... چست الاقم و ولی عاشق اسب لاغرم

غازه لاله ها منم قیمت کاله ها منم

لذت ناله ها منم کاشف هر مسترم ...

... این آتش از آن کنار داریم

زان لاله ستان چه زار گشتیم

یا رب که چه لاله زار داریم

گوییم ز رشک شمس تبریز ...

... من ز ابر چشم خود بر کشت جان باریده ام

ای سیه دل لاله بر کشتم چرا خندیده ای

نوبهارت وانماید آنچ من کاریده ام ...

... تا نبینم روی چون گلزار آن صد نوبهار

همچو لاله من سیه دل صدزبان چون سوسنم

شاه شمس الدین تبریزی منت عاشق بسم ...

... تو چو لطف شیشه گیری قدح و شراب گویم

ز جبین زعفرانی کر و فر لاله گویم

به دو چشم ناودانی صفت سحاب گویم ...

... گرهی ز نقد غنچه بنهم به پیش سوسن

صفتی ز رنگ لاله به بنفشه زار گویم

بکشد ز کبر دامن دل من چو دلبر آید ...

... گر دکان و خانه ام ویران شود

بر وفای لاله زاری می کشم

عشق یزدان پس حصاری محکم است ...

... چون کوره بهر ما که مس و قلب یا زریم

ای گلعذار جام چو لاله به مجلس آر

کز ساغر چو لاله چو گل یاسمین بریم

خوش خوش بیا و اصل خوشی را به بزم آر ...

... اگر به قد چو کمانم ولی ز تیر توام

چو زعفران شدم اما به لاله زار توام

چگونه کافر باشم چو بت پرست توام ...

... پرسان به افسوس و ستم کو گلستان کو گلستان

کو سوسن و کو نسترن کو سرو و لاله و یاسمن

کو سبزپوشان چمن کو ارغوان کو ارغوان ...

... من خیره روتر آمدم بر جود تو راهی زدم

این کی تواند گفت گل با لاله یا سرو و سمن

ای باغ ساز و دست نی چون عقل فوق و پست نی ...

... مستمع الست شد پای دوان و مست شد

نیست بد او و هست شد لاله و بید و ضیمران

... گویی اندر خواب دیدم همچو سروی خویش را

روی من چون لاله زار و تن چو ورد و یاسمین

آن خیال سرو رفت و جان به خانه بازگشت ...

... در کمین غیب بس تیر است پران از کمان

لاله رخ افروخته وز خشم شد دل سوخته

سنبله پرسود و کژگردن ز اندیشه گران ...

... رنگ رویم بس نشان و بس نشان و بس نشان

نک نشان لاله رویی لاله رویی لاله ای

بر رخ من زعفران و زعفران و زعفران ...

... سرو سوسن را همی گوید زبان را برگشا

سنبله با لاله می گوید وفا را تازه کن

شد چناران دف زنان و شد صنوبر کف زنان ...

... حلقه کرده دست بسته حوریان بر گرد او

از یکی سو لاله زار و از یکی سو یاسمن

باد می زد نرم نرمک بر کنار زلف او ...

... کز شراب جان من رویدهمی تبریز در

لاله ها و گلبنان بر شیوه رخسار من

ای خداوند این همه غیرت ز رشک سر توست ...

... پیش آن گل محو گردد گلستان های چمن

لاله ها دستک زنان و یاسمین رقصان شده

سوسنک مستک شده گوید چه باشد خود سمن ...

... عشق شمس الدین کند مر جانت را چون یاسمن

لاله ها دستک زنان و یاسمین رقصان شده

سوسنک مستک شده گوید که باشد خود سمن ...