وَ هُوَ اَلَّذِی یُرْسِلُ اَلرِّیٰاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ حَتّٰی إِذٰا أَقَلَّتْ سَحٰاباً ثِقٰالاً سُقْنٰاهُ لِبَلَدٍ مَیِّتٍ فَأَنْزَلْنٰا بِهِ اَلْمٰاءَ فَأَخْرَجْنٰا بِهِ مِنْ کُلِّ اَلثَّمَرٰاتِ کَذٰلِکَ نُخْرِجُ اَلْمَوْتیٰ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ (۵۷) وَ اَلْبَلَدُ اَلطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَبٰاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ اَلَّذِی خَبُثَ لاٰ یَخْرُجُ إِلاّٰ نَکِداً کَذٰلِکَ نُصَرِّفُ اَلْآیٰاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ (۵۸)
و اوست که می‌فرستد بادها را بشارت‌دهندگان میان دو دست رحمتش تا چون بردارد ابر گران بار را برانیم آن را از برای بلدی مرده پس فرو فرستیم بآن آب را پس بیرون آوریم بآن از همه ثمرها همچنین بیرون نمی‌آوریم مردگان را باشد که شما پند گیرید (۵۷) و بلد پاکیزه بیرون می‌آید رستنیهایش باذن پروردگارش و آنچه پلید شد بیرون نمی‌آید مگر اندک بیفایده همچنین می‌گردانیم آیتها را از برای گروهی که شکر می‌کنند (۵۸)
اوست آن کس که فرستد بادها
مژده بر رحمت دهد ز امدادها
پیش از آنکه بر زمین ریزد مطر
بادها بدهند از باران خبر
بادها تا چون به خود گیرند بر
ابرهایی که گرانند از مطر
هر چه باشد ابر از باران ثقیل
حمل آن بر بادها باشد قلیل
ابر را رانیم اندر اهتزاز
بهر احیای زمینِ مرده باز
پس به سوی آن زمین یا آن سحاب
نازل از بحر عطاء سازیم آب
پس به آن آریم بیرون از زمین
میوه ها از هر قبیلی دلنشین
هم بدینسان مردگان را از قبور
ما برون آریم در یوم النشور
یعنی آنسان که زمین یابد حیات
ز آب و روید زآن به هر فصلی نبات
مردگان را هم ز خاک تیره گون
آوریم آنگه، که وقت آید برون
نیست فرقی ، دارد ار فهمی عروج
در میان آن خروج و این خروج
شاید از صورت به معنی پی برید
وآن به فهم آرید گر دانشورید
هر زمین پاک و شایسته که آن
قابل زرع است و صالح رایگان
رُستنی ها روید از وی صد هزار
چونکه فرمان باشد از پروردگار
وآنکه باشد شوره و ناپاک و بد
زآن برون ناید گیاه الاّ نکد
همچو قلب مؤمن و کافر به فرض
زد مثل آن هر دو را حق بر دو ارض
آن یک از آیات حق یابد رشاد
وین یکی زاید در او بخل و عناد
ما بگردانیم آیت های خود
این چنین شرح از مثال نیک و بد
بر گروهی کز یقین دارند سهم
شکر نعمتها کنند از عقل و فهم
یک حکایت از معاویه مراست
گر کنم ذکرش در این موقع بجاست
زآن گذشتم لیک تا تفسیر من
نزد هر قومی بود بس مؤتمن
کس نگوید کاین سخن مستهجن است
یا که آن بیفائده یا موهن است
گر معاویه چنان است ار چنین
عامه اش دانند خال المؤمنین
من نه از تقلید با کس مبغضم
لیک در این یک عقیدت معرضم
یا نگشتستی در این معنی دقیق
یا نداری عقل و ادراکی عمیق
من تو خود دانی که صوفی مشربم
صلح کل با هر گروه و مذهبم
نی سخن گویم به تقلید و عناد
نی ز اصلاح آورم رو بر فساد
نیست صوفی را خصومت با کسی
خواه گُل باشد در این ره یا خسی
لیک باید خار را از گل شناخت
بلبلان را دل به گل بایست باخت
هیچت ار نبود تمیز نیک و بد
چون صنم را می شناسی از صمد
جمع ضدین ار که داری ننگ و نام
نیست ممکن لب فرو بند از کلام
گر رسول حق تعالی بوده نوح
جز به دوزخ نیست کنعان را فتوح
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به آیات قرآن اشاره دارد که خداوند را به عنوان فرستنده بادها معرفی می‌کند که بشارت‌دهنده رحمت او هستند. او با فرستادن باران به زمین‌های مرده جان می‌بخشد و از آنها میوه‌ها و گیاهان مختلفی می‌روید. همچنین، به قیامت و احیای مردگان اشاره می‌کند و تفاوت میان قلب مؤمن و کافر را شرح می‌دهد. زمین‌های پاک و ناپاک را به گیاهان حاصلخیز و بیفایده تشبیه می‌کند و بر اهمیت شکرگزاری از نعمتها و شناخت نیک و بد تأکید می‌کند. در نهایت، به ضرورت تمایز میان خوب و بد و نیک و پلید در انسان‌ها و تأثیر آن بر رفتار و عقاید جامعه اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: خداوند همان کسی است که بادها را به عنوان بشارتی قبل از رحمتش می‌فرستد، تا زمانی که ابرهای سنگینی را به حرکت درآوریم و آنها را به سوی سرزمینی مرده برانیم. سپس با آن باران نازل می‌کنیم و از آن میوه‌های گوناگون به ارمغان می‌آوریم. اینگونه ما مردگان را نیز دوباره زنده می‌کنیم، تا شما متوجه شوید. سرزمین پاک و خوب از سوی پروردگارش روییدنی را به عمل می‌آورد، در حالی که سرزمین‌های نا پاک تنها گیاهان بی‌ارزشی را به بار می‌آورند. این چنین ما آیات را برای قومی که شکرگزارند، به گونه‌ای مناسب بیان می‌کنیم.
هوش مصنوعی: اوست که بادها را به عنوان بشارت‌دهنده می‌فرستد تا رحمتی را که در دستانش دارد، به ارمغان آورد. وقتی ابرهای سنگین را می‌فرستیم، آنها را به سوی دیاری مرده می‌رانیم و با آب آن، زندگی را به آنجا برمی‌گردانیم و از آنجا انواع میوه‌ها و محصولات را بیرون می‌آوریم. این نشانه‌ای است برای اینکه به شما یادآوری کنیم که مردگان دوباره زنده می‌شوند. سرزمین پاک و زراعت آن با اجازه پروردگارش به ثمر می‌نشیند، در حالی که زمین پلید تنها اندکی بدون فایده به بار می‌آورد. اینگونه آیات و نشانه‌ها را برای گروهی که شکرگزارند، نمایش می‌دهیم.
هوش مصنوعی: او کسی است که بادها را می‌فرستد تا خبر رحمت را به ما برسانند و کمک و امدادهایش را فراهم کند.
هوش مصنوعی: قبل از اینکه باران بر زمین بریزد، باران را با وزش بادها خبر می‌دهند.
هوش مصنوعی: بادها وقتی به خود می‌آیند که بر ابرهای سنگینی که باران را حمل می‌کنند، تأثیر بگذارند.
هوش مصنوعی: هر چه که باشد، ابر به خاطر سنگینی باران، فقط مقدار کمی از آن را می‌تواند با بادها جابجا کند.
هوش مصنوعی: ابر را به حرکت در می‌آوریم تا زمین مرده‌ای را زنده کنیم.
هوش مصنوعی: بنابراین به سمت آن سرزمین یا آن ابرهایی که از دریا بزرگی نازل می‌شوند، آب جاری می‌کنیم.
هوش مصنوعی: پس میوه‌هایی از انواع مختلف و خوشمزه را از زمین بیرون می‌آوریم.
هوش مصنوعی: به همین طریق، در روزی که همه باز خواهند گشت، مردگان را از قبرهایمان بیرون خواهیم آورد.
هوش مصنوعی: به این معنی است که همان‌طور که زمین با آب زندگی می‌گیرد و در هر فصل گیاهان می‌روید، انسان نیز از منابع و شرایط مناسب برای رشد و زیستن بهره‌مند می‌شود.
هوش مصنوعی: ما حتی مردگان را از خاک سیاه بیرون می‌آوریم، زمانی که وقتش برسد.
هوش مصنوعی: درک و فهم انسان، در عروج روحی و معنوی هیچ تفاوتی با خروج مادی ندارد؛ در هر دو حالت، او با چیزی فراتر از دنیای مادی ارتباط برقرار می‌کند.
هوش مصنوعی: شاید بتوانید از چهره و ظاهر کسی به معنی و باطن او پی ببرید، اما این کار نیاز به درک و دانش دارد.
هوش مصنوعی: هر زمینی که پاک و مناسب برای کشت باشد، به طور رایگان قابل استفاده است.
هوش مصنوعی: گیاهان به وفور از او می‌رویند، زیرا که فرمان پروردگار چنین است.
هوش مصنوعی: کسی که درونش شوری و ناپاکی و بدی وجود داشته باشد، نمی‌تواند محصول خوبی به بار آورد.
هوش مصنوعی: مانند قلب مؤمن و کافر، فرض می‌شود که هر دو در برابر حقیقت قرار دارند و حقیقت بر روی زمین برای هر دو آنها وجود دارد.
هوش مصنوعی: یکی از نشانه‌های حقیقت، هدایت و راهنمایی به دست می‌آید، در حالی که دیگری در دل خود بخل و دشمنی را پرورش می‌دهد.
هوش مصنوعی: ما نشانه‌های خود را به این شکل تفسیر می‌کنیم که مثالی از خوبی و بدی ارائه کنیم.
هوش مصنوعی: به افرادی که به یقین و آگاهی رسیده‌اند، می‌توان به این صورت گفت که آنها باید با عقل و درک خود، سهمی از شکرگزاری نعمتها را بپردازند.
هوش مصنوعی: داستانی از معاویه برایم هست که اگر در این زمان به آن اشاره کنم، مناسب خواهد بود.
هوش مصنوعی: از آن گذشته‌ام، اما تفسیر من برای هر گروهی قابل اعتماد و معتبر است.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌گوید که این حرف ناپسند است یا اینکه آن بیفایده یا بی‌احترامی است.
هوش مصنوعی: اگر معاویه چنین است و مردم او را به این شکل بشناسند، او را باید خال المؤمنین بدانند.
هوش مصنوعی: من با هیچ‌کس به خاطر تقلید و پیروی از دیگران خصومتی ندارم، اما در این مورد خاص، نسبت به عقایدم احساس قاطع و روشن دارم.
هوش مصنوعی: یا به خوبی در این معنا تأمل نکرده‌ای، یا اینکه از درک و عقل و فهم عمیق بی‌بهره‌ای.
هوش مصنوعی: من خودم را می‌دانم که در مسیر تصوف حرکت می‌کنم و به دوستی و آرامش با همه مردم و با هر مذهب و گروهی معتقدم.
هوش مصنوعی: من نه به تقلید و مخالفت حرف می‌زنم و نه از اصلاح به فساد روی می‌آورم.
هوش مصنوعی: صوفی هیچ دشمنی با کسی ندارد، چه او انسان بزرگی باشد و چه آدمی بی‌ارزش.
هوش مصنوعی: اما باید بدانیم که خار را از گل تشخیص دهیم؛ بلبلان باید دلشان را به گل بدهند.
هوش مصنوعی: اگر تو قادر به تشخیص خوب و بد نیستی، چطور می‌توانی مجسمه‌ای را بشناسی که از خداوند گرفته شده است؟
هوش مصنوعی: اگر دو متضاد را در کنار هم داشته باشی، هیچ‌گونه عیبی برایت نخواهد بود که از حرف زدن خودداری کنی.
هوش مصنوعی: اگر نوح پیامبر الهی بود، تنها به جهنم می‌رسید، زیرا کنعان را نجاتی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.