لَیْسَ بِأَمٰانِیِّکُمْ وَ لاٰ أَمٰانِیِّ أَهْلِ اَلْکِتٰابِ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً یُجْزَ بِهِ وَ لاٰ یَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ وَلِیًّا وَ لاٰ نَصِیراً (۱۲۳) وَ مَنْ یَعْمَلْ مِنَ اَلصّٰالِحٰاتِ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثیٰ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولٰئِکَ یَدْخُلُونَ اَلْجَنَّةَ وَ لاٰ یُظْلَمُونَ نَقِیراً (۱۲۴) وَ مَنْ أَحْسَنُ دِیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّٰهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اِتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرٰاهِیمَ حَنِیفاً وَ اِتَّخَذَ اَللّٰهُ إِبْرٰاهِیمَ خَلِیلاً (۱۲۵) وَ لِلّٰهِ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ وَ کٰانَ اَللّٰهُ بِکُلِّ شَیْءٍ مُحِیطاً (۱۲۶) وَ یَسْتَفْتُونَکَ فِی اَلنِّسٰاءِ قُلِ اَللّٰهُ یُفْتِیکُمْ فِیهِنَّ وَ مٰا یُتْلیٰ عَلَیْکُمْ فِی اَلْکِتٰابِ فِی یَتٰامَی اَلنِّسٰاءِ اَللاّٰتِی لاٰ تُؤْتُونَهُنَّ مٰا کُتِبَ لَهُنَّ وَ تَرْغَبُونَ أَنْ تَنْکِحُوهُنَّ وَ اَلْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ اَلْوِلْدٰانِ وَ أَنْ تَقُومُوا لِلْیَتٰامیٰ بِالْقِسْطِ وَ مٰا تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اَللّٰهَ کٰانَ بِهِ عَلِیماً (۱۲۷) وَ إِنِ اِمْرَأَةٌ خٰافَتْ مِنْ بَعْلِهٰا نُشُوزاً أَوْ إِعْرٰاضاً فَلاٰ جُنٰاحَ عَلَیْهِمٰا أَنْ یُصْلِحٰا بَیْنَهُمٰا صُلْحاً وَ اَلصُّلْحُ خَیْرٌ وَ أُحْضِرَتِ اَلْأَنْفُسُ اَلشُّحَّ وَ إِنْ تُحْسِنُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اَللّٰهَ کٰانَ بِمٰا تَعْمَلُونَ خَبِیراً (۱۲۸) وَ لَنْ تَسْتَطِیعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَیْنَ اَلنِّسٰاءِ وَ لَوْ حَرَصْتُمْ فَلاٰ تَمِیلُوا کُلَّ اَلْمَیْلِ فَتَذَرُوهٰا کَالْمُعَلَّقَةِ وَ إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اَللّٰهَ کٰانَ غَفُوراً رَحِیماً (۱۲۹) وَ إِنْ یَتَفَرَّقٰا یُغْنِ اَللّٰهُ کُلاًّ مِنْ سَعَتِهِ وَ کٰانَ اَللّٰهُ وٰاسِعاً حَکِیماً (۱۳۰) وَ لِلّٰهِ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ وَ لَقَدْ وَصَّیْنَا اَلَّذِینَ أُوتُوا اَلْکِتٰابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ إِیّٰاکُمْ أَنِ اِتَّقُوا اَللّٰهَ وَ إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلّٰهِ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ وَ کٰانَ اَللّٰهُ غَنِیًّا حَمِیداً (۱۳۱)
نیست بآرزوهای شما و نه آرزوهای اهل کتاب کسی که میکند بدی جزا داده میشود بآن و نمییابد از برایش از غیر خدا دوستی و نه یاریکننده (۱۲۳) و کسی که بکند کارهای خوب از نر یا ماده و او مؤمن باشد پس آنها داخل میشوند بهشت را و ستم کرده نمیشوند مقدار نقیری (۱۲۴) و کیست بهتر در دین از آنکه خالص گردانید وجهش را از برای خدا و او نیکوکار است و پیروی کرد دین ابراهیم را حقّگرای و گرفت خدا ابراهیم را دوست (۱۲۵) و مر خدا راست آنچه در آسمانهاست و آنچه در زمین است و باشد خدا بهمه چیز فرا رسنده (۱۲۶) و فتوی میپرسند از تو در زنان بگوی خدای فتوی میدهد شما را در آنها و آنچه خوانده میشود بر شما در کتاب در و آنکه کارگزاری کنید مر آن یتیمان را بعدالت و آنچه میکنید از خوبی پس بدرستی که خدا باشد بآن دانا (۱۲۷) و اگر زنی گمان برد از شوهرش سرباز زدنی یا روی گردانیدنی پس نیست گناهی بر آن دو تا که اصلاح کنند میان خود بصلحی و صلح بهتر است و حاضر گردانیده شده نفسها را بخل و اگر نیکی کنید و بپرهیزید پس بدرستی که خدا باشد بآنچه میکنید آگاه (۱۲۸) و هرگز نتوانید که عدالت کنید میان زنان و اگر چه بسیار خواسته باشید پس میل نکنید تمام میل پس واگذارید او را چون محبوس و اگر باصلاح آرید و بپرهیزید پس بدرستی که خدا باشد آمرزنده مهربان (۱۲۹) و اگر جدا شوند بینیاز گرداند خدا هر یک را از توانگریش و باشد خدا فراخ زحمت درست کردار (۱۳۰) و مر خدا راست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و بحقیقت وصیت کردیم آنان را که داده شدند کتاب را پیش از شما و شما را که بپرهیزید از خدا و اگر کافر شوید پس بدرستی که مر خدا راست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و باشد خدا بینیاز ستوده (۱۳۱)
بر نیاید کار در نظم و حساب
ز آرزوهای شما و اهل کتاب
نیست یعنی محض قول اندر مثل
کار بر صدق است و اخلاق و عمل
هر که کا ری بد کند یابد جزا
گُل نروید چونکه کِشتی گندنا
هم نیابد دوستداری بهر خود
دون حق یا ناصری گاه مدد
« در پاداش اعمال »
وآنکه کرد اعمال نیک از مرد و زن
وآن بود مؤمن در افعال حسن
شرط ایمان است یعنی در عمل
بی ز ایمان شد عمل ها بی محل
پس خود ایشانند داخل در جنان
بی ستم کز فعلشان بینی زیان
یعنی از پاداش اعمال نکو
کم شود چیزی از ایشان یک تسو
آنچه اندر کیسه کردی از دِرم
هست باقی زآن نیاید هیچ کم
خاصه گر حقت دهد چیزی به مزد
پس سپاری نزد او از بیم دزد
وقت حاجت زو چو خواهی باز پس
خیره گردی کاین همان مال است و بس
زآنکه بینی آنچه بودت دسترنج
هر یکی را می دهد صد باغ و گنج
تا چه جای آنکه چیزی کم شود
بر تو ظلمی در جزا و اِستم شود
کیست نیکوتر ز روی دین و داد
زآنکه بر امر خدا گردن نهاد
نفس خود را کرد خالص بهر او
این بود وجه منْ أسلَم وجهه
محسن است آن کس که در توحید حق
شد بری از غیر او از ماخَلَق
پیروی بر کیش ابراهیم کرد
جسم و جان در راه او تسلیم کرد
زآن گرفت او را خدا بر خود خلیل
دوست یعنی اندر افعال جمیل
تن بر آتش داد و جان بر جان نواز
مال و هم فرزند قربان کرد باز
چونکه بستندش عدو بر منجنیق
امتحان را تا شود ز آتش حریق
جبرئیلش گفت وقت التجاست
حاجت خویش ار کنی ظاهر بجاست
گفت نبود جز به حقم حاجتی
داند او خود ور که دارم نیّتی
هست شرط دوستی کز غیر یار
چشمپوشی گر بسوزندت به نار
گشت زآن رو حق به هر کارش کفیل
کرد آتش را گلستان بر خلیل
قحطیی شد در زمانِ او به شام
داد مال خود به مسکینان تمام
دوستی بودش به مصر از خواجگان
رهنوردی کرد سوی او روان
اُشتری هم چند، تا نان و طعام
بهر او سازد روان آن نیک نام
گفت گر میخواست بهر خویش او
میفرستادم بدون گفتگو
لیک او خوا هد ز بهر دیگران
وین بود در مصر بس سخت و گران
زآنکه قحطی نیز اینجا شایع است
میتوان داد ار به اندک قانع است
بازگشتند آن جماعت سوی شام
دست خالی لیک بهر ننگ و نام
خاک پر کردند از ره در جوال
چون خلیل آن دید بفزودش ملال
رفت گریان در عبادتخانه زود
بارها دیدند ز آن پس آرد بود
کرد ساره ز آردها مشتی خمیر
پخت نان از بهر اتباع و فقیر
سِرّ آن از ساره ابراهیم جست
گفت ز ارسال خلیل مصر توست
گفت نی بل کز خلیل سابق است
گر خلیل آید ذلیلش لایق است
« در سخاوت امیرالمؤمنین علی(ع) »
زین عجب تر از امیر مؤمنان
شد پدید از عشق حق در امتحان
گشت زهراء(س) ناتوان وز شیر حق
گشت جانش بر اناری مستحق
در سراغش شد به مردی از یهود
پیش او جز دانه ای باقی نبود
زو گرفت آن را به مالی بی شمار
در ره آمد امتحان کردگار
یک مریضی در میان راه دید
بی غذا وز زندگانی ناامید
جست حالش کز کجایی ای فقیر
گفت، هستم چونکه پرسیدی اسیر
گشته ام بیمار و بی غمخوار و یار
کن تو یاری بر رضای کردگار
گفت، برگو تا چه خواهی از غذا
گفت، باشد بر انارم اکتفا
گفت، دارم من مریضی در حرم
خواسته از من انار آن محترم
کرده ام یک دانه پیدا بهر او
داد نیمی زآن چو بودش آرزو
گفت زآن نیم دگر یابم حیات
ده به حبّ آنکه دادت این صفات
نیم دیگر داد هم بر مستحق
عشق حق را زآن علی (ع) شد ماصدق
تا تو بشناسی ولیّ فرد را
وز تمام ماسوی الله مرد را
خواست تکبیر از ملایک زآن عمل
کاین بود گر مرد باقی شد دغل
گشت بر جبریل امر از کردگار
کز بهشت از بهر زهراء(س) بر انار
چون به سوی خانه آمد شیر حق
دید رمّانی عجیب اندر طبق
گفت با صدّیقه(س) کاینها از کجاست
گفت خود داناتر از مایی به راست
خود تو بفرستاده ای ای مؤتمن
وآنگه از تفصیل آن پرسی ز من
شخصی آورد این طبق بر در همه
گفت حیدر داده بهر فاطمه
گفت، آری باشد از محبوب من
داده از باغی که بد منسوب من
این عمل گر بینی از چشم شهود
جز ز حیدر(ع) ناید از کس در وجود
من بسی در علم اخلاقم دقیق
گشته ام غواص این بحر عمیق
دانم آن وصفی که ممتاز است و خاص
بر که دارد در مراتب اختصاص
جود کردن با شروط، افسانه است
آن کند کز غیر حق بیگانه است
آن کند که جان به پیشش خاک بود
جانی آن کو برتر از افلاک بود
خواند زآن حق بهر خویش او را خلیل
چون بد اندر راه مهر حق دلیل
« در شرایط جود »
با تو گویم شرطهای جود را
تا بیابی گوهر مقصود را
شرط اول آنکه معطی در ضمیر
خویش را کمتر شمارد از فقیر
شرط دیگر آنکه پاداش عطاء
نه عوض خواهد ، نه خدمت ، نه دعاء
شرط دیگر کآن عطاء داند کمش
گرچه بدهد گنجهای عالمش
شرط دیگر کش نماند آن به یاد
از نظر سازد فراموش آنچه داد
شرط دیگر آنکه صد بار ار دهد
زآن نخواهد منّتی بر وی نهد
بل نخواهد تا شود معروف او
یا به پاداش عطاء موصوف او
شرط دیگر که نخواهد زآن عمل
دشمنی بر مهر دل گردد بدل
شرط دیگر آنکه وقت محنتی
زو نخواهد با تمکّن نصرتی
شرط دیگر آنکه بشناسد ز حق
آن کرم را نی ز خود بر مستحق
غیر از اینها شرطها باشد به کار
گر نویسم بگذرد از اختصار
این چنین جودی نه کار هر کس است
آن کند کش کم دو کون از یک خس است
آن کند کانداخت چون دشمن خدو
بر رخش یکجا گذشت از قتل او
چون به جنبش دید از خود خشم را
دوخت از قتل مبارز چشم را
« مقاتلۀ امیرالمؤمنین علی علیه السلام با عمرو بن عبدود »
گفت عمرو عبدود با وی که دوست
با ابی طالب بدم چون لحم و پوست
می نخواهم با تو آیم در نبرد
رو تو گو کآید دگر گر هست مرد
گفت پاس مهر حق واجب تر است
یار او شو گر که مهرت رهبر است
ور نه من بر پاس مهر ذوالجلال
با تو خواهم کرد در میدان قتال
جان من پروردة احسان اوست
میکُشم آن را که با یارم عدوست
من نی ام فرزند کس، نسل حقم
از تعیّن های خلقی مطلقم
هم تو را الله کُشم نی بر غرض
نیست چشمم بر ثوابی یا عوض
حق تعالی داده پیش از خلقتم
آنچه باید از عطا ء و نعمتم
می نخواهم بیش از آن کو داده است
بهر من هر دولتی آماده است
تو درا از باب دولت خواهی ام
تا بری صد ملک و گنج از شاهیام
اندر آ، کت در دو کون افضل کنم
جاودانت، فارِس یل یل کنم
نامهای عاریت بیهوده است
نام آن دارد که احمد دوده است
اندر آ، تا بنگری میدان ما
فارِس آیی در صف جولان ما
فرّ احمد(ص) بنگری، ذی فرّ شوی
سر به پای او نهی ، سرور شوی
کُشت و نزد مصطفی(ص) برد او سرش
سوی دشت افکند کوه پیکرش
گفت این افزون بود در راه دین
از ثواب اولین و آخرین
آنکه خود داد آنچه بودش در حساب
گو مر او را چیست حاجت بر ثواب
جای احمد (ص) خفت و تن تقدیم کرد
سر بدش در سجدهگه تسلیم کرد
دل به دلبر داد و جان بر جان نواز
گشت اندر عشق جانان پاکباز
بد خلافت حق او و اولاد او
هِشت بر یاران ، گذشت از یاد او
گفت حق ، خواهم عیالت را اسیر
داد و گفت از توست این نی از فقیر
گفت از حبّ خلایق باش دور
زآنکه در حبّ تو بس باشم غیور
گفت دورم، جز تو کس را دوستدار
مینخواهم، رستم از اغیار و یار
زآن بد او را دشمن افزون ، دوست کم
تا بماند سِرّ وحدت مکتتم
لعل شاهی درخور تاج شه است
نی سزای هر گدای ابله است
عشق را باید ز جان بگذشته ای
روی دل از هر دو عالم گشته ای
رند قلاش قلندر پیشه ای
با قلندر پیشگان هم ریشه ای
یار حیدر کی شود هر کودنی
کو یکی حیدر دلی، حیدر تنی
آنکه او را در ارادت بنده شد
فانی حق گشت و بر حق زنده شد
حبّ او این نیست تا هر ناکسی
ضمّ کند با حبّ هر خار و خسی
حبّ دنیا تا نپردازی ز دل
نیست راهت بر ولای معتدل
حبّ حیدر (ع) شرط مقصود و ره است
شرح و متن لا اله الاّ الله است
گوش کن من کنت مولا از رسول
این بود توحید محض اندر اصول
پیروی کن کیش ابراهیم را
جویی از توحید اگر تعلیم را
حق تعالی برگرفت او را به دوست
هر که حق یار است مولای تو اوست
گفت پیغمبر مرا تا دوست کیست
دوست آن کو با ولیّ حق علی است
با پیمبر هر که نبود دوست او
مشرک و بیگانه از حق، اوست او
من نگویم ترک کن شیخین را
لیک بگذار احول ی مر عین را
هر که بشناسد به نورانیّتش
بیند آن وحدت عیان از کثرتش
وحدت اندر کثرت آمد مختفی
شرح آن را مو به مو جو از صفی
کثرت و وحدت دو وصف از ذات اوست
هر یکی در جای خود مرآت اوست
هست از حق آنچه در ارض و سماست
کو به هر چیزی محیط از ماسواست
نیست محتاج او به افعال عباد
تا کس آرد سرکشی یا انقیاد
از تو میجویند فتوا مردمان
در زنان یعنی ز میراث زنان
کز چه نصف ارث باشد بالعیان
حق دختر یا که حق خواهران
گو به ایشان داده حق فتوا چنین
در کتاب خود به توضیح متین
آنچه در میراث ایتام نساست
گرچه صاحب مال او یا بینواست
آن زنانی که شما ندهید باز
آنچه فرض است از خداشان ز امتیاز
بر نکاح آن زنان رغبت برید
تا که اموال ضعیفان را خورید
لاجرم منع نکاح دیگران
میکنید از طمع مال آن زنان
بود اندر جاهلیّت رسم این
که یتیم ار دختری بد دلنشین
آن ولیّ آوردی او را در نکاح
تا خورد مالش به صد گون افتضاح
ور نبودش حسن مانع بد ولیّ
از نکاحش تا به مرگ از بددلی
تا برد مالش مبادا دیگری
بسته پر بد در سرای ابتری
تَرْغَبونَ أن تَنکِحوهنَّ از آن
حق به قبح این عمل سازد بیان
هست اندرو قُل لَا تَؤْتُو نَهنَّ
تا به آخر دانی ار چندین سخن
اول آنکه بر زنان میراث بود
منع اندر جاهلیّت از جحود
دویم آنکه می ندادندی صداق
زوجه را از جاهلی بالاتفاق
سیّم آنکه دختران را از رجال
باز می ماندند بهر طمع مال
حق تعالی نهی ایشان زآن سرشت
میکند زین آیه کآن عیب است و زشت
وآن ضعیفان یعنی ایتام نساء
یا ز فرزندان خُرد از اقرباء
که نمی دادندشان میراث هیچ
این نماید بس قبیح اندر بسیج
ایستادن واجب آمد بر شما
با عدالت بهر ایتام نساء
در مهم مهر و در میراثشان
رفع ظلم از رسم نو احداثشان
بر یتیمان آنچه از نیکی کنید
حق بر آن داناست بی گفت و شنید
ور زنی ترسد که اندر بسترش
سر زند باز از کراهت شوهرش
وز قرینه یابد او را بی وثوق
یا که معرض از پی منع حقوق
پس گناهی نیست در اصلاح اگر
واگذارند از حقوق یکدگر
زن ببخشد چیزی از مهرش به او
بگذرد وز نوبتش بی گفتگو
مرد هم دارد حقوق زن نگاه
هم جداش از خود نسازد ز انتباه
صلح باشد بهتر از جنگ و طلاق
همچنین بِه اتفاق از افتراق
نفس ها بر بخل حاضر گشته اند
گوییا بر حقد و بخل آغشته اند
زن کند بر مرد ضنّت گر که او
با زن دیگر شود هم وصل جو
مرد هم خسّت کند زو در معاش
آن چنان کو کرد ضنّت در فراش
حقد و بخل اندر نهاد مرد و زن
هست مدغم همچو رگها در بدن
بس بود مشکل که آن خوی سگش
رفع گردد تا بجنبد یک رگش
خوبی و پرهیز اگر گیرید پیش
وز نشوز اعراض بهر پاس کیش
پس خدا بر کارتان باشد خبیر
اندر احسان و خصومت ناگزیر
ور که نتوانید عدل و استوا
در میان آرید مابین نسا
ور حریصید اندر آن یعنی مصر
تا نمایید استواء در خیر و برّ
جز تساوی بینشان منظور نیست
وین شما را در عمل مقدور نیست
مصطفی(ص) ز اصلاح نسوان عذر داشت
بر خدا اصلاحشان را می گذاشت
کاین قدر باشد ز من باقی ز توست
کز تو هر اشکسته ای گردد درست
میل پس نارید اندر اجتماع
میل دل یعنی به ترک مستطاع
میلتان باشد به نصف و اعتدال
گرچه بس مشکل بود در احتمال
مشکل است اعنی که فعل معتدل
در عیان آید به وفق میل دل
گفت زآن بِه نیّتی کز مؤمن است
از عمل کآن ممکن، این لایمکن است
آن تو را مقدور و این مقدور نیست
باشد ار مقدور بهتر دور نیست
بین نسوان نیّتت بر نصفت است
در عمل آوردن آن را محنت است
میل دل پس گفت بر یک رو مکن
ترک احسان از زن بدخو مکن
آنکه باشد در تمتع نیک تر
میل دل بر وی مکن نزدیکتر
پس گذارید آن زن مرغوب را
چون معلق اندر احسان و جزا
مر معلق کیست در موضوع ما
آنکه نه بیوه است و نی مطبوع ما
در حدیث آمد که باشد بهر مرد
گر دو زن پس بر یکی زآن میل کرد
در قیامت کرده باشد از غلو
نیمۀ تن میل سوی پشت او
ور به اصلاح آورید از انتباه
آنچه کردید از حقوق زن تباه
هم بپرهیزید از امثال آن
یعنی از ابطال حقّ آن زنان
پس خدا بر ماضی آمرزنده است
مهربان هم در عطاء بر بنده است
مردی ار او راست یک زن در طلب
هست یک شب حق او از چار شب
همچنین تا چار زن گر دارد او
نیستش زاید شبی بی گفتگو
مصطفی(ص) را بود نُه زن در وثاق
بود هر شب با یکی بالاتفاق
گشت چون بیمار می بردند باز
بسترش هر شب به جایی ز امتیاز
تا از او خوشنود باشند آن همه
بر کسی ناید جفاء و مظلمه
در یکی روز از معاذ بن جبل
شد دو زن فوت از وباء اندر محل
قرعه زد در دفن و کفن آن نیکنام
تا مقدم دارد از ایشان کدام
هر یک از زوجین گشتند ار جدا
از ره ترک مواسات و ولا
از رفیق و صاحب خود در مجاز
حق نماید هر یکی را بی نیاز
از فراوانی فضل و جود خویش
یا به دل از بهرشان آرد به پیش
میرساند رزقشان بر وفق حال
کو بود بر بندگان واسع مجال
حکمتش سازد وسایل بهر خلق
وز رهی محکم دهد روزی و حلق
باشد از وی هر چه در ارض و سماست
میرساند بهر هر کس هر چه خواست
ما وصیّت کرده ایم اندر خطاب
بر شما سابق تر از اهل کتاب
هم وصیّت مینمایم بر شما
تا بپرهیزید از شرک و هوی
ور به ترک امر حق کافر شوید
سوی فرمان الهی نگروید
پس بود زو هر چه در ارض و سماست
هم غنی در ذات خویش از ماسوی است
نی ز کفر کس رسد بر وی زیان
هم نه نفع از شکر و حمد بندگان
امر بر تقوی ز بذل رحمت است
نی که بر پرهیز خلقش حاجت است
هست از طاعات خلق خود غنی
گر برد فرمان او کس ور که نی
هم حمید اعنی ستوده است او به ذات
حمدش ار گویند ور نی ممکنات
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: آیات مذکور در این متن به موضوعاتی چون پاداش اعمال، اهمیت ایمان و عمل صالح، تعدد همسران و حقوق زنان، و عدالت اجتماعی اشاره دارند. در آغاز بیان میشود که هیچکس جزای عمل نیک یا بد خود را متوجه نمیشود و خداوند بر تمام اعمال آگاه است. سپس به مؤمنانی که اعمال نیک انجام دهند و وجه خود را برای خدا خالص کنند، وعده بهشت داده میشود.
آیات به حقوق یتیمان و زنان اشاره میکند و بر لزوم رعایت عدالت در میان آنان تأکید دارد. همچنین به برقراری صلح و اصلاح در زندگی زناشویی توصیه شده و یادآوری میشود که عدالت کامل بین زنان ممکن نیست، بنابراین باید از افراط دوری کرد و در این راستا به خداوند اعتماد داشت.
نهایتاً، خداوند به بندگان خود وصیت میکند تا از او اطاعت کنند و در عین حال به یادآوری میپردازد که او بینیاز از بندگان است و آنها باید از رحمت و رحمت او تأسیس کنند. هدف این آیات، ترغیب به تقوی و خودداری از شرک و بدعتهاست.
هوش مصنوعی: این متن به بیان این نکته میپردازد که هیچکس نمیتواند به خیال و آرزوهای خود اطمینان داشته باشد و افراد اهل کتاب نیز نمیتوانند در این زمینه توهم داشته باشند. هر کس عمل بدی انجام دهد، به جزای آن خواهد رسید و کس دیگری نمیتواند او را از عذاب خدا نجات دهد. در مقابل، کسانی که اعمال نیک انجام میدهند و مؤمن هستند، به بهشت خواهند رفت و مورد ظلم قرار نخواهند گرفت. همچنین بیان میشود که هیچکس نمیتواند دینی بهتر از کسی که خود را به خدا تسلیم کرده و عمل صالح انجام میدهد، داشته باشد. خداوند همه چیز را در آسمانها و زمین میداند و به آن احاطه دارد. همچنین در خصوص مسائل خانوادگی و حقوق زنان و یتیمان توصیه میشود که با انصاف رفتار شود و به یتیمان رسیدگی شود. اگر بین زن و شوهر مشکلی پیش آید، آنها میتوانند با مذاکره مشکل خود را حل کنند و صلح بهتر از اختلاف است. در نهایت، این آیات تأکید دارند که خداوند غنی است و نیاز به کسی ندارد و به توصیف وظایف اخلاقی و دینی میپردازند.
هوش مصنوعی: آرزوهای شما و آرزوهای اهل کتاب هیچ کدام نمیتواند کسی را از عذاب رهایی بخشد. هر کس بدی کند، سزاوار آن خواهد بود و نه دوستی و یاوری از غیر خدا برایش نخواهد بود. اما کسانی که کارهای نیک انجام دهند، چه مرد باشند و چه زن، و مؤمن نیز باشند، به بهشت وارد میشوند و هیچ ظلمی به آنها نخواهد شد. هیچ کس در دین بهتر از کسی نیست که وجه خود را خالصاً برای خدا قرار دهد و نیکوکار باشد و از دین ابراهیم پیروی کند که حقطلب بود و خدا ابراهیم را دوست خود گرفت. خداوند مالک آنچه در آسمانها و زمین است است و به همه چیز احاطه دارد. اگر درباره زنان از تو سوال کنند، بگو که خداوند در این زمینه به شما فتوا میدهد. آنچه در کتاب درباره آن ذکر شده، به شما اطلاع داده شده و باید با یتیمان به عدالت رفتار کنید. هر کار خوبی که بکنید، خداوند به آن آگاه است. اگر زنی گمان کند که شوهرش از او دوری میکند، بر آنها گناهی نیست اگر بخواهند میان خود صلح کنند و اصلاح نمایند، زیرا صلح بهتر است. نفسها به تنگی و حسد گرایش دارد، اما اگر نیکوکار باشید و تقوا پیشه کنید، خداوند به کارهای شما آگاه است. هرگز نمیتوانید میان زنان به طور کامل عدالت را برقرار کنید، حتی اگر بسیار بخواهید. بنابراین، به یکی از آنها تمایل نکنید و او را به صورت محبوس نگه ندارید. اگر اصلاح کنید و تقوا پیشه کنید، خداوند آمرزنده و مهربان است. اگر جدا شوند، خداوند هر یک را از فضل خود بینیاز میسازد، و خداوند در کارهایتان و به درستی فراخ و توانا است. همچنین، ما به کسانی که قبل از شما کتاب داده شده، وصیت کردیم و شما را به تقوای خدا سفارش کردیم. اگر کافر شوید، بدانید که خداوند در آسمانها و زمین مالک است و او بینیاز و ستوده است.
هوش مصنوعی: کارها و حسابها به خوبی پیش نمیرود و به نتیجه نمیرسد، در صورتی که به آرزوهای شما و نوشتههای اهل کتاب توجه شود.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در عالم واقعیت، تنها گفتار و ادعا کافی نیست و برای سنجش صداقت و نیت انسانها، باید اعمال و رفتار آنها را هم در نظر گرفت. به عبارت دیگر، صداقت و معنای واقعی یک انسان تنها از طریق اعمال و اخلاق او قابل ارزیابی است.
هوش مصنوعی: هر کسی که کار ناپسند و بدی انجام دهد، عاقبتش را خواهد دید. مانند اینکه گلی در جایی که بذر فاسد کاشته شده، نخواهد روئید.
هوش مصنوعی: دوستی حقیقی هرگز به دنبال منافع شخصی نیست و هیچگاه به خاطر چیزهای ناچیز یا ناپسند به کسی یاری نمیرساند.
هوش مصنوعی: «در برابر کارها و اعمالی که انجام میدهیم، پاداشهایی وجود دارد.»
هوش مصنوعی: کسی که از مرد و زن کارهای نیک انجام دهد و به خوبیها عمل کند، مؤمن واقعی است.
هوش مصنوعی: ایمان واقعی نیازمند عمل است و اگر بدون ایمان عمل کنیم، آن اعمال هیچ ارزشی نخواهند داشت و در جای خود قرار نمیگیرند.
هوش مصنوعی: آنها خود در بهشت جای دارند و هیچ ظلمی نمیبینند، زیرا اعمالشان هیچ زیانی به همراه ندارد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کسی کارهای نیک انجام دهد، هیچ چیزی از پاداش آن کم نخواهد شد. در واقع، اعمال خوب انسان باعث افزایش پاداش او میشود و هیچ دلیلی برای کاهش آن وجود ندارد.
هوش مصنوعی: هر آنچه که در کیسهات نگهداری کردهای از دارایی و ثروت، باقی خواهد ماند و هیچ چیزی از آن کم نخواهد شد.
هوش مصنوعی: به ویژه اگر خداوند چیزی به تو عطا کند، آن را به دیگری نسپار تا نکند از ترس دزد آن را از دست بدهی.
هوش مصنوعی: زمانی که نیاز به او داری و میخواهی برگردی، باز هم باید به او توجه کنی، زیرا او همان چیزی است که در جستجویش هستی و بس.
هوش مصنوعی: وقتی به نتایجی که به دست آوردهای نگاه میکنی، متوجه میشوی که هر فردی باید پاداش زحماتش را دریافت کند؛ هر کس به اندازه تلاش و کوشش خود از نعمتها و ثروتها بهرهمند میشود.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که نباید نگران باشی که کمبود یا نقصان چیزی باعث شود تا ظلمی به تو در طبیعت یا بهعنوان مجازات وارد شود. به عبارت دیگر، اگر کمبودی پیش بیاید، نباید احساس کنی که مورد بیعدالتی قرار گرفتهای.
هوش مصنوعی: کیست که از نظر دین و عدل بهتر از کسی باشد که فرمان خدا را پذیرفته و به آن عمل کرده باشد؟
هوش مصنوعی: نفس خود را برای او خالص و پاک کردم، این بود که وجههام را تسلیم او کردم.
هوش مصنوعی: محسن کسی است که در یگانگی خداوند آنقدر عمیق میشود که از همه چیز جز او آزاد میشود و هیچ چیز دیگری جز او را نمیبیند.
هوش مصنوعی: فرد با پیروی از روش ابراهیم، تمام وجود خود را در راه او تسلیم کرده است.
هوش مصنوعی: خداوند او را به عنوان دوست خود انتخاب کرد و به همین دلیل در کارهای نیکو و زیبای او تأثیر گذاشت.
هوش مصنوعی: تنش را با آتش میسوزاند و جان و دلش را برای محبوب و عزیزش قربانی میکند، حتی مال و فرزندانش را نیز فدای او مینماید.
هوش مصنوعی: وقتی که دشمن مرا به امتحان سختی بیندازد، مانند این است که در آتش سوزان قرار گیرم.
هوش مصنوعی: جبریil به او گفت که حالا زمان درخواست و نیازمندی است، اگر خواستهات را بگویی، به خوبی مورد قبول است.
هوش مصنوعی: او گفت که تنها به حق و حقیقت، خواستهای دارد و اگر من نیازی ندارم، خودش از آن آگاه است.
هوش مصنوعی: برای دوستی واقعی لازم است که از غیر یار بگذری و اگر برایت مشکلاتی پیش بیاید، باید تحمل کنی.
هوش مصنوعی: به همین خاطر، خداوند در هر کاری حافظ و پشتیبان او شد و آتش را برای ابراهیم مانند گلستانی نرم کرد.
هوش مصنوعی: در دوران او، قحطی در شام به وقوع پیوست و او تمام داراییاش را به فقرا و نیازمندان بخشید.
هوش مصنوعی: دوستی در مصر داشت که از بزرگان و ثروتمندان بود و تصمیم گرفت به سمت او سفر کند.
هوش مصنوعی: چند شتری هم باید وجود داشته باشد تا غذا و خوراک برای آن نیکو نام فراهم شود.
هوش مصنوعی: اگر او میخواست که از من چیزی بگیرد، بدون هیچ صحبتی برایش میفرستادم.
هوش مصنوعی: اما او برای دیگران میخواهد و این چیز در مصر بسیار دشوار و سنگین است.
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه در اینجا قحطی نیز رایج است، اگر کسی به کم قانع باشد، میتواند موقعیتهایی پیدا کند.
هوش مصنوعی: آن گروه به سوی شام برگشتند، با دستهای خالی، اما تنها به خاطر شهرت و افتخار.
هوش مصنوعی: خاک را به عنوان نماد پراکندگی و دوری، در کیسهای جمع کردند و وقتی خلیل این وضعیت را مشاهده کرد، بر غم و ناراحتیاش افزوده شد.
هوش مصنوعی: او با گریه و زاری به عبادتگاه رفت و با گذر زمان، دیگران متوجه شدند که او به زودی بازمیگردد.
هوش مصنوعی: ساره از آردها مقداری خمیر درست کرد تا نان بپزد و آن را به نیازمندان و فقیران بدهد.
هوش مصنوعی: راز این موضوع را از ساره، همسر ابراهیم، پرسید که گفت: تو از طرف خلیل، یعنی ابراهیم، به مصر فرستاده شدهای.
هوش مصنوعی: گفت نی، بلکه از خلیل است که اگر خلیل بیاید، ذلت او شایسته است.
هوش مصنوعی: سخاوت امیرالمؤمنین علی(ع) به قدری معروف و مثالزدنی بود که همگان آن را به یاد دارند. ایشان با generosity و بخشندگی خود، نه فقط در میان نزدیکان و دوستان، بلکه به طور کلی نسبت به جامعه و نیازمندان، همواره در پی کمک به دیگران بودند. رفتار ایشان نشاندهندهی عمیقترین نوع انسانیت و compassion بود و به همین خاطر، او به عنوان الگویی برای تمامی مسلمانان و بشر شناخته میشود. ایشان به هیچ عنوان از بخشش خود دریغ نمیکردند و ایمان راسخ داشتند که سخاوت به دیگران، باعث برکت و آبادانی در زندگی خودشان نیز خواهد شد.
هوش مصنوعی: امیر مؤمنان در امتحان عشق به خدا، چیزی شگفتانگیز از خود نشان داد.
هوش مصنوعی: بانوی بزرگوار زهراء(س) در سختی و زحمت به سر میبرد و روح پاکش به خدای بزرگ تکیه کرده و به او امید دارد. او همچون کوهی و پشتیبان راستین است که از هر زحمتی در امان نیست، اما در عین حال به حقایق ناب دست مییابد و در زندگیاش از ثمرات این روحانگیزی بهرهمند میشود.
هوش مصنوعی: مردی از قوم یهود به دنبال او رفت، اما در نزد او تنها دانهای باقی مانده بود.
هوش مصنوعی: او را با ثروت فراوانی گرفت و در مسیر، آزمایشی از سوی پروردگار برایش پیش آمد.
هوش مصنوعی: در مسیر، شخصی بیمار و ناامید از زندگی را دید که گرسنه بود.
هوش مصنوعی: از حال او بپرس، ای بیچاره! او پاسخ میدهد که چون از من سوال کردی اسیر هستم.
هوش مصنوعی: من دچار بیماری شدهام و هیچ کمککننده و دوستی ندارم؛ تو نیز به من یاری کن تا بر رضایت خداوندی که دوستش دارم، تکیه کنم.
هوش مصنوعی: سخنگو گفت که چه چیزی میخواهی به عنوان غذا. او پاسخ داد که من تنها به انار اکتفا میکنم.
هوش مصنوعی: فردی میگوید که در حرم مقدسی به بیماری دچار شده و از او خواستهاند که اناری برای آن مکان مقدس بیاورد.
هوش مصنوعی: برای او یک دانه پیدا کردهام و نیمی از آن را به او دادهام چون او آرزوی آن را داشت.
هوش مصنوعی: گفتند که از آن نیمه دیگر که در مرگ است، زندگی حقیقی را به من عطا کن، به خاطر عشق به کسی که این ویژگیها را به تو بخشیده است.
هوش مصنوعی: نیمهای از جوهر عشق را به کسانی که شایستهاش هستند بخشید، این عشق به حق از علی (ع) نشأت میگیرد و او مصداق واقعی آن است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که بتوانی ولیّ (ولیّ خدا) را بشناسی، فردی را در میان دیگران که به خداوند تعلق دارد، باید از تمام موجودات و غیر خدا صرفنظر کنی.
هوش مصنوعی: درخواست از فرشتگان این است که به دلیل عملی که انجام دادهاند، اگر انسان راستینی باقی بماند، نیرنگی در کار نیست.
هوش مصنوعی: فرمان از سوی خداوند به جبریل (فرشته وحی) صادر شد که برای مریم (س)، میوه انار را از بهشت بیاورد.
هوش مصنوعی: زمانی که شیر حق به سمت خانهاش آمد، یک جعبهی عجیب و غریب را مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: در گفت و گویی که با حضرت صدیقه (سلام الله علیها) داشت، از او پرسیدند که این مسائل و حقایق از کجا آغاز شدهاند؟ او در پاسخ فرمود که خودت به حقیقت آگاهتری از ما و حقیقت را بهتر میدانی.
هوش مصنوعی: تو خود نمایندهای و بهخود فرستادهای، پس اکنون درباره جزئیات آن از من بپرس.
هوش مصنوعی: شخصی ظرف یا طبقی را آورد و همه گفتند که این هدیهای است از حضرت علی برای فاطمه.
هوش مصنوعی: او گفت: بله، این هدیهای است از طرف محبوب من که از باغی آمده که به من مربوط است.
هوش مصنوعی: اگر این عمل را با چشم بصیرت ببینی، تنها از حیدر (علی بن ابیطالب) است که در وجود هیچکس دیگری مشاهده نمیشود.
هوش مصنوعی: من بارها در علم اخلاق مطالعه و دقت کردهام، مانند غواصی که در عمق این دریای وسیع جستجو میکند.
هوش مصنوعی: میدانم که توصیفی وجود دارد که به آدمی خاص و منحصر به فرد تعلق دارد و او را در سطوح ویژهاش متمایز میکند.
هوش مصنوعی: بخشندگی همراه با شرط و شروط، فقط یک داستان خیالی است؛ زیرا واقعی نمیتواند باشد و از حقیقت جداست.
هوش مصنوعی: این شخص، که جانش در برابر او همچون خاک است، عظمتی دارد که فراتر از آسمانهاست.
هوش مصنوعی: او برای خود از حق، همچون خلیل(ابراهیم) میخواند، چون در مسیر محبت حق، دلیل و نشانهای برای خود میآورد.
هوش مصنوعی: در شرایط فعلی، ما با واقعیتهایی روبرو هستیم که نیازمند توجه و اقدام فوری هستند. باید با دقت و درایت به مسائل روزمره نگاه کنیم و راهحلهای مؤثری برای مشکلات موجود پیدا کنیم. این وضعیت میتواند فرصتی باشد برای تغییرات مثبت و بهبود وضعیت کنونی.
هوش مصنوعی: به تو میگویم قوانین و ویژگیهای سخاوتمندی را، تا بتوانی به هدف واقعی و ارزشمند خود دست یابی.
هوش مصنوعی: اولین شرط این است که بخشنده در دل خود، ارزشی کمتر از فرد نیازمند برای خود قائل شود.
هوش مصنوعی: شرط دیگر این است که پاداش بخشش، نه جبران مالی خواهد بود و نه خدمت یا دعا.
هوش مصنوعی: شرط دیگری که وجود دارد این است که کسی که عطا میکند باید بداند که این بخشش چقدر ارزش دارد، حتی اگر او گنجهای دنیا را نیز بدهد.
هوش مصنوعی: شرط دیگری باقی نمانده که آنچه را به یاد دارم فراموش کنم، و آنچه دادم، فراموش شود.
هوش مصنوعی: شرط دیگر این است که حتی اگر کسی صد بار هم به او کمک کند، هرگز از او توقع پیروز شدن یا ادعای لطف نداشته باشد.
هوش مصنوعی: او نمیخواهد که مشهور شود یا به خاطر بخششهایش شناخته گردد.
هوش مصنوعی: شرط دیگری که اگر از این عمل، دشمنی بر دل مهرآمیز فردی نباشد، تغییر خواهد کرد.
هوش مصنوعی: یکی دیگر از شروط این است که در زمان سختی و مشکلات، از توانایی کمک و نصرتی که داری، بهره نمیگیری.
هوش مصنوعی: شرط دیگر این است که او باید آن کرم و فضیلت را از حق بشناسد و نه اینکه آن را از خود تقدیر کند برای شایستهها.
هوش مصنوعی: به جز این موارد، شرایط دیگری نیز وجود دارد که برای کارگر نوشته میشود و باید کوتاه و مختصر باشد.
هوش مصنوعی: این کار دشواری است که هر کسی نمیتواند انجام دهد؛ او کسی است که میتواند از دو جهان، یک چیز را به وجود آورد.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که کسی که به بهانه یک دشمن، دیگران را در یک نقطه مشغول میکند، به سادگی میتواند از عواقب کار خود جان سالم به در ببرد. در واقع، در مواقعی که انسانها به خاطر دشمنان خود غافل میشوند، ممکن است دچار آسیبهایی هم شوند.
هوش مصنوعی: زمانی که متوجه شد به خاطر خشمش در حال کار زشت و کشندهای است، نگاهش را از مبارزه گرفت و خود را از آن وضعیت کنار کشید.
هوش مصنوعی: مبارزه امام علی (ع) با عمرو بن عبدود یکی از رویدادهای مهم تاریخی است. این نبرد به عنوان نمایشی از شجاعت و شایستگی امام علی (ع) شناخته میشود و نشاندهنده ویژگیهای بینظیر او در میدان جنگ است. عمرو بن عبدود یکی از جنگجویان بسیار توانا و معروف زمان خود بود و این رویارویی به یکی از لحظات سرنوشتساز در تاریخ اسلام تبدیل شد. این نبرد نه تنها به پیروزی علی (ع) انجامید بلکه تأثیر زیادی بر روحیه مسلمانان گذاشت و به ارتقای مقام و جایگاه ایشان کمک کرد.
هوش مصنوعی: عمرو عبدود به او گفت که من با ابیطالب دوستی دارم مانند لحم و پوست که همیشه به هم چسبیدهاند.
هوش مصنوعی: من نمیخواهم با تو به جنگ بروم، تو بگو آیا کسی دیگر هم هست که بتواند مقابل من بایستد؟
هوش مصنوعی: یعنی باید محبت و پاسداری از حق را مهمتر از هر چیز دیگری بدانیم و اگر کسی حق را رهبری میکند و ما به محبت او نیاز داریم، باید به او نزدیک شویم و یار او باشیم.
هوش مصنوعی: اگر نه، من در میدان جنگ با تو به خاطر محبت و بزرگی خداوند مبارزه خواهم کرد.
هوش مصنوعی: جان من به خاطر لطف و محبت او رشد کرده است، و کسی را که با عزیزم دشمنی کند، میکشم.
هوش مصنوعی: من مانند نی هستم که فرزند کسی نیستم و نسل من از حقیقت است. به عبارتی، من موجودی هستم که از محدودیتهای دنیای مادی فراتر رفتهام.
هوش مصنوعی: من نه به خاطر هدفی خاص تو را میکشم، بلکه چشمم به پاداش یا جبران نیست.
هوش مصنوعی: خداوند پیش از آفرینش انسان، تمام نعمتها و بخششهایی را که نیاز دارد به او عطا کرده است.
هوش مصنوعی: من بیشتر از آنچه که به من داده شده نمیخواهم؛ هر فرصتی که نیاز داشته باشم برایم فراهم است.
هوش مصنوعی: اگر بخواهم به تو از نعمتهای زندگی بگویم، تو را از دروازهٔ قدرت و ثروت خواهی دید که میتوانی با آن صد ملک و گنج از پادشاه بدست آوری.
هوش مصنوعی: بیا، تا در دو دنیا جایت را جاودانه کنم و تو را چون یک قهرمان و شجاع بزرگ بشناسم.
هوش مصنوعی: نامهای قرضی و بیمورد ارزش ندارند؛ تنها نامی که ارزشمند است، نام احمداست که به نسل پاک و بزرگ او اشاره دارد.
هوش مصنوعی: بیا و ببین که در کجای میدان ما قرار داری، مانند یک سوارکار ماهر در صف هنرنمایی ما.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی و نور و عظمت پیامبر (ص) را ببینی، چنان مجذوب او میشوی که تمام وجودت را به او تسلیم میکنی و در این حال، خوشبخت و سعادتمند میگردی.
هوش مصنوعی: او را کشتند و سپس سرش را به نزد پیامبر بردند و پیکرش را به سوی دشت انداختند.
هوش مصنوعی: این کار به نظر او در راه دین بیش از ثواب کسانی است که در آغاز و پایان زمان بودهاند.
هوش مصنوعی: کسی که خود آنچه را داشت به حساب آورد، دیگر نیازی به پاداش ندارد.
هوش مصنوعی: حضرت احمد (ص) در برابر خداوند، با تواضع و فروتنی تمام خود را تقدیم کرد و سر خود را در سجده به نشانه تسلیم گذاشت.
هوش مصنوعی: دل به محبوب سپرده شد و جان را به کسی که مهربان است هدیه کرد، در عشق معشوق، فرد پاکباز و فداکار شد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که خلافت و رهبری حق، همواره متعلق به او و نسل او است و آنچه که بر یاران او گذشته، از یادشان رفته است.
هوش مصنوعی: حق گفت: خواهم عیالت را در اسارت بگذارم و همچنین گفت: این کار از توست، نه از فقیر.
هوش مصنوعی: دوست داری از محبت مردم دوری کنی، زیرا من در عشق تو آنقدر غیرت دارم که نمیتوانم به سمت دیگران بروم.
هوش مصنوعی: گفت که دور از همه هستم و جز تو هیچ کس را دوست ندارم، نه رستم و نه دیگران.
هوش مصنوعی: به خاطر بدی او، دشمنانش بیشتر شدهاند و دوستانش کمتر. این وضعیت باعث میشود که راز اتحاد و یکپارچگیاش محفوظ بماند.
هوش مصنوعی: در این بیت به این نکته اشاره شده که انگشتر یا جواهری خاص که مخصوص پادشاه یا مقام بلندمرتبهای است، نباید به کسی که فاقد درک و شناخت لازم است، داده شود. به عبارت دیگر، ارزش و زیبایی چیزهای بزرگ و باارزش، نیازمند همردیفی با افراد شایسته و достой است و نباید به افراد نادان یا بیخبر از مقام و منزلت داده شود.
هوش مصنوعی: عشق حقیقی نیاز دارد که انسان تمام وجودش را فدای آن کند و دلبستگیاش به جهان مادی را رها کند.
هوش مصنوعی: یک فرد آزاداندیش و زندگیگذر، با کسانی که مانند او هستند و زندگی مشابهی دارند، در ارتباط و همنشینی است.
هوش مصنوعی: هر کسی که دل شجاع و جسارتی مانند حیدر (علی) دارد، نمیتواند به سادگی به عنوان دوست او شناخته شود. تنها کسی که از ویژگیهای حیدر برخوردار باشد، شایسته دوستی اوست.
هوش مصنوعی: کسی که در محبت و ارادت خود به حق، تسلیم و فانی شود، حقیقتاً به وجود حقیقی دست یافته و در عالم حقیقت زنده میگردد.
هوش مصنوعی: عشق او به راحتی با محبت هر شخص بیارزش و کممقدار ترکیب نمیشود.
هوش مصنوعی: عشق به دنیا تا زمانی که از دل پاک نشود، راهی برای رسیدن به مسیر درست و معتدل نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: عشق به حضرت علی (ع) شرط لازم برای رسیدن به هدف و مسیر درست است و توصیف و مفهوم «لا اله الا الله» به این عشق وابسته است.
هوش مصنوعی: به دقت گوش کن! پیامبر خدا فرمود: هر که من ولی او هستم، علی ولی اوست. این جمله بر پایه توحید در اصول دین است.
هوش مصنوعی: از مکتب ابراهیم پیروی کن، اگر به دنبال یادگیری توحید هستی.
هوش مصنوعی: خداوند او را به عنوان دوست برگزید و هر کس که حق را یاری کند، مولای تو همان است.
هوش مصنوعی: پیامبر فرمود که دوست واقعی کیست؛ دوستی که با ولیّ حق، علی، همراه باشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که با پیامبر دوستی نداشته باشد، به نوعی در مسیر نادرست قرار گرفته و از حقیقت دور است.
هوش مصنوعی: من نمیگویم که شیخین را رها کن، ولی بگذار احول به چشمانت نگاه کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که به نورانیت یک موجود پی ببرد، میتواند وحدت آن را در میان کثرتها به وضوح مشاهده کند.
هوش مصنوعی: در میان چیزهای متنوع و متعدد، وحدت پنهان است. برای درک دقیق این وحدت، باید به دقت و با جزئیات بیشتری تحقیق کنیم.
هوش مصنوعی: کثرت و وحدت، هر کدام ویژگیهایی از ذات خداوند هستند و هر یک به نوبه خود نمایانگر او به شمار میروند.
هوش مصنوعی: هرچه در زمین و آسمان وجود دارد، به حقیقت از خداوند است و او به هر چیزی که غیر از خودش باشد، احاطه دارد.
هوش مصنوعی: او به اعمال بندگان نیازی ندارد، بنابراین هیچکس نمیتواند با سرکشی یا اطاعت خود او را تحت تأثیر قرار دهد.
هوش مصنوعی: مردم درباره حقوق و ارث زنان از تو نظر و راهنمایی میگیرند.
هوش مصنوعی: چرا باید سهم ارث دختر به وضوح نصف باشد، یا سهم خواهران چه دلیلی دارد که کاهش یابد؟
هوش مصنوعی: به آنها بگو که در کتاب خود، توضیحی قاطع درباره فتوا داده شده است.
هوش مصنوعی: آنچه که در ارث یتیمان نگهداری نشده است، حتی اگر صاحب مال آن یتیم فردی ثروتمند باشد یا بیپول، به حال خود باقی میماند.
هوش مصنوعی: زنان زمانی که از شما حقوق و جایگاه مناسبشان را دریافت نکنند، از نظر خداوند به امتیاز ویژهای دست نخواهند یافت.
هوش مصنوعی: بهتر است با آن زنان ازدواج کنید تا از اموال نیازمندان بهرهبرداری کنید.
هوش مصنوعی: پس طبیعی است که به خاطر میل به ثروت آن زنان، شما مانع ازدواج دیگران میشوید.
هوش مصنوعی: در دوران جاهلیت، این سنت وجود داشت که اگر یتیمی دختری زیبا داشت، به او بیاعتنایی میکردند.
هوش مصنوعی: او را به همسری گرفتند تا ثروتش به انواع مختلف مورد سوءاستفاده قرار گیرد و در نتیجه، آبرویش برود.
هوش مصنوعی: اگر او حسن و زیبایی نداشته باشد، مانع از ازدواج او با ولی (غیر از خود) تا مرگ، تنها به خاطر بددلی است.
هوش مصنوعی: مراقب باشید که مبادا دیگری مال شما را بردارد و برود، چون این کار به شما آسیب میزند.
هوش مصنوعی: شما میل دارید که با آن زنان ازدواج کنید، اما این عمل زشت و ناپسند است.
هوش مصنوعی: در آنجا بگوید که به او دستور ندهید، تا زمانی که بفهمید در گفتار او چه اندازه از حقیقت وجود دارد.
هوش مصنوعی: در ابتدا باید گفت که در دوران جاهلیت، زنان از حق ارث محروم بودند و این موضوع به دلیل نادیده گرفتن مقام آنها به وجود آمده بود.
هوش مصنوعی: در گذشته، به خاطر نادانی، به طور مشترک و بدون هیچ تردیدی، مهریه همسران را پرداخت نمیکردند.
هوش مصنوعی: دختران از مردان دور میماندند به خاطر حریص بودن به مال و ثروت.
هوش مصنوعی: خداوند متعال به واسطهٔ این آیه به آنها میگوید که از آن ویژگیها و صفات زشت خودداری کنند، زیرا آن عیوب ناپسند و زشت هستند.
هوش مصنوعی: این دو گروه شامل یتیمها و فرزندان کوچک از خاندانهای نزدیک هستند.
هوش مصنوعی: در اینجا به موضوع ندادن ارث به گروهی اشاره شده است، که این عمل در میان جمعیت، از نظر اخلاقی و اجتماعی بسیار ناپسند و زشت محسوب میشود.
هوش مصنوعی: ایستادن و برقراری عدالت، به خصوص برای یتیمان و زنان، بر شما واجب و لازم است.
هوش مصنوعی: در جشن بزرگ مهر، حقوق و میراثشان باید بازگردانده شود و ظلمها از نو ساخته شده برطرف گردد.
هوش مصنوعی: هر نوع خوبی که به یتیمان میکنید، بدانید که حق آن بر گردن شماست و نیازی به گفتن و توضیح نیست.
هوش مصنوعی: اگر زن از اینکه شوهری بالای سرش باشد بترسد، همچنان به خاطر تنفر شوهرش از او ناراحت خواهد شد.
هوش مصنوعی: از روی نشانهها او را شناسایی میکند؛ یا اینکه به خاطر نداشتن اعتماد، در پی جلوگیری از حق و حقوق است.
هوش مصنوعی: اگر کسی از حقوق دیگری بگذرد و به اصلاح امور بپردازد، گناهی در این کار وجود ندارد.
هوش مصنوعی: زن، چیزی از محبتش را به او عطا میکند، و بدون هیچ چانهزنی، نوبت او نیز خواهد رسید.
هوش مصنوعی: مرد باید حقوق زن را محترم بشمارد و نباید او را از خود جدا ببیند.
هوش مصنوعی: بهتر است که صلح بر جنگ و جدایی اولویت داشته باشد، زیرا توافق و همبستگی ارزش بیشتری دارد تا جدا شدن و تفرقه.
هوش مصنوعی: انگار که نفسها تحت تاثیر حسد و منیت قرار گرفتهاند و به سمت خودخواهی و خساست تمایل پیدا کردهاند.
هوش مصنوعی: زنی که به شوهرش مشکوک است، اگر فکر کند که او ممکن است با زن دیگری ارتباط برقرار کند، نسبت به او احساس خطر و نگرانی خواهد کرد.
هوش مصنوعی: مرد به قدری در هزینه کردن خسیس است که همانطور که در خواب به فکر پول است، در معاشرت نیز همانطور عمل میکند.
هوش مصنوعی: کینه و حسادت در وجود مرد و زن به طور عمیق وجود دارد، مانند رگهایی که در بدن به هم پیوستهاند.
هوش مصنوعی: مشکل این است که تا آن خوی سگش برطرف شود، حتی یک رگ او نیز تکان نمیخورد.
هوش مصنوعی: اگر به خوبی و پرهیزکاری روی بیاوری و از بدیها دوری کنی، میتوانی به حفظ و پاسداری از دین و ایمان خود بپردازی.
هوش مصنوعی: پس خداوند در کارهای شما نظارت دارد و همواره در کارهای خوب و در موقعیتهای خصمانه به شما کمک خواهد کرد.
هوش مصنوعی: اگر نمیتوانید عدالت و توازن را در بین مردم برقرار کنید، بهتر است که در میان آنها نباشید.
هوش مصنوعی: اگر در پی به دست آوردن و طلب کردن هستید، بهتر است در مصر تلاش کنید، تا به وضعیت متعادلی در خیر و نیکی برسید.
هوش مصنوعی: تنها هدف آنها برقراری تساوی میان آنهاست و این کار برای شما امکانپذیر نیست.
هوش مصنوعی: پیامبر(ص) از اصلاح زنان عذر میآورد و کار اصلاح آنها را به خدا واگذار میکرد.
هوش مصنوعی: هر چه از من باقی مانده است، به خاطر توست، زیرا هر نقص و کمبودی که در من وجود دارد، با کمک تو به کمال میرسد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تمایلات و خواستهها را نمیتوان در جمع و اجتماع برآورده کرد. در واقع، آرزوهای قلبی انسان نیازمند ترک برخی از امکانات و محدودیتهاست تا به تحقق برسد.
هوش مصنوعی: خواستهتان این است که به میانهروی و تعادل برسید، هرچند که این کار بسیار دشوار است.
هوش مصنوعی: پیدا کردن چیزی که به طور طبیعی و بدون مشکل با خواستههای دل انسان هماهنگ شود، کار دشواری است.
هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که از نیّت و هدفی که با ایمان و درستکاری همراه است، بهتر از هر عملی است که ممکن است انجام شود. در واقع، نیّت خوب و مخلصانه از عملهایی که قابل انجام هستند، ارزشمندتر است.
هوش مصنوعی: هر چیزی که برای تو ممکن است، شاید برای دیگران امکانپذیر نباشد. اگر آنچه که برای تو ممکن است، بهتر از آن چیزی باشد که در دسترس دیگران است، پس بهتر است از آن دوری کنی.
هوش مصنوعی: میان زنان، هدف تو برابری است، اما در اجرایی کردن این هدف با دشواریهایی مواجه هستی.
هوش مصنوعی: میل دل به تو میگوید که بر یک روی خود نچرخ و از کمک به زن بدخلق دست نکش.
هوش مصنوعی: اگر کسی در لذت و بهرهمندی بهتری دارد، به دل خود نزدیکتر از او میل نداشته باش.
هوش مصنوعی: پس بگذارید آن زن ارزشمند را مانند چیزی معلق در فضایی از نیکی و پاداش نگه دارید.
هوش مصنوعی: این فردی که در موضوع ما صحبت میکند، نه تنها بیوه نیست، بلکه به هیچ عنوان هم مطابق میل و خواسته ما نیست.
هوش مصنوعی: در روایت آمده است که مرد میتواند دو همسر داشته باشد، اما اگر به یکی از آنها بیشتر تمایل پیدا کند، باید به او توجه بیشتری کند.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، ممکن است نیمهای از بدن انسان به سمت پشت او متمایل شود و این به نوعی تاکید بر گناه یا اعمال نادرست او در زندگی است.
هوش مصنوعی: اگر شما از خطاهای گذشتهتان در مورد حقوق زنان آگاه شوید و آنها را اصلاح کنید، میتوانید به بهبود وضعیت کمک کنید.
هوش مصنوعی: از موارد مشابه این یعنی از نادیده گرفتن حق آن زنان دوری کنید.
هوش مصنوعی: خداوند همواره گذشته را میآمرزد و همچنین در بخشش به بندگانش بسیار مهربان است.
هوش مصنوعی: مردی که راست و درستکار باشد، اگر زنی به دنبال او باشد، یک شب او ارزش بیشتری از چهار شب دیگر دارد.
هوش مصنوعی: اگر او چهار همسر داشته باشد، بدون شک او در شب نمیتواند بدون گفتگو با آنها باشد.
هوش مصنوعی: مصطفی(ص) نه همسر داشت و هر شب به نوبت با یکی از آنها میگذرانید.
هوش مصنوعی: زمانی که بیمار را به بسترش منتقل میکردند، هر شب او را به مکانی خاص میبردند که چشمگیر و ممتاز بود.
هوش مصنوعی: برای اینکه همه از او راضی و خرسند باشند، هیچ ظلم و بیعدالتی بر کسی روا نخواهد شد.
هوش مصنوعی: روزی معاذ بن جبل خبر داد که در محل، دو زن به دلیل بیماری واگیر فوت کردند.
هوش مصنوعی: در مراسم دفن و کفن کسی که خوب و نیکنام است، قرعهای زده شد تا مشخص کنند کدام یک از آنها مقدم است.
هوش مصنوعی: هر یک از دو نفر که با هم بیگانه شوند و ارتباط محبتآمیز و همکاری را قطع کنند، در واقع از مسیر دوستی و همبستگی خارج شدهاند.
هوش مصنوعی: هر کس که با دوست و صاحب خود باشد، باید طوری باشد که از آنها بینیاز باشد و به اعتبار خود، حق آنها را بشناسد.
هوش مصنوعی: از کمیابی نعمت و بخشش خود، یا از دل، برای آنان چیزی به پیش میآورد.
هوش مصنوعی: خداوند به بندگانش روزی میدهد و این روزی را بر اساس نیاز و شرایط آنها تنظیم میکند.
هوش مصنوعی: خداوند بر اساس حکمت خود، امکاناتی برای مردم فراهم میکند و از طریق راههای استوار روزی آنها را میرساند و به زندگیشان سامان میدهد.
هوش مصنوعی: از او هر چیزی که در زمین و آسمان وجود دارد به هر کسی که بخواهد میرساند.
هوش مصنوعی: ما پیش از اهل کتاب به شما توصیه کردهایم.
هوش مصنوعی: من به شما وصیت میکنم که از شرک و پیروی از هوسها بپرهیزید.
هوش مصنوعی: اگر به ترک دستورهای خدا ایمان نداشته باشید، هرگز به فرمان الهی توجه نکنید.
هوش مصنوعی: پس از اوست که هرچه در زمین و آسمان وجود دارد. او در ذات خود غنی است و به هیچ چیز دیگری نیاز ندارد.
هوش مصنوعی: هیچ کس نمیتواند به خدا آسیبی برساند، حتی اگر از کفر و بیاعتنایی صحبت کند؛ همچنین، شکرگزاری و ستایش بندگان نیز تأثیری بر او ندارد.
هوش مصنوعی: فرمان به پرهیز و تقوا بر اساس رحمت الهی است و نه به خاطر نیاز به پرهیز مردم.
هوش مصنوعی: خداوند از عبادت و طاعت بندگانش بینیاز است؛ اگر کسی از او اطاعت کند، او را از رحمتش بهرهمند میسازد، و اگر کسی اطاعت نکند، باز هم خداوند نیازی به او ندارد.
هوش مصنوعی: حمید به معنای ستوده است و اگر کسی به ذات او حمد کند، ممکن است که در موجودات دیگر نیز دیده شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.