ای بشر ای تو گنج نهانی
ای بشر ای جهان معانی
در زمین کوکب آسمانی
در قفس طایر لامکانی
تا بکی قدر خود را ندانی
بی‌خودا! با خود آ ، خود رها کن
خود مبین و بخود دیده واکن
دیده روشن بنور خدا کن
دل به اسرار خود آشنا کن
تا کی از خویشتن دورمانی
ای بشر از دو بینی بدرباش
وحدت حق ببین با نظر باش
یک دل و یک جهت با بشر باش
با بشر بد مکن با خبر باش
کانچه دادی همان می‌ستانی
ای بشر کین و شر تا کی و چند
کین و شر با بشر تا کی و چند
فتنه در بحر و بر تا کی و چند
دشمن یکدگر تا کی و چند
بس کن آخر از این دل گرانی
ما گروه بشر هرچه هستیم
در مقام ار به اوج ار به پستیم
عضو هم چون سروپا و دستیم
در دورنگی چو از هم گسستیم
سخت از آن شد بما زندگانی
آن رهی کان طریق رشاد است
اتحاد اتحاد اتحاد است
چون ز خلقت محبت مراد است
هر سخن کان بضد و داد است
زان حذر بایدت تا توانی
ای بشر شو رهین محبت
جان و دل کن قرین محبت
بلکه باز آ بدین محبت
تا رهی با یقین محبت
چون صغیر از غم بدگمانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به انسان‌ها یادآوری می‌کند که وجود آنها خود یک گنج درونی و معنوی است. شاعر از بشر می‌خواهد تا به خودشناسی برسد و با نور خداوند بینش خود را روشن کند. او تأکید می‌کند که باید از دوگانگی و نفاق دوری کرد و به وحدت و همدلی با دیگران پرداخت. در ادامه، از انسان‌ها می‌خواهد که از کینه و درگیری فاصله بگیرند و به محبت و اتحاد روی آورند. زیرا زندگی مشترک و اتحاد در محبت می‌تواند به رسیدن به شناخت عمیق‌تری از خود و دیگران کمک کند. در نهایت، دعوت به بازگشت به محبت و دوری از بدگمانی و کینه است.
هوش مصنوعی: ای انسان، تو یک گنجینه ارزشمند و پنهانی هستی، و ای انسان، تو دنیای معناها و مفاهیم هستی.
هوش مصنوعی: در این زمین، ستاره‌ای از آسمان وجود دارد که در قفس پرنده‌ای از حقیقت‌های نامتناهی محصور شده است.
هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی ارزش خود را نشناسی؟
هوش مصنوعی: ای بی‌خود، با خودت بیندیش و از خودت رها شو. به خود ننگر و چشم‌هایت را به دیدن وادار کن.
هوش مصنوعی: چشم‌هایت را با نور خدا روشن کن و دل را با رازهای درون آشنا کن.
هوش مصنوعی: چقدر باید از خودت فاصله بگیری؟
هوش مصنوعی: ای انسان، با دو چشم ننگر و از دوگانگی رها شو. با نگاه وحدت حقیقت را ببین و در آن غوطه‌ور باش.
هوش مصنوعی: با مردم با یک دل و هدف مشترک زندگی کن و با آنها بدرفتاری نکن. آگاه و هوشیار باش.
هوش مصنوعی: هر چه که داده‌ای، همان را دریافت می‌کنی.
هوش مصنوعی: ای انسان، این دشمنی و نیکی تا کی و چند ادامه خواهد داشت؟ این کینه و شادی در میان انسان‌ها تا کی و چند سال می‌خواهد بود؟
هوش مصنوعی: تا کی و چند باید در دریا و سواحل بیداد و آشوب باشد؟ تا کی و چند دشمنان در برابر یکدیگر بایستند و درگیر باشند؟
هوش مصنوعی: دیگر بس کن از این دل پرحجم و سنگین.
هوش مصنوعی: ما انسان‌ها هر چه که هستیم، در مقام ارادت و پذیرش، به اوج می‌رسیم و در مقام خودخواهی و انکار، به پایین‌ترین نقاط سقوط می‌کنیم.
هوش مصنوعی: اندام ما مانند یک درخت است که وقتی از هم جدا می‌شود، به دو رنگ مختلف تبدیل می‌شود.
هوش مصنوعی: زندگی برای ما بسیار دشوار و طاقت‌فرسا شده است.
هوش مصنوعی: راهی که به سوی هدایت و راست‌گویی می‌برد، در واقع نشان‌دهنده‌ی اتحاد و همبستگی است.
هوش مصنوعی: محبت اصلی‌ترین هدف آفرینش است و هر گفتاری که با مخالفت و دادگرایی همراه باشد، از آن هدف دور است.
هوش مصنوعی: از آنچه که خطرناک است باید دوری کنی تا بتوانی.
هوش مصنوعی: ای انسان، خود را به محبت وابسته کن و جان و دل خود را نیز با آن پیوند بزن.
هوش مصنوعی: برای پیداکردن راهی مطمئن به محبت، دوباره به این عشق برگرد.
هوش مصنوعی: زمانی که فردی کوچک و ناتوان از نگرانی در مورد بدگمانی‌ها رنج می‌برد، احساس غم و اندوهی عمیق در دلش جا می‌گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.