ای مظهر احد هو یا علی مدد

ای محرم صمد هو یا علی مدد

ای شاه ذور شد هو یا علی مدد

ای میر معتمد هو یا علی مدد

الله را اسد هو یا علی مدد

[...]

تعالی الله از نیمهٔ ماه شعبان

که شد از شرف مطلع نور یزدان

مهی تافت کش بنده شد مهر تابان

بزد سروری خیمه در ملک امکان

که امکان بود در کمندش مقید

[...]

ای که در خم گیسو بسته‌ای به زنجیرم

کرده‌ای غم خود را سد راه تدبیرم

بر سرم بنه پایی کز غمت زمین گیرم

چیست ای نگار آخر غیر عشق تقصیرم

چند یاد مژگانت بر جگر زند تیرم

[...]

صد شکر که کام دل مهجور برآمد

شد روز وصال و شب هجران بسر آمد

آن طالع فرخنده میمون ز درآمد

آن یار سفرکردهٔ ما از سفر آمد

نی‌نی که بدل بود و کنون درنظر آمد

[...]

گل چو انوشیروان باز برافروخت چهر

چمن شد از روشنی چو رای بوذرجمهر

معدلت اظهار کرد گردش وارون سپهر

مانی قدرت نگاشت نقش بدیعی ز مهر

در همه گل کشت شد تواتر ماه و مهر

[...]

بفرودین شد چمن غیرت باغ بهشت

خرمی افراشت بازرایت برطرف کشت

طوبی قدا الا ساقی حوری سرشت

حالی نتوان ز کف کوزه می‌را بهشت

می‌ده کز خاک ما کوزه بسازند و خشت

[...]

مرحبا للعید فی‌العید الشریف فی‌الشریف

خاصه فصل فرودین و ویژه از بعد خریف

با غزلخوانی ظریف و با دلارامی لطیف

با دلارامی لطیف و با غزلخوانی ظریف

اعتکاف اندر گلستان جست باید ای حریف

[...]

ز ریا و کبر بگذر جلوات کبریا بین

بمقام سعی دلرا همه روضه الصفا بین

بخم غدیر امروز تجلی خدا بین

بملالقای حق را به لقای مرتضی بین

که خدای جلوه‌گر شد به لباس مرتضائی

[...]

امروز من اندر سر سودای دگر دارم

درباره می‌خوردن تجدید نظر دارم

خشت از سر خم خواهم یکمرتبه بردارم

سرهشته در آن نوشم تا هوش بسر دارم

در میکده مست افتم بی‌زحمت هشیاری

[...]

ایکه سرگرم باندوختن سیم و زری

سیم و ز توشه ره نیست عجب بیخبری

خصم جان تو بود اینکه تو دولت شمری

آن نه دولت که بصد حسرت از آن درگذری

دولت آنستکه در گور بهمره ببری

[...]

ای بشر ای تو گنج نهانی

ای بشر ای جهان معانی

در زمین کوکب آسمانی

در قفس طایر لامکانی

تا بکی قدر خود را ندانی

[...]

طبیعت ای بهم آمیخته اجزا و ارکانی

هویدا گشته از ماهیت اضداد امکانی

بهم پیچیده رنج و راحتی امید و حرمانی

عجین گردیده هجران و وصالی در دو درمانی

منقش پردهٔی از کلک صنع حضرت باری

[...]

بنده را نسبت بمولا ز اعتقاد

خود ولا باید کمند انقیاد

زین سبب پیغمبر (ص) با اجتهاد

نام خود و ان علی مولا نهاد

یعنی اینجا بندگی باید ز جان

[...]

نه تابع دیریم و نه قائل بکنشتیم

نه سالک راه حرم پاک سرشتیم

ما دوزخیان بین که طلبکار بهشتیم

خرما نتوان خورد از این خار که کشتیم

دیبا نتوان بافت از این پشم که رشتیم

[...]

بخلق عالمی ای اهل عشق ناز کنید

رسید یار ز ره ساز عیش ساز کنید

به طاق ابروی محرابیش نماز کنید

معاشران گره از زلف یار باز کنید

شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید

[...]

بغم سرای جهان خواجه خوش دلت شاد است

همیشه فکر تو در این خراب آباد است

ز بس امل دلت از یاد مرگ آزاد است

بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است

بیار باده که ایام عمر بر باد است

[...]

ای نشسته بغلط یاد ز استاده کنی

بایدت هم نظری جانب افتاده کنی

چند و ناکی گله از قسم فرستاده کنی

بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی

خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی

[...]

این چه غوغاست که در ملک بشر می‌بینم

عالمی را همه پرخوف‌وخطر می‌بینم

همه را کینه‌به‌دل، فتنه‌به‌سر می‌بینم

این چه شور است که در دور قمر می‌بینم

همه آفاق پر از فتنه و شر می‌بینم

[...]

سرشگ دیده دو صد درد را دوا بکند

دل شکسته تن از قیدها رها بکند

دمی حوائج صدساله را روا بکند

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دعای نیمه‌شبی دفع صدبلا بکند

[...]

نی در خیال مال و نه در فکر جاه باش

نی در پی تدارک تخت و کلاه باش

رو بنده علی شه ایمان پناه باش

ایدل غلام شاه جهان باش و شاه باش

پیوسته در حمایت لطف اله باش

[...]