... نقطه بی رمال چون مرکز بود ثابت قدم

اختیاری نیست گردش سبعه سیاره را

شد ز فیض عالم بالا زبان من دراز ...

... زور این می می کند چون نار خندان شیشه را

می کشان را شکوه ای از گردش افلاک نیست

در بغل دارند صایب می پرستان شیشه را

... هست در سرگشتگی آرامش صاحبدلان

نیست بی گردش وجودی شعله جواله را

عاشقان را قرب خوبان برنیارد از خمار ...

... شمع چون پروانه گردد گرد سر پروانه را

شد مکرر می پرستی گردش چشمی کجاست

تا نهم بر طاق نسیان شیشه و پیمانه را ...

... بس که دیدم کجروی از راست طبعان جهان

گردش گردون شمارم گردش پیمانه را

گنج را زین پیش در ویرانه می کردم نهان ...

... بحر را وجد و سماع ما به شور آورده است

آه از آن ساعت که از گردش فتد گرداب ما

بحر را سرپنجه مرجان نیندازد ز جوش ...

حاجت دام و کمندی نیست در تسخیر ما

گردش چشمی بود بس حلقه زنجیر ما

ما خراب از آب شمشیر تغافل گشته ایم ...

... ای مروت سر برآر از جیب انصاف و ببین

تا چها از گردش افلاک می بینیم ما

جوهر کشتن نداری لاف بی رحمی مزن ...

تا ز چشم شوخ او در گردش آمد جام ها

چون رم آهو بیابانی شدند آرام ها ...

... گردد از شور و فغان خواب گرانجانان سبک

خواب ما را کرد سنگین گردش این آسیا

پوچ سازد مغزها را چرخ تا روزی دهد ...

... گرچه بالاتر نباشد از سیاهی هیچ رنگ

موی ما را کرد از گردش سفید این آسیا

دوستی و دشمنی با چرخ می بخشد اثر ...

... نعلش از خورشید صایب روز و شب در آتش است

تشنه خون است از بس گردش این آسیا

... ازان لبهای میگون کم نشد صایب خمار من

چه سرگرمی مرا از گردش ساغر شود پیدا

چه می آری به گردش هر نفس آن چشم شهلا را

محرک نیست حاجت گرد سر گردیدن ما را ...

... فغان کز طالع ناساز چون گرداب در دریا

ز گردش نیست حاصل غیر مشتی خار و خس ما را

فرو رفتیم عمری گرچه در دریا چو غواصان ...

... که دارد یاد هر سروی درین گلشن خزان ها را

سر سوداییان از گردش جام است مستغنی

که آب از شوق باشد آسیای آسمان ها را ...

... درین وادی کدامین لیلی خوش چشم می باشد

که گردش سرمه آواز می گردد سلاسل را

دل بی عشق را در رخنه دیوار نسیان نه ...

... که دارد از غزالان حلقه چشمی چنین صایب

که بر گردن گذارد گردش او طوق شیران را

... کز افتادن خطر کمتر بود دامن سواران را

مرا کرده است صایب بی دل و دین گردش چشمی

که سازد نقل مجلس سبحه پرهیزگاران را

... به تیغ تیز حاجت نیست از دنیا بریدن را

ازان دندان ز پیران گردش افلاک می گیرد

که از غفلت نیندازی به پیری لب گزیدن را ...

... گرانجانی ندارد حاصلی در پله گردون

به لنگر سنگ از گردش نیندازد فلاخن را

چو قمری سرو با آن سرکشی گیرد در آغوشش ...

... به دست بوالهوس مپسند آن دست نگارین را

فلک را ماندگی از گردش خود نیست یک ساعت

که از رنج سفر پروا نباشد خانه زین را ...