الی الله ش دعوی

یافت ادعو چو استناد به وی

کرد قید علی بصیره ز پی

یعنی این دعوتم نه بر عمیاست

[...]

چون یکی لحظه گفت و گو کردند

هر فتوحی که بود آوردند

شیخ مالید دست و پیش نشست

برد اول به نان و حلوا دست

پاره ای خورد و پاره ای بگذاشت

[...]

لیک چون نفحه ای ز حق گذرد

گرچه غم کوهها بود برد

ان لله منزل البرکات

فی احایین دهرکم نفحات

متعرض شوید آنها را

[...]

حسرت از جان او برآرد دود

وان زمان حسرتش ندارد سود

بس که ریزد ز دیده اشک ندم

غرق گردد ز فرق تا به قدم

و آب چشمش شود در آن شیون

[...]

هر که را رفض خلق شد خلق است

نه خلق بلکه ننگ ما خلق است

چه بتر زان که ابلهی ز عوام

لب گشاید به سب صحب کرام

چه بتر زان که جاهلی ز سفه

[...]

هر که را زیر خاک شد منزل

دو فرشته به صورتی هایل

پیشش آیند ز ایزد متعال

امتحان را ازو کنند سؤال

که خدای تو و نبی تو کیست

[...]

چون ز میزان و وزن آن برهند

بر جهنم پلی عجب بنهند

پلی آنسان که از قدم تا فرق

عابر آن بود در آتش غرق

تیز چون تیغ بلکه افزون هم

[...]

قطره ای از تموج دریا

در زمستان فتاد بر صحرا

خویش را منجمد ز شدت برد

هستی مستقل توهم کرد

لیکن از هر کسی و هر جایی

[...]

کشته عشق بوعلی دقاق

آن در آیین عشقبازی طاق

روزی این درد از دلش زد سر

به مناجات گفت در منبر

کای خداوند آسمان و زمین

[...]

زد حکیمی به طرف باغ قدم

دید زاغ و کبوتری با هم

هر دو فارغ نشسته بر یک شاخ

در زبان آوری به هم گستاخ

مانده حیران به فهم خرده شناس

[...]

زآل فرعون بود ناسره ای

هرزه گو مسخ روی مسخره ای

بود بر صورت کلیم الله

گاه و بیگاه با عصا و کلاه

پیش فرعونیان ز ناسرگی

[...]

شاه غزنین چو واقفی ز علوم

کرد تعیین به باجخواهی روم

گفت با او که گر کنند سؤال

از تو آن صاحبان جاه و جلال

که بود بنده زاده ای محمود

[...]

در خزان عدل پیشه سلطانی

گذر افکند بر دهستانی

بود از گونه گونه رنگ رزان

غیرت کارگاه رنگرزان

دید یک جا که کرده از دیوار

[...]

پیش سوداییان تخت و جلال

نیست جز تاج جود رأس المال

گر نه سرمایه تاج جود کنند

کی ز سودای خویش سود کنند

معنی جود چیست بخشیدن

[...]

شاعری شد پیش شاه نامور

کای ز رفعت سوده در افلاک سر

در مدیحت تازه شعری گفته ام

گوهری روشن چو شعری سفته ام

گرچه خلقی در مدحت سفته اند

[...]

عاشقی در گوشه ای بنشسته بود

گفت و گو با خویش در پیوسته بود

هر دم از نو داستانی ساختی

ناشنیده قصه ای پرداختی

گه ز مه گفتی گهی از آفتاب

[...]

چون سلامان شد حریف ابسال را

صرف وصلش کرد ماه و سال را

باز ماند از خدمت شاه و حکیم

هر دو را شد دل ز هجر او دو نیم

چون ز حال او خبر جستند باز

[...]