... از روی همچو حورت صحرا چو خلد گشته

وز آه عاشقانت دریا بخار کرده

یک وعده در دو ماهم داده که می بیایم ...

... از دل خورشید و چشم آسمان انگیختی

موج ها دیدی که چون خیزد ز دریا هر زمان

سیل خون از چشم خاقانی چنان انگیختی ...

... می افتم و می خیزم تا باز پرم بخشی

از غمزه و لب هردم دریا صفتی با من

گه کشتن من سازی گاهی گهرم بخشی ...

... پی یک بوسه گرد پایه حوض

بسی گشتم تو دل دریا نکردی

شنیدی حال خاقانی که چون است ...

... گاه تیر افشاندن آواز کمان چون نشنوی

جوش دریای سرشکم گوش ماهی بشنود

چون در آن دریا تو راندی جوش آن چون نشنوی

پرسی از حال دلم چون بشنوی فریاد من ...

... چه خوش بوی که درون وحشت است و بیرون غم

کجا روی که ز پیش آتش است و پس دریا

خوشی طلب کنی از دهر ساده دل مردا ...

... همت ز آستانه فقر است ملک جوی

آری هوا ز کیسه دریا بود سقا

عزلت گزین که از سر عزلت شناختند ...

... صلیب روزن این بام خضرا

شده است از آه دریا جوشش من

تیمم گاه عیسی قعر دریا

به من نامشفقند آباء علوی ...

... پس بر آن سد مبارک ده انامل برگماشت

جدولی را هفت دریا ساخت از فیض عطا

وز فلک آورد در وی گاو و ماهی و صدف ...

... به صد دقیقه ز آب در منه تلخ ترم

به سخره چشمه خضرم چو خواند آن دریا

زبون تر از مه سی روزه ام مهی سی روز ...

... رغم دل رایگان خوران را

دریاکش از آن چمانه زر

کو ماند کشتی گران را ...

... گر قطره رسد به بد دلان می

یک دریا ده دلاوران را

دردی و سفال مفلسان راست ...

... افکنده کمند خیزران را

دریا ز کفش غریق گوهر

او گوهر تاج گوهران را

با موکبش آب شور دریا

ماند عرق تکاوران را ...

... آه من چرخ سوز و کوه در است

جوش دریا در دیده زهره کوه

گوش ماهی بنشنود که کر است ...

... اینجا ز هر معانی در خور نکوتر است

بس بس گلاب جود که دریا فشانده ای

غرقه شدم سفینه و معبر نکوتر است ...

... کمتر ز زحل سنان ندیده است

جز بانو و شاه کوه و دریا

کس در یک دودمان ندیده است ...

... سرطان مستقری خواهم داشت

گرچه دریاست عراق از سفرش

نه امید گهری خواهم داشت

تشنه لب بر لب دریا چو صدف

سرو تن پی سپری خواهم داشت ...

... ذات منوچهر ازین خبر بطر آورد

کوه جلالت چو داد گوهر دریا

گوهر آن کوه بیشتر گهر آورد ...

... عقل از برات عزلت صاحب خراج گشت

ابر از زکات دریا صاحب نصاب شد

سیمرغ را خلیفه مرغان نهاده اند ...

... بوی گل و مشکبید خام برآمد

در صف دریا کشان بزم صبوحی

جام چو کشتی کش خرام بر آمد ...

... وز دگران بانگ شاهقام برآمد

دام به دریا فکنده بود سلیمان

خازن انگشتری به دام برآمد ...

... دوش چنین دیده ام به خواب که نخلی

بر لب دریا در آن مقام برآمد

نخل موصل شده ترنج و رطب داشت ...

... کیمیایی که ز فتح و ظفر آمیخته اند

داد خواهان به در شاه که دریا صفت است

با زمین از نم مژگان درر آمیخته اند ...

... تن و جان را که بهم بی خبر آمیخته اند

همه دریاکش و چون دریا سرمست همه

طبع با می چو صدف با گهر آمیخته اند ...