چون موج زن شد در ازل دریای ذات‌ذوالکرم

شد چارده گوهر عیان زان بحر هر یک عین یم

می‌خواست شاه ذو صفت ظاهر کمال سلطنت

آن بحر ژرف از مکرمت در جنبش آمد لاجرم

آن در بحر اصطفی یعنی نبی مصطفی

[...]

وفا بر حفظ آن عهد تصرف

چه باشد در مقامات تصوف

که بر عجز و عبودیت اعادت

بود او را بگاه خرق عادت

شود ز او هر چه ظاهر در علامات

[...]

ای مغنی‌ پرده ای دیگر نواز

چنگ‌ را کن‌ بر نوای عشق‌ ساز

کن‌ دمی‌ تألیف‌ نی‌ را در نغم‌

تا ز خود گردم مگر آن دم عدم

چون چو نِی‌ خالی‌ شدم پاک از خودی

[...]

چونکه‌ بحر لایزالی‌ کرد موج

کار عشق‌ لاابالی‌ یافت‌ اوج

شاه عشق‌ آن مالک‌الملک‌ِ فقط‌

کرد در میدان قیام اندر وسط‌

در رکابش‌ انبیاء حاضر همه‌

[...]

بار دیگر ذوالجناح تیز پی‌

راه میدان بلا را کرد طی‌

قصد ما در این‌ بیان از ذوالجناح

عقل باشد گر تو دانی‌ اصطلاح

گرچه‌ عقل‌ از عشق‌ دور است‌ آشکار

[...]

چون بر ایشان گفته شد کاین سو شوید

جمله بر «مآ أنزَلَ الله» بگروید

بر یهود است این اشارت کآن گروه

بودشان بر ماسلَف در دین وجوه

از خطاء گفتند آیا ما به راست

[...]

پیکش آمد داد مجنون را خبر

پیکش اینکه دل شود زیر و زبر

ذره ای برجا نمانَد امتیاز

تا حقیقت باز دانی از مجاز

هر دم از خود میشوم بیگانه تر

[...]

وآنکه کرد اعمال نیک از مرد و زن

وآن بود مؤمن در افعال حسن

شرط ایمان است یعنی در عمل

بی ز ایمان شد عمل ها بی محل

پس خود ایشانند داخل در جنان

[...]

این نگفتم من یکی گوینده ای

داد آواز از من ار جوینده ای

شد ز آوازش درونم ممتلی

راز خود گفت از هم آوازی ولی

تا من از سودای عشق اندر تبم

[...]

اوست آن کس که فرستد بادها

مژده بر رحمت دهد ز امدادها

پیش از آنکه بر زمین ریزد مطر

بادها بدهند از باران خبر

بادها تا چون به خود گیرند بر

[...]

مر شما را بر زمینشان جا دهم

بعد ایشان اندر آن سکنا دهم

گفت پیغمبر هر آن همسایه را

می برنجاند به وفق آیه را

حق کند زآن شهر و بیت آواره اش

[...]

پس بگفتند آن گُره با یکدگر

می بسوزانید او را بر بتر

زین به معبودانتان یاری کنید

گر کنید این داد دینداری کنید

کرد پس نمرود برپا یک حصار

[...]

بر گمانشان بَددلانِ مرده عیش

اینکه لشکرهای غطفان و قریش

باز ناگردیده اند از آن مهم

نیستشان باور که گشته منهزم

گشته پنهان در سراها همچو زن

[...]

ما عطاء کردیم از نزدیک خود

فضل و افزونی به داوود(ع) آنچه بُد

کوهها گفتیم تا با او کنند

هر زمان تسبیح با صوت بلند

أوِّبِی یعنی که گردانید باز

[...]

یاد ز اسماعیل کن هم ز اَلْیَسَع

باز ذوالکِفل اعظم اهل ورع

برگزیده جمله بودند این کسان

ذکر نیک از حق بودشان در جهان

متقین را هست بر گشتی نکو

[...]

گر که نازل می نمودیم از رقم

ما خود این قرآن به گفتار عجم

می بگفتند از چه بر لفظ عرب

نامد آیاتش مفصّل این عجب

این کلام اعجمی آیا به نام

[...]

کرد اراده هر که حَرث آن سرای

حَرث او زاید نماییم از عطای

هر یکی را در عوض ما هفتصد

می دهیم اندر جزاء، بل بی عدد

وآنکه دنیا باشد از کِشتش امید

[...]

یاد کن کردیم سویت منصرف

چونکه قومی را ز جن هم معترف

هست در تحقیقِ جن، بس گفتگو

نیست حاجت لیک بر تحقیق او

نصّ بود مکفی ز تأویل حکیم

[...]

زود پس بینی و بینند از شهود

دشمنانت تا که اندر فتنه بود

رب تو بر گمرهان داناتر است

تا که گمراه از رهش وز رهبر است

هم بود اعلم بر آن کو یافت راه

[...]

آنکه بر دوشش ز هجران بود بار

سهل کرد از بهر فرقش کردگار

تو ز شهر دوست چون کردی سفر

هر دمت صد آسیا گردد به سر

چون شوی وارد به شهر و منزلت

[...]