... ترک مستت دل مسکین مرا قاتل بود

دل به دل دارد اگر راه چرا پس دل من

مایل مهر ودل تو به جفا مایل بود ...

... من به بزم شاه خوردم می خود آگاه است شاه

اسم شب دانم چه غم گر شحنه در راهم بود

من به راه عشق خواهم رفت تا در کوی دوست

گر به هر گامی که بردارم دو صدچاهم بود

نیست غم هست ار شب تاریک وراه سنگلاخ

چون خیال زلف وروی او شب ماهم بود ...

... در فلک گویدملک با زهره گر خوانی دگر

غیر اشعار بلند اقبال اکراهم بود

... به دهر خواهد اگر کس شودبلند اقبال

بیایدش که به پستی چوخاک راه شود

... وزنگاهی کار ما را ساخت یار

بود شب تاریک ومن گم کرده راه

دستگیرم شد مرا بشناخت یار ...

... چشم تودر سحر پرنیرنگ تر

پایم اندر راه وصلت لنگ بود

خار هجران توکردش لنگ تر ...

... سرشک سرخ و رخ زرد می شودغماز

به راه عشق توپویم مرا بودتا جان

چه غم زراهزن ودوری ونشیب وفراز

برفت عمر ونیامد به چنگ طره دوست ...

... از فراق تو در بلا است هنوز

جان به راه تودادم ودل تو

از من خسته نارضا است هنوز ...

چون دلم شد عاشقت دانی که من چون کردمش

کردمش خون و ز راه دیده بیرون کردمش

چون تو را دیدم که داری طره زنجیرسان ...

... چنانکه نیش گر از او بود به است از نوش

دهد به خلوت خود یار اگر تو را راه ی

ببایدت که شوی کور وکر ز دیده وگوش ...

... شرح موی تو آیه واللیل

راه دارد دلار به دل ز چه رو

هیچ با ما دلت نداردمیل ...

... شوم چوخاک پس از مرگ وچون بردبادم

دل ار که راه به دل دار از چه روعمری است

نه یاد کرده ای از من نه رفتی از یادم ...

... مگر که هستی خود هر چه هست دربازم

ز راه دیده دلم ریخت خون بسی به کنار

دلم هم از غم تو نیست محرم رازم ...

... من به عشق روی تو بی باده مستی می کنم

دل همی خواهد تو راگرد فدای خاک راه

بخت اگر یاری کند من پیشدستی می کنم ...

... چون بلنداقبال بی دل روز وشب

بر سر راه طلب بنشسته ایم

... دامان ما چوچهر توگردیده لال گون

از راه دیده خون دل از بس فشرده ایم

مستیم آنچنان که ندانیم پا ز سر ...

... هر دوحیرانیم وسرگران به کارخویشتن

راه دور و پای لنگ وتوشه ای نه چون رویم

نیست چون پایی به زانو ره رویم وخون دل ...

... دلبر بر دل ماست واز اوسراغ جوییم

غافل که خضر بر خلق از حق دلیل راه است

ما گمرهان دلیل راه از کلاغ جوییم

نرگس بنفشه سنبل نسرین ولاله وگل ...

... تا کاروان مشک چین ناید دگر در این زمین

در راه باد صبحدم زلف دو تا را شانه کن

در حلقه زلف بتان تا بلکه زنجیرت کنند ...

... ای صبا حال دلم را بر دلدار بگوی

جز توکس راه ندارد چو بر دلبر من

زآتش عشق تو ز آنروی چنین سوخته ام ...

... گفتمش ره کو که آیم سوی تو

گفت راه است از یسار واز یمین

گفتمش دادم به عشقت جان ودل ...