|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
لغزش به بخش حاشیههای شعر
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخههای خطی، چاپی و نگارههای هنری مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش ترانهها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش شعرهای همآهنگ
|
|
لغزش به بخش خوانشهای شعر
|
|
لغزش به بخش شرحهای صوتی
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
به اشتراکگذاری متن شعر جاری در گنجور
|
|
مشابهیابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالببندی کتابهای قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاههای با عرض مناسب)
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره درد و غم عشق صحبت میکند. شاعر از محبوب خود، که او را یوسف نامیده، میخواهد که او را فراموش نکند. در عمیقترین احساسات خود، او به ناتوانی و بیقراری اشاره میکند، به ویژه زمانی که محبوبش را نمیبیند. شاعر به زیبایی چهره و زلفهای او اشاره میکند و میگوید که زندگیاش بدون وجود او بیمعناست. او همچنین به حالتهای اشتیاق و حسرت اشاره میکند و از پرستش محبوبش میگوید، حتی اگر در زندگی به چیزهای مادی مانند طلا و نقره دست نیابد. به طور کلی، این شعر بیانگر درد و شوق عمیق عشق است.
هوش مصنوعی: اگر از غم عشق خجالت میکشیم، پس برای چه به این دنیا آمدهایم؟
هوش مصنوعی: ای پروردگارا، هرگز آرامش و آسایش را به ما نده؛ چرا که اگر تو را نبینیم، هیچ آرامشی نخواهیم داشت.
هوش مصنوعی: ای یوسف زیبا، کجایی؟ ما در آن سرزمین به تو دل بستهایم.
هوش مصنوعی: هر صبح به دو زلف تیره و خوشبو مانند نسیم صبحگاهی نگاه میکنیم.
هوش مصنوعی: وقتی که موهای خود را به شکل حلقه درمیآوری، ما نیز با چشمانمان در آن حلقهها شمارش میکنیم.
هوش مصنوعی: چشم تو جان من را به دام انداخت و ما در آن دام مینگریم.
هوش مصنوعی: تو مانند آب زندگی هستی و در کنارت، این آتش را که نماد گرما و خشم است، کنار میزنیم.
هوش مصنوعی: از آن گلهای سرخ چه دلی شکسته و داغداری داریم، ای کاش میدانستی که چقدر دلتنگ و غمگینیم.
هوش مصنوعی: ما نه نقره داریم و نه طلا، نه محبوبی در کنارمان داریم، تنها از حسادت به شمس تبریز سخن میگوییم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ما دیدهٔ اشکبار داریم
در سینه دلی فکار داریم
دستی بجفا اگر گشائی
آهسته که شیشه بار داریم
بر آتش عشق او کبابیم
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.