... هر ماهیی که بود درین بحر بی کران

موج کرم فکند تمامی بشست ما

ذرات کون آینه مهر روی اوست ...

... مست مدام ساز همه شیخ و شاب را

بر بحر هستی تو جهان غیر موج نیست

عارف بغیر بحر چگوید حباب را ...

... در شب تاریک بینی گشته تابان آفتاب

گر بصورت می نماید موج و دریا غیر هم

در حقیقت نیست جز یک چیز دریا و حباب ...

... چون بمعنی بنگری او عین ماست

هر دو با هم همچو موج و بحر دان

ور تو جام و باده گویی هم رواست ...

عالم چو نقش موج ببحر وجود اوست

بود همه جهان بحقیقت نمود اوست ...

... چون اسیری غرق بحر وحدت آمد زاهدا

موج را گر عین دریا گفت می دارش معاف

... جز نمود هست مطلق نیست نفس کاینات

کل مافی الکون موج و هوکالبحرالعمیق

ز اشتیاق جام وصلت در خمارم ساقیا ...

... اصل هر پیدا و پنهانی منم

شد بنقش موج ما دریا عیان

آنچه در عالم تو جویانی منم ...

... او بما ظاهر شد و من در جهان پیداستم

مایی ما ای اسیری بود موج بحر عشق

موج ماشد غرق دریا این زمان دریاستم

من ذات بحت مطلقم هم وصف و هم اسماستم

هم نقش موج و قطره ام هم جوی و هم دریاستم

اول منم آخر منم باطن منم ظاهر منم ...

ز خلوتخانه وحدت چو بنهادی قدم بیرون

دوصد موج حدوث آمد ز دریای قدم بیرون

رخت آیینه می جستی که بیند حسن خود کلی ...

جنبش بحر عشق پیداشد

موج زد نقش ما هویدا شد

گشت دریا عیان بصورت ما ...

... گاه مجنون و گاه لیلا شد

غیر او نیست در جهان موجود

بیند آنکو بعشق بینا شد

که جهان موجهای این دریاست

موج دریا و یکیست غیر کجاست

غیرت عشق اینچنین فرمود

که نباشد بغیر او موجود

تا نه بیند جمال او غیری ...

... جمله عالم نمود در نظرم

نقش موجی بروی بحر وجود

هر دو عالم ظهور یک عشق است ...

... پرده از روی راز خویش گشود

که جهان موجهای این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

من یقین و گمان نمی دانم ...

... همچو این یک بیان نمی دانم

که جهان موجهای این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

شاهد عشق حسن خود پیدا ...

... میرساند بگوش جمله صدا

که جهان موجهای این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

ما خراباتیان می نوشیم ...

... از کس این راز را نمی پوشیم

که جهان موجهای این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

عالمی پر ز شور می بینم ...

... گفت بین السطور می بینم

که جهان موج های این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

مرحبا ترک مست یغمایی ...

... چون ترا شد بعشق بینایی

که جهان موج های این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

در خرابات ما گذر نکند ...

... عشق ما را خبر اگر نکند

که جهان موج های این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

ما حریفان بزم رندانیم ...

... غیر ازین برزبان نمی رانیم

که جهان موج های این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

جان ما در هوای دلدارست ...

... با تو گوید کزین خبردارست

که جهان موجهای این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

شاهد حسن او نمود عیان ...

... براسیری ز عین علم و عیان

که جهان موج های این دریاست

موج و دریا یکیست غیر کجاست

الا ای دلبر شوخ جفاکار ...

... هستی چو محو عشق شد با عاشقان همخو شوم

مایی اسیری غرق شد در موج دریای قدم

بحرم بمعنی این زمان در صورت ارچه جو شوم

تویی که مشرق انوار و ذات اسمایی

تویی که قطره و موج و حباب و دریایی

تویی که آدم و نوح و خلیل و داودی ...

باران و موج آب و می و روز عشرت است

از هر طرف که می نگرم دام صحبت است ...

... دلم که جام نگون داشت سالها چو حباب

ببین که موج شرابش چسان بدام کشید

خزان در آمدن آن سوار حاضر بود ...

... آرزوی جام لعلت هر نفس بی اختیار

می کشد در موج خیز فتنه خرسندی دگر

چون نهال ناز پرورد قدت صورت ببست ...

... هر صبحدم از گریه جان سوز فغانی

بر ماه زند خون جگر موج ز ماهی

... بشو دست از وجود من که در جیحونم افگندی

ز بزم خود چو موج آب و همچون شعله از آتش

به یک جام لبالب شمع من بیرونم افگندی ...

... چو زخم تیغ خورشید ولایت کارگر آمد

ز مشرق رفت موج بحر خون تا دامن مغرب

ز برق ذوالفقار عالم افروزش هویدا شد ...