هر که دید از باده لعلی به سامان شیشه را
می‌دهد ترجیح بر کان بدخشان شیشه را
گرچه در ابر تنک خورشید را نتوان نهفت
می‌کنم از سادگی در خرقه پنهان شیشه را
گر به رقص آرد دل بی تاب ما را دور نیست
باده شوخی که سازد پایکوبان شیشه را
با شراب عشق خودداری نمی‌آید ز دل
جوش این مِیْ می‌دهد کشتی به طوفان شیشه را
جلوه خورشید دارد در کنار صبحدم
باده گلرنگ در چاک گریبان شیشه را
در خراباتی که ما لنگر ز مستی کرده‌ایم
دعوی جلوه است با سرو خرامان شیشه را
زان شراب لعل سرگرمم که از هر قطره‌اش
اخگر خورشید باشد در گریبان شیشه را
سرو همت را برومندی بود در بر گریز
خنده می‌ریزد ز لب در وقت احسان شیشه را
کار هر دل نیست راز عشق پنهان داشتن
زور این مِیْ می‌کند چون نار خندان شیشه را
مِیْ کشان را شکوه‌ای از گردش افلاک نیست
در بغل دارند صائب می پرستان شیشه را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت شراب و همچنین عشق و مستی است. شاعر با استفاده از تصاویری از شراب، به توصیف احساسات خود می‌پردازد و به طعمی از عشق اشاره می‌کند که به دل بی‌تاب او می‌نشیند. او می‌گوید که حتی با وجود موانع، احساسات عشق و شوق در دل او پنهان نمی‌ماند و مانند شراب، عشق همواره در حال جوشیدن است. همچنین، شاعر به سادگی و زودباوری خود اشاره می‌کند و می‌گوید که در دنیای خراباتی که زندگی می‌کند، عشق و شراب همواره حاضرند و در این فضا، راز واقعی عشق را نمی‌توان پنهان کرد. در نهایت، شاعر حسرتی از گذر زمان و وضعیت دل بی‌قرار عشق را بیان می‌کند و از اینکه این احساسات شگفت‌انگیز هرگز از بین نمی‌روند، سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: هر کسی که باده‌ای خوش‌رنگ و زیبا را در شیشه ببیند، آن را بر سنگ‌های باارزش و زیبای بدخشان ترجیح می‌دهد.
هوش مصنوعی: هرچند که نمی‌توانم خورشید را در ابرهای نازک پنهان کنم، اما از سادگی‌ام، شیشه‌ای را در چادر خود مخفی می‌کنم.
هوش مصنوعی: اگر دل بی‌تاب ما به رقص درآید، چندان دور نیست که شراب سرخوشی به پاهای ما شادابی بخشد و شیشه را به رقص وادارد.
هوش مصنوعی: عشق مانند شرابی است که نمی‌توان از آن دست کشید؛ در دل، شور و هیجان آن جاری است و این می‌تواند کشتی را در طوفان نجات دهد و شیشه را در برابر سختی‌ها مقاوم سازد.
هوش مصنوعی: در کنار صبح که خورشید نمایان می‌شود، زیبایی‌اش شبیه به رنگ زیبای شراب است که در دیواره شیشه‌ای قرار دارد.
هوش مصنوعی: در مکانی که ما به خاطر مستی به سر می‌بریم، ادعای زیبایی و جذابیت در مقابل سروهای خوش‌حرکت و دلربا در دنیای شراب کمی بی‌معناست.
هوش مصنوعی: من از شراب قرمز رنگی مست شده‌ام که هر قطره‌اش مانند جرقه‌ای از خورشید در دل شیشه می‌درخشد.
هوش مصنوعی: درخت سرو سرشار از اراده و قدرت است و در شرایطی که به سوی فرار می‌رود، لبخندش بر چهره‌اش می‌تابد. این لبخند در زمان نیکوکاری به مانند شیشه‌ای می‌درخشد.
هوش مصنوعی: نه هر کسی قادر است که راز عشق را در دل نگه دارد. این شراب مانند آتش است که شیشه را شاداب و شگفت‌انگیز می‌کند.
هوش مصنوعی: شراب‌نوشان به گردش افلاک و تغییرات آن شکایتی ندارند؛ آنها در آغوش خود شیشه‌های شراب را دارند و از آن لذت می‌برند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.